Gardenia jasminoides (Gardenya)

[lerdemir]

Sayın Sûz-i Dilârâ,

Ben, bu bitki sevgimizin, bizleri sevgimizin amatörlüğünden alıp aşırı teknik ve mekanik seviyelere götürmesinden dolayı rahatsızım.

Annelerimizin de ne güzel, capcanlı, uzun yıllar yaşayan nice bitkileri vardı. Onlar ne yaparlardı? Yıllar içinde ilmini almış olduklarından bitkinin su, gün ışığı ve ısı ihtiyaçlarını bildiklerinden bunları ayarlayıp gül gibi geçinip giderlerdi. Saksıların içine de hatırladığım kadarıyla bahçe toprağı doldururlardı.

Biz ise aşırı teknik detaylara boğulup, bitkilerle olan ilişkimizdeki rahatlama/stres atma merhalesinden iyice uzaklaşıp, tam tersine bitkiye iyi bakma, teknik olarak gerekli tüm şartları sağlama endişesi ve korkusuyla, maksadımızın tam tersine yok yere kendimizi aşırı geriyor, huzursuzlandırıyoruz.

Ben, foruma uğrayamadığım uzun arada bunu farkettim.

Eskisi kadar sık spreylemiyorum; eskisi kadar üzerinde düzenli çalışmıyorum; artık daha mutluyum. Daha rahatım. Gardenyam da mutlu mesut bana bakıyor

Eskiden akşamları, nemliliği ve karbodioksiti temin etmek için her bir gardenya saksısını şeffaf kuru temizlemeci naylonlarına sarıp içini nefesimle doldurur, torbaların da ağızlarını bağlar, sabahları da açardım her sabah işe gitmeden önce, düşünün artık.

Toprak isteğine gelince; bence hiç zorlanmamak lazım. Yapı marketten torf alınabilir; semt pazarlarından köylüden funda toprağı alınabilir, doğrudan bahçeden toprak alınabilir; hazır elinizde varmış ne güzel perlit karıştırılabilir. Emin olun bunların hepsini "göz kararı" bile yapsanız o da olur.

Mesela ben, mevcut gardenyalarımın saksı harcını nasıl hazırladığımı anlatayım:

Elimdekiler:
- Yapı marketten iyi marka torf
- Bir dosttan perlit
- Bir dosttan biofarm humus
- Bir dosttan kendi hazırladığı kompost
- Bir fidanlıktan edindiğim gübreli bahçe toprağı karışımı
- Demirci bacanaktan edindiğim demir tozu (bu hatalı bir uygulama; sizler kullanmayın; yeri gelince anlatacağım)

Ben ne yaptım söyleyeyim:

Tüm torbaların ağzını açıp bir güzel yanyana dizdim. Saksı harcını karıştıracağım büyük, boş ve deliklerini siyah izole bantla kapattığım bir saksıya; hanımdan geçici olarak aldığım büyük çorba kaşığı ile her bir torbadan birer ikişer kaşık alıp o saksıya aktardım.

Humus ve gübre çok gelmesin diye kafama göre torftan 4 ölçü, komposttan 4 ölçü, perlitten bir ölçü alıp, 1 er ölçü de humus+gübreli bahçe toprağı kattım. (Demir tozunu saymıyorum).

İyice karıştırdıktan sonra "Olmuştur" deyip, gönül rahatlığı ile gardenyalarımı bu karışıma yerleştirdim. Tamam; elimde oldukça nitelikli sayılabilecek bir harç malzemesi vardı ama diyeceğim şu; aman da ölçüler, karışımlar diye gerilip kasılmamalı; yoksa işin özünden uzaklaşıyoruz.

Hiçbirimiz profesyonel yetiştirici değiliz.

Aman dikkat!

Nihayetinde, size naçizane önerim; evinizin yakınlarından bir yerden bir açık araziden veya bahçeden saksınıza yetecek kadar toprağı bir poşete (poşeti iki kat kullanın, delinmelere karşı) doldurup, eve gelip onu da torf ve perlitle karıştırmanız. Alın size mis gibi gardenya harcı.

Ondan sonra da düzenli olarak 20-20-20 kompoze gübre ile beslersiniz. Sevgi zaten var; kireçsiz de su; coşar gardenyalarınız, coşar!

[Sûz-i Dilârâ]

Orijinal Mesaj Sahibi lerdemir

Sayın Sûz-i Dilârâ,

Ben, bu bitki sevgimizin, bizleri sevgimizin amatörlüğünden alıp aşırı teknik ve mekanik seviyelere götürmesinden dolayı rahatsızım.

Annelerimizin de ne güzel, capcanlı, uzun yıllar yaşayan nice bitkileri vardı. Onlar ne yaparlardı? Yıllar içinde ilmini almış olduklarından bitkinin su, gün ışığı ve ısı ihtiyaçlarını bildiklerinden bunları ayarlayıp gül gibi geçinip giderlerdi. Saksıların içine de hatırladığım kadarıyla bahçe toprağı doldururlardı.

Biz ise aşırı teknik detaylara boğulup, bitkilerle olan ilişkimizdeki rahatlama/stres atma merhalesinden iyice uzaklaşıp, tam tersine bitkiye iyi bakma, teknik olarak gerekli tüm şartları sağlama endişesi ve korkusuyla, maksadımızın tam tersine yok yere kendimizi aşırı geriyor, huzursuzlandırıyoruz.

Sn. lerdemir, sanırım haklısınız gelip gidip düşünüyordum hatta canlı bir örneğe başka bir bitkimde rastladım. Sardunyalarımı geçen yıl ne yaptıysam yaşatamadım çok kolay bir bitki aslında değil mi açelya ve gardenyaya göre. Neyse sonra yazın Konya'ya gitmiştim tanış bir teyzemi de ziyaret ettim ve ne göreyim! Konya'nın çorak toprağını saksıya doldurmuş, çiçeği de öyle bir köşeye atıvermiş ve inanmazsınız o alelade toprağın içindeki sardunya tepeleme çiçek dolu. Hırsımdan ağlayacaktım benimkiler niye böyle olmadı da kurudu, gözlerinin içine bakıyordum oysa.
Şimdilerde de gözüme uyku girmiyor bunları düşünüyorum ne olacak bu bitkilerimin hali diye. Sanırım bizler zamanla bitki manyakları haline geliyoruz ve tedavilik duruma gelmeden kendimize müdahale etmeli ve rahatlamalıyız.

Önerilerinizi unutmayacağım. Teşekkürler.