Yol kenarındaki altunî taflanları maalesef kurtaramadım. Hızla kurumalar başladı. Kek kel halleri çok çirkin duruyor. Boydan boya hepsini pürmüzle yakıp, sonra sökeceğim. Toprağını biraz havalandırıp, temizledikten sonra yerlerine ateş çalısı dikmeyi düşünüyorum.

Bahçeyi yeni tanzim ederken aldığım pampas otlarını hiç olmayacak yere ekmişim. Acemilik işte.

Hızla büyüdüler ve yayıldılar. Görünümleri, pembe pembe püskülleri ile çok güzel duruyordu. Ama çatallanan yolun ortasına diktiğim için kenarları jilet gibi olan yapraklara değmeden geçmek için bayağı dikkat etmemiz gerekiyordu.

Bana ne kadar da kızsalar kıyamıyordum kesmeye.
Yılbaşı tatilini geçirmek için oğlum arkadaşları ile buraya geldiklerinde kesmek için çok uğraşmış ama başaramamış.
Dökmüş gazı, ateşe vermiş koskoca bitkiyi. Görünce çok üzüldüm. Ama baktım ki " ne yaparsan yap, istersen kes, istersen yak. Ben yine hayattayım " demiş, yeni yeni taze sürgünler vermiş, çok hoşuma gitti.

Çim alanda yer yer sarılıklar var.
Drenaj olmasına rağmen tabanda su var. Biraz daha zaman geçsin de adam edebildiğimiz kadar ederiz.

Lodos bayağı tahribat vermiş. Ortancaların diplerindeki çanaklar 30-40 m ilerilere sürüklenmiş. Toprak, gübre, çakıl koyduğum bölüm üzerimdeki ondilinler hem kırılmış hem uçmuşlar, tuğlaları yıkılmış. İş, iş her yerde-tarafta iş çok.

Sabahları çok çiğ oluyor. Sanarsınız ki yağmur yağmış.

Yerler sırıl sıklam, gül yaprakları ıslak, dallardaki çiğ damlaları güneş vurduğunda kristal gibi parlıyor.

Yasemin hızla sarıyor duvarı.

Erikler kayısılar çiçek açmışlar.

Ağaçlar budandı.... dallar toplanacak.

Aşılar yapıldı.

Duvar boyunca ektiğim bahar dalları bu mevsimde çok hoş duruyor.

[/QUOTE]

Biz İzmirde usttekı pembe bahar dalına JAPON BAHARI diyoruz... Bence o çiçeğe en cok yakışan isimde bu....

Menekse deyınce aklıma bu gelır..Kokusu guzel kendısı utangac.. Hep bır yapragın arkasında gızlıdır..Cocuklugumdakı evde vardı.. duvar dipleri doluydu.. Hersabah toplar cay bardagına ıslatırdım... Beyazıda vardı ama cok azdı ve moru gibi kokmazdı...Güler hanım benı cocukluguma taşıdınız bugün..Keşki hep orada kalabilseydim....

Sevgili ıldır, mor kır menekşeleri için ne kadar güzel bir yakıştırma " Kokusu guzel kendısı utangac.. Hep bır yapragın arkasında gizlidir."

Çok doğru. Ben de çok severim, hiç zahmeti olmayan kendi halinde bir bitki. Ne yazık ki çiçeklenme dönemi çok az. Beyazını hiç görmedim.

Ne güzel değil mi; ufacık bir fotoğraf, bir olay, bizi nerelere götürüyor, özlemlerimizi hatırlatıyor.;)

Budanan onca ağacın dallarını toplamak, bazılarını daha küçük parçalar bölmek gerekiyor. Bunlar bahçede fırın yakarken hep lâzım olacak.

Yağmur, soğuk diyoruz ama her şeye rağmen bahar geliyor arkadaşlar.....

Edirne seyahatimizde armut ve kayısı çelikleri almıştım.
Kızım hünnap'ı çok sever. Bahçede 3 ağaç var. Ağaçlardan birinin meyveleri küçüktü ona da aşı yapmak istedik.

Çelikleri yüklendiğimiz gibi Manyas'a geldik. Yaptığımız aşılar kabuk aşılarıydı. Bunlar yapılırken sizlerin de faydalanacağınızı düşünerek fotoğrafladım. Gerçi bütün bunlar daha da detaylı olarak çelik başlıklarımızda var. Ben sizlere hatırlatmak istedim.

Önce çeliklik dalları 1-2 göz bırarak küçülttük.

Hangi ağaca yapacaksak, aşı yapılacak dallarını kestik.

Kabuk aşı yapacaksanız kama kullanmanız gerekir. Bu kama ile ağacın kabuğunu gövdenin etli kısmından rahatça ayırırsınız ve içine aşılık çeliği yerleştirirsiniz.

Aşamalar....

Kamalar hazırlanıyor.

Saygıdeğer güler ablacım her bir kare resim çok güzel hayranlıkla takip ediyorum ve tiyolar kapmaya çalışıyorum maşallah ellerinize sağlık
Saygılar

Aşı yapılacak dal kesiliyor.

Kesilen yerdeki çapaklar, pürüzler temizleniyor.

Kabukla gövde arası açılıyor.

Kamalık yer açıldı.

Kama yerleştiriliyor. (Bu kama aşılık çeliğin kabukla gövde arasına yerleştirilmesini kolaylaştırıyor.

Kamalar çıkartılıp, çelikler yerleştiriliyor.
Bir dala 3-4 tane çelik aşılayabilirsiniz, biri tutmazsa diğeri tutar hesabıyla.

Çelikler yerlerine yerleştirildi.
Sağ tarafta 2 adet çelik var, sol taraftaki kama. O da çekilip yerine çelik konacak.

Aşılık çelikler yerlerine yerleştirildiler.

Şimdi bu çelikleri sağlamlaştırmak gerekiyor. Ya bir bantla veya hafifçe nemlendirilmiş bir bez bağ ile sıkıca, zedelemeden bağlamamız lâzım. Yerlerinden oynamasın gövdeye yapışsınlar. Fazlalık bağlar kesilir.

Aşılık çelikler de sağlamlaştırıldı. Şimdi iş geldi çamura.
Yapışkanca bir çamur hazırlanarak, çeliğin gözleri zarar gelmeyecek şekilde iyice sıvanır, hava almasını önlemek için.

Sıra geldi çamurun dökülmesine mani olmak ve çeliklerin sürmesi için kumlu, gübreli, yumuşak toprak hazırlamaya. Bu karışımın tutunabilmesi için adeta bir saksı vazifesini görecek meteryali de naylonla yapıyoruz. Naylondan bir saksı diyelim.

Ağaç dalınının bir kısmını ve çelikleri de içine alacak şekilde naylonu sarıyor ve dikkatlice bağlıyoruz.

Şimdi sıra geldi son aşamaya.
Naylon saksımız içine hazırladığımız kum ve gübreli toprağımızı koyacağız.
Bunu koyarken de çelik gözlerini zedelememeye dikkat etmeliyiz.

Bir miktar toprağı koyduktan sonra hafifçe parmak uçlarımız ile toprağı bastırmalıyız ki çamura temas etsin.

Biraz daha gübreli topraktan ilave ederiz ama bu aşamada toprağı bastırmayız, yumuşak bir toprak olmalı ki verilen suyu rahatça alt kısımlara geçirsin.


Veeeee, kabuk aşımız tamamlandı. Şu sıralar havalar yağmurlu ve çamurumuz ıslak olduğu için sulamadık. Aşı tutana kadar çamur ve toprağı ıslak tutmamız gerekir.

Çok güzel oluyor bu şekilde fotoğraf desteğiyle bir konuyu anlatmak. Hiç aşı deneyimi olmamış ve denemek isteyenler için bulunmaz nimet. Ellerine sağlık teyzem...

Bu arada yaseminin fotoğrafına inanamadım, en son gördüğümde çatıya çıkmak üzerydi. Mis kokusunu duyar gibi oldum.

Teşekkür ederim selenn'im.
Yaptıklarımızı anlatır, paylaşırsak arkadaşlar için de faydalı olur diye düşünürüm. Mutlaka çok daha iyilerini yapanlar vardır, Ben kendi bahçemde yatıklarımızı paylaştım sadece.

İnşallah yakın bir zamanda " aşılarım tuttu arkadaşlar bakın " diye de fotoğraflarım. ;)

Sn. Güler Hanım,

Salkım söğüt en sevdiğim ağaçlardan biridir, ne zaman görsem, çocukluk anılarımı hep taze tutar.

Genç bir salkım söğütün altında kamp kurup, kendisini çadır misali kullandığımız güzel çocukluk yılları...

Bahar geliyor,.. hepimizin çocuklar gibi şen olduğu zamanlar...

Size bol sağlık ve kolaylıklar dileklerimle...

Güler Hanım elinize sağlık bu güzel paylaşım için.
Aklıma takılan şu:
Neden aşı sonrası aşı macunu yerine toprak kullanmayı tercih ettiniz?
Toprak,talaş,kum vb. karışımda aşı yeri nemli kalacaktır doğru ama bir de aşı yerlerinde mantar oluşma riski de var. Tabi bu benim düşüncem.

Aşı macunlarına bazen zararlı maddeler (tiner gibi) katılıyormuş, dededen kalma usul daha kolayımıza gidiyor. Maksat hava almaması olmalı.

Taze yapılan çeliklerde tercihimiz çamur olsa da budanan kalın dallarda zaman zaman aşı macunu kullanıyoruz. Ama mümkün olduğunca doğal olanları tercih ediyoruz.