Ortak Yazılan Öykü - 2 (Su Damlasını Hikayesi)

[aysun öztürk]

Uzunca bir yolum var akmak için.
Biliyorum yolumun üzerine çıkacak zorlukları ki bu zorluklar beni hiç yıldırmadı. Düzlüklerde göldüm, kurbağa sesleriyle çınlattığım.Yükseklerde şelale! aşağılara gelin gibi süzüldüm kimi zaman, bir savaşçı gibi kükrediğimde evleri, arabaları yutuverdim.Sonra gözyaşı oldum gözlerde.

Biliyorum yolum uzun.Bu toprak yatağım benim.Üzerinde dinlendiğim, o yumuşadığında birlikte sürüklediğim. Güçlü olmasına güçlüyüm ama birtek dağlar karşı koyar bana, birde kulağımı büken çeşmeler. O zaman dururum ben.Durgun durgun bakarım gökyüzüne. Maviyse gök mavileşir, yeşilse çevrem yeşeririm. Gün doğumu ve batımlarında kızıl olurum.

Şİmdi dinleniyorum, kimbilir yarın hangi şekle döneceğim, dostlarım güneş,rüzgar ve toprak yardımcı olurlar bana.