Güneşe aşığım ben.Isıttığında beni buharlaşıyorum ve koşuyorum ona doğru.Uçuyorum,uçuyorum maviliklere.Sis oluyorum ve gözüm başka hiçbir şeyi görmüyor.Bulanık bir perdeyim sanki.
Güneşim ısıttığında beni koşuyorum ona, uçuyorum ama tam yaklaştığımı sanırken engeller, soğuk duvarlar çıkıyor karşıma ve donuyorum. Buz oluyor her yanım ve içimde biriktirdiğim ısıyla eriyorum aşkından ve gözyaşlarına boğuluyorum, tekrar dökülüyorum aşağılara. Toprak ana karşılıyor beni, uyutuyor üzerinde.
|