Ortak Yazılan Öykü - 2 (Su Damlasını Hikayesi)

[Güler]

Evet adıma methiyeler de yazılıyor; Su hayattır, su gibi aziz ol diyenleri de duyuyorum. Kıymetimi anlayacak mı bu insanoğulları?

[derya Derya]

Meğer bulutlar ne kadar yüksekmiş yerden, meğer ne kadar yalın görünüyormuş yeryüzü. İnsanoğlu güneşten bile şanslı olmalı..
Biliyor musunuz düşereken içimden güneş ışıkları geçti, yedi renge ayrıldım, yedi güzel renge. Su gibi aziz olmak bu mu acaba?
Acaba Tanrı beni kutsadı mı, bana bunu yaşatarak?
İçimi ısıttı güneş ışığı, beni benden aldı, benden bir ışık tayfı yarattı. Her renk içimden fışkırdı adeta..Ben, ne olduğumu, ne olacağımı bilmeyen ben; daha doğar doğmaz bir mucize yarattım! İnsanoğlu kıymetimi,anlamıştır şimdi; beni gördüler biliyorum..
Ah tanrım, güneşe hayrandım yeyüzünü görene ve o güzel çiçeğin yanına inene kadar. Ama içimden çıkan hiçbir renk bu çiçekte ki renk kadar alımlı değildi. Tanrım bu senin şaheserin olmalı. Alıcı kuşlar bile bu çiçek kadar güzel değildi. Kafam iyice karıştı..
Şimdilik kararım bu çiçeğe dahil olmak..
Sonumu göremesem; nasıl yapacağımı bilmesem de..

[derya Derya]

Ah güzel çiçek keşke sana bilmediğin şeyler söylesem, ama ben de hiç birşey bilmiyorum..
Ne kadar iyilik varsa ikimiz için olsun, hepsini dileyip yanına geliyorum..