Asoo / Hayalbağ

[Asoo]

Satın aldığımız RIR ve bresse civcivlerimizi büyüttük. Ama özellikle RIR civcivlerimizde çok kayıp yaşadık.

21. haftada bresseler, 25. haftada RIR lar yumurtlamaya başladılar.

Yetişkin olarak aldığımız soyu sopu belli olmayan tavuklardan da iyi kötü yumurta alıyoruz. Ama bir aya yumurtlar diye verdikleri yarkalardan hala yumurtlamayanlar var. Bize geleli 8 ay olmuş.

Millet yumurta pahalı diye söyleniyor.

Gelin de pahalı yumurtayı bizde görün!

8 aydır yumurtlamayan tavukları ve 13 tane horozu besliyoruz.

Şikayetçi olsak da kendi büyüttüğümüz horozlar öttükçe, tavuklarımız ilk yumurtalarını verdikçe büyük keyif yaşıyoruz.

Bresselerden birinin ikinci veya üçüncü yumurtası:




Anaç tavuklar da bazen ayar tutturamıyorlar. Bu yumurta kendi rekorumuz. İnsanın avucuna sığmıyor maşallah.




Bu iki yumurtayı yumurtlayan hayvanların kiloları aynı.



Not :

XL- Çok büyük (73 gram ve üzeri)
L- Büyük (63-73 gram)
M- Orta boy (53-63 gram)
S- Küçük (53 gramın altında)

[Dutlubahçe]

Orijinal Mesaj Sahibi Asoo

Satın aldığımız RIR ve bresse civcivlerimizi büyüttük. Ama özellikle RIR civcivlerimizde çok kayıp yaşadık......

Büyümüş hallerini görmek isterdik.

[Muda]

Bazı tavuk yumurtaları özellikle genç olanlarda çift sarılı yumurta oluşturabiliyorlar. Çoğunlukla çift sarılıları çiftliklerde sanırım sivri olması nedeni ile ayırabiliyorlar. Ben uzun yıllar çift sarılı yumurta aldım. Ancak şimdilerde pek bulamıyorum. İçlerinde tek sarılı yumurtalar da çıksa çift sarılı yumurta çıkması güzel oluyor. Bir kere üç sarılı yumurta da çıktı. Arkadaşımda bulunan tavuğun biri bir kere normal yumurtlarsa sonraki yumurtlamasında çok iri yumurta yapıyordu. Tabi beslenmenin de önemi olduğunu düşünüyorum bu durumda.

[Asoo]

Orijinal Mesaj Sahibi Dutlubahçe

Büyümüş hallerini görmek isterdik.

RIR horoz:




RIR tavuk:




Bresse tavuk ve horoz:



Maşallah diyelim.

Tüm acemiliklerime, hatalarıma rağmen bu hale geldiler.

Maalesef tavukların direnci horozlara göre daha düşük galiba. RIR ve Bresselerde pek az tavuğumuz bolca horozumuz büyüdü.

[Dutlubahçe]

Orijinal Mesaj Sahibi Asoo

RIR horoz:

Eklenti 715665


RIR tavuk:

Eklenti 715666


Bresse tavuk ve horoz:

Eklenti 715667

Maşallah diyelim.

Tüm acemiliklerime, hatalarıma rağmen bu hale geldiler.

Maalesef tavukların direnci horozlara göre daha düşük galiba. RIR ve Bresselerde pek az tavuğumuz bolca horozumuz büyüdü.

Maşallah.

Hayırlısı ile kışı atlatınca, işler kolaylaşır ve kümes şenlenir inşallah. Belki civcivlerinizi kendiniz çıkarırsınız.

[camouflage]

Habersiz bırakmayın bizi sayın Asoo ��

[Asoo]

Orijinal Mesaj Sahibi camouflage

Habersiz bırakmayın bizi sayın Asoo ��

Sayın Camouflage ve tüm dostlar. Uzun zaman olmuş gerçekten. Mesajınızı gördükten sonra da bir süre yazamadım, üzgünüm.


Hayli zamandır ruhumda bir durgunluk vardı. Bedenimdeki güç ise durgun ruhumun taleplerini bile karşılayamıyor. İsteksizken çabuk da yoruluyorsanız ortaya bir iş çıkmıyor.

Nedir bu hallerin sebebi diye soruyorum kendime. Net bir cevap bulamasam da, birkaç ihtimal var gibi.

Bu salgın baş aktör gibi.

"Issız bir yerde yaşıyorsun şanslısın." dediğinizi duyar gibiyim. Haklısınız üstelik. Ama yine de farklı bir şekilde etkileniyoruz.



Adamın biri ishal şikayetiyle hastaneye gitmiş. Fıkra bu ya: Hastaneden kaçan bir deli ile karıştırılmış, tüm itirazlarına rağmen gömleği giydirip bir yere kapatmışlar. Kaçan delinin doktoru da izinde olunca adamcağız bir hafta orada kalmış. Doktor geldiğinde durumu fark edip adamcağızdan özürler dilemiş. Belki bir faydam dokunur diye:

"Hastaneye niçin gelmiştiniz?" demiş.

Adamcağız, "İshal şikayetim vardı," diye cevaplamış.

Doktor, "Şimdi nasılsınız, şikayetleriniz geçti mi?" diye sormuş.

Adam, "Hala ishalim, ama artık kafama takmıyorum," demiş.



Bu fıkrayı çok severim. Pek farklı konular üzerine anlatmışımdır. Şehir ahalisi artık pek takmıyor gibi.



Ara ara yaptığımız günübirlik İstanbul seyahatlerimiz ve Göynük'teki, bir hafta, on gün arayla yaptığımız alışverişlerimiz hariç kimseyi görmüyorum.

Köyde biri birine gidip gelenler var. Ama çoğunluk ev ziyaretlerini kesti. İki senedir bahçelerde ayaküstü konuşabiliyoruz. Ama Rasim Aga'nın sırtını sıvazlayamamak bana her geçen gün daha ağır geliyor.

Köy camisinde virüs korkumuz yok. Zaten haftada bir namaz kılıyoruz, onda da herkesin yeri belli. Benim yerimde salgından bu yana benden başkası namaz kılmamıştır sanırım. Sosyal mesafe de misliyle.

Ama çok özledim:

Omuz omuza namaz kılmayı.

İtiyad haline getirmeye çalıştığım itikafı.

Kalabalık mescitlere erkenden gidip, doluşunu seyrederken, "Eyvah ön safları kaçırıyorum," diye içimden geçirmeyi.





Ben tabiatım gereği temastan pek hoşlanmam. El sıkışmak bile bazen zor gelir. Daha doğrusu ben öyle sanıyordum.

Meğer öyle değilmiş. Birkaç sevenim ziyarete geldi bu dönemde.

Hele biri, üniversiteden arkadaşım Murat.

"Yârin yanağından gayri" her şeyi paylaştığımız Murat.

Hani şu yirmi beş senedir görmediğim Murat.

Zamanın onu bir yerlere, beni başka yerlere savurduğu, farklı farklı dönüşümlere uğrattığı gerçeğine rağmen, sımsıkı sarılma iştiyakını paylaştığımız Murat.

Olmadı.




Bizim evin bir adeti vardır. Hemen her şeyi en hassasımıza göre ayarlarız. Mesela Eşim bize göre temizlik konusunda daha hassas olduğundan, diğer bireyler onun ölçülerine uymaya çalışırız yapabildiğimizce.

Eşim ve kızım covid-19 olmama konusunda çok hassas. Kızım bu dönemde dışarıda yemek yememek gerektiği görüşünde. Harçlıklarını biriktirmiş. "Şu iş bitsin, arkadaşlarla gidip, elle yemek hazırlanan her yeri dolaşacağız," diyor.
İkinci turu da bana söz verdi.




Bir de ölüm oldu köyümüzde. Canbaz İsmail'i uğurladık.

Ne var bunda, zaten yaşlıydı, beklenen bir şeydi. Neden aklımı meşgul ediyor bu ölüm? Bir süre cevap bulamadım. Sonra jeton düştü.

Köyde 17 kişiyken 16 kaldık. Oranlarsak İstanbul'da 1 milyon kişinin ölmesi gibi bir şey.

Yalnız kalan Ayşe Teyze'nin vahim halini gözlemlemek de cabası.



Bu arada kayınpederimin kanser olması moralimizi, hayat arkadaşımın çoğu zaman onun yanında olması düzenimizi alt üst etti.


Parasızlık ayrı bir problem. Verandamızı düzenleyemedik. Bodrumun ve garajın kapısı yok. Ufak tefek inşaat işleri var. Vs. vs. Müstakil evde oturanlar beni anlar. Parasızlık deyince yanlış anlaşılmasın temel ihtiyaçlardan arta kalan kısım bu işlere yetmiyor.


Bahçeden yana da işler pek iyi gitmiyor. Pek çok ağacım gibi huş fidanım da büyümüyor. Yılda 10 cm büyünür mü kardeşim?

Tavuklarda ayrı bir alem. İyi kötü yumurta alıyoruz. Hatta satıyoruz bile. Ama bir türlü çözemediğimiz şekilde ara ara ölümler oluyor. Belki de zayıfların elenmesi gerekiyordur.

Çok karamsar bir yazı oldu, farkındayım. Sıkıntılarımız da var. Ama başarı ile mutluluğun hep beraber anıldığı çağımıza inat mutluyuz.

Mutluyuz eşim ara ara bir haftalığına köye geldiği için.
Mutluyuz birkaç güne kaz yavrularımızı teslim alacağımız için.
Kuluçka makinasına koyduğumuz yumurtaları beklediğimiz için mutluyuz.
Soğuktan etkilenen meyvelere inat üşümeyenler için mutluyuz.
Büyümeyen onca fidana rağmen, iyi gelişen kayısı fidanı için mutluyuz.
Birkaç güne papatya denizinde yürüyeceğimiz için, doğan güneş, yükselen ay, alınan nefes için mutluyuz.

Vesselam.

[TCM]

Pek güzel yazmışsınız... Hatta pek çok güzel olmuş. TRT Belgesel izler gibi oldum. Yazım yanlışı yok, özenle belki saatler sürmüş yazması, emek harcanmış belli... Her şey gönlünüzce olsun...

[Asoo]

Sayın TCM teşekkür ederim.

Tüm dilleri Allah'ın yarattığını ve tüm yaratılanlara nasıl saygı gösterip, onlarla uyum içinde yaşayıp, onlardan güzellikler devşirmemiz gerekiyorsa, dilimize de böyle yaklaşmak gerektiğini düşünüyorum.

[Asoo]

Birkaç hafta önce Mürüvvet Hala'nın oğlu kaz civcivi alacağını söylemişti. Hemen bize de almasını tembihledim.

Bir vakit sonra yukarılardan kaz sesleri gelmeye başlayınca, ekildiğimi düşündüm.

Meğer komşumuz, kaz satıcısının son kaz civcivlerini ve annelerini alıp, sonraki partiden bize rezervasyon yaptırmış.

Tam aklımızdan sildiğimizde, bir telefonla yeniden heyecanlandık. Birkaç güne kadar kazlarımıza kavuşacaktık.


Dün akşama doğru 5 adet civcivimizi aldık.

Irkı ne denince "kaz" diyorlar. Biraz zorlayınca "g35 miymiş neymiş," bilgisini alabildim.

Şimdilik "kaz" olduğu bilgisiyle yetineceğim.

Bunda şüphe yok. Ufacık şeyler inanılmaz yiyorlar maşallah.





Hadi bakalım çocuklar, istemediğiniz kadar ot sizi bekliyor.

[Portakal Rengi]

Hayalbağ yavaş yavaş Hayalkümes e dönüşüyor gibi.
Kolaylıklar diliyorum.

[TCM]

Orijinal Mesaj Sahibi Asoo

... "g35 miymiş neymiş," bilgisini alabildim...

Yakında bize de böyle diyecekler herhalde...

'TCM11, Aso20, Prt48, Dtl32...

[Asoo]

Bu yıl tarımsal olarak kayıp bir yıl oldu. Mesela 150-200 kğ civarı domates hasadımız 1,5 kg civarı gerçekleşti. Tadımlık yetiştirdiklerimin bir kısmının tadına bile bakamadık.

Pek çok sebebi var tabii.

Başta beklenmedik Adana sıcakları, ardından gelen zemheri soğukları ve aniden bastıran yaz önemli. Pek çok fidemiz ya dondu, ya da gelişemedi. Doğa bize bir ilkbahar borçlu.

Kayınatamın hastalığı sebebiyle eşimin, vaktin çoğunda İstanbul'da olması bizim düzenimizi çok etkiledi. Hem işler bize kaldı, hem manevi bir boşluk oldu. "Eş" kelimesinin anlamını idrak ettim bu süreçte. Ölüm gibi ebedi bir kayıp kapıya dayanmadan idrak ettiğim için seviniyorum aslında. Söylenmemişleri söylemek, yapılmamışları yapmak için bir fırsat olmalı bu durum.

Kızımın üniversite sınavına hazırlanması, oğlumun askere gitmesi gibi olaylar da hayatımızı etkiliyor.

Ama konuyu asıl getirmek istediğim yer, nasıl kayınpederim bir döngünün sonundaysa, çocuklarım belirli bir aşamasında, çift olarak biz bir yerlerinde geziniyorsak, tabiatta da iç içe geçmiş pek çok dönemsel durum olduğu.

[Asoo]

Hayalbağ'da tabiatla baş başa beşinci yılımızı idrak ettik. Aslında "idrak" kelimesini, ulaşmak manasında kullandığımdan doğru bir seçim olmuş gibiyse de, yanlış çağrışımlara açık.

Henüz anlamaya, kavramaya çok uzağım.

Ama ucundan bucağından bir şeyler gözlemlemeye başladığımı hissediyorum.

İlk yıl inanılmaz erik vardı ağaçlarımızda. Bir daha böyle bol meyva göremedim.

Papatyamız hiç eksik olmadı Hayalbağ'da. Ama üç sene önce sanki özellikle tarımı yapılıyormuşcasına bir görüntü vardı. Tüm Anadolu'nun aşıklarına yeterdi de, yolunmamış taç yapraklar kalırdı yine. İki senedir onlar da sadece nöbetçi bir topluluk bırakıyorlar.



Bunlar bu yılın nöbetçileri. (Biraz övünmek gibi oldu. Ama biz köylüler severiz köyümüzü övmeyi.) Kadraja girmeyen bölümlerde pek papatya yok.

Papatya kadar belirgin olmasa da birkaç çiçekte de bu sayısal dalgalanma oluyor.

Peki ya hayvanlar.

Bir sene, zaten çok olan köstebeklerimiz her yeri sardı. Çadırda ara ara kaldığımız dönemdi. Kapıya dikilip bakardım. Saymaya kalksan sayamazsın, o kadar fazla. Sonra köstebekler bize soğan patates, pırasa, sarımsak, turp, kereviz bırakmayacak kadar hep oldular, ama hiç o yılki gibi çok olmadılar.

Zaten tilkimiz pek bol. Ama papatya yılında daha da boldu. Aslında tilki kırk yılın başı görülen bir hayvan olması lazımken o yıl, üç gün görmesem dördüncü gün muhakkak görüyordum.

2020 yazı tam bir kabustu. Yer gök pire kaynıyordu. Bahçeye birkaç dakika çıksak pireleniyorduk. İlaçlar falan kar etmedi. Komşumuz Mürüvvet Hala çıldırma noktasına gelip, oğluna bostanı, evin bahçesini hep ilaçlatmış, kar etmemiş. Bu sene yaz bitti, sadece bir adet pire gördüm.

İki yıl önce bir sarıca arı istilası vardı. Kovanları talan ediyorlardı. Geçen yıl rahat eden arılar biraz kendilerine geldiler. Bu yıl da geldim geleli görmediğim arıkuşları peydah oldu. Hem de sürüler halinde.

Aslında sadece arıkuşu değil, tüm kuşlar bu nesil bereketinden nasiplerini almış görünüyorlar. Üçlü, dörtlü kol uçuşlarını gördüğümüz tahtalı güvercinleri, on beşli, yirmili sürüler haline gördük. Bu sene ilk kez baykuş sesiyle sevindik. Serçe ve sakaları tek tük görürken, sürüler halinde görmeye başladık. Ala karga ve karatavuklar daha sık arz-ı endam ediyorlar. Kuşlardan sadece en girişken komşularımız olan kızılgerdanlar bu sene pek azlar.

Aklıma gelenler bunlar.

Bu canlılar bir kaosun içinde mücadele halindelerken kah çoğalıp, kah azalıyor mu, yoksa bu bir kaos değil de çok karmaşık bir düzen mi?

[Portakal Rengi]

Orijinal Mesaj Sahibi Asoo

Bu yıl tarımsal olarak kayıp bir yıl oldu. Mesela 150-200 kğ civarı domates hasadımız 1,5 kg civarı gerçekleşti. Tadımlık yetiştirdiklerimin bir kısmının tadına bile bakamadık.

Pek çok sebebi var tabii.

Başta beklenmedik Adana sıcakları, ardından gelen zemheri soğukları ve aniden bastıran yaz önemli. Pek çok fidemiz ya dondu, ya da gelişemedi. Doğa bize bir ilkbahar borçlu.

Kayınatamın hastalığı sebebiyle eşimin, vaktin çoğunda İstanbul'da olması bizim düzenimizi çok etkiledi. Hem işler bize kaldı, hem manevi bir boşluk oldu. "Eş" kelimesinin anlamını idrak ettim bu süreçte. Ölüm gibi ebedi bir kayıp kapıya dayanmadan idrak ettiğim için seviniyorum aslında. Söylenmemişleri söylemek, yapılmamışları yapmak için bir fırsat olmalı bu durum.

Kızımın üniversite sınavına hazırlanması, oğlumun askere gitmesi gibi olaylar da hayatımızı etkiliyor.

Ama konuyu asıl getirmek istediğim yer, nasıl kayınpederim bir döngünün sonundaysa, çocuklarım belirli bir aşamasında, çift olarak biz bir yerlerinde geziniyorsak, tabiatta da iç içe geçmiş pek çok dönemsel durum olduğu.

Bu yıl bende sıfır çektim. Ne ürün ne tohum. Yandı, kavruldu hepsi. Günlük sulamaya geçtim yine de olmadı. 50 kök mısırdan bir koçan alamadım. Domatesler de öyle.
Biz bir şekilde ayakta kalsak da üretici olanlar nasıl yapacak ? İklim sürprizleri sürerse işler daha karmaşık olacak.
Bir bütünün parçaları olmaları durumunda, yaşam döngüleri birbirini dolayımlayacak zaten. İç içe olmasak da. Bir virüsün dünyadaki yaşamı değiştirdiği gibi.
Yine de keyif verenleri gözden kaçırmamakta, umudu sürdürmekte yarar var.

[Asoo]

Orijinal Mesaj Sahibi Portakal Rengi

Bu yıl bende sıfır çektim. Ne ürün ne tohum. Yandı, kavruldu hepsi. Günlük sulamaya geçtim yine de olmadı. 50 kök mısırdan bir koçan alamadım. Domatesler de öyle.
Biz bir şekilde ayakta kalsak da üretici olanlar nasıl yapacak ? İklim sürprizleri sürerse işler daha karmaşık olacak.
Bir bütünün parçaları olmaları durumunda, yaşam döngüleri birbirini dolayımlayacak zaten. İç içe olmasak da. Bir virüsün dünyadaki yaşamı değiştirdiği gibi.
Yine de keyif verenleri gözden kaçırmamakta, umudu sürdürmekte yarar var.

Nasrettin Hoca eşeğinin çok yediğine kanaat getirmiş. Her gün yemini biraz biraz azaltmış. Azalta azalta sonunda hiç yem vermemeye başlamış. Bir kaç gün sonra eşek nalları dikmiş.

Hoca "Tam yemeden yaşamaya alışacaktı ki vadesi yetti." demiş.

Allah Allah neden acaba!


Yahu koskoca Marmara denizi öldü, okyanuslarda plastik kıtaları oluşuyor... Saysam, sayfalarca sayabileceğim ekolojik çöküntüler oluşuyor, hala daha çok üretelim, daha çok tüketelim derdindeyiz.

Neymiş? Filanca ülkede elektrik ucuz olduğundan, o ülkede kripto para üretimine yatırım yapacaklarmış. Ürettiğimiz coinleri konserve yapın da Mars'a gidince ısıtır yersiniz.

Falanca sektörün ekosistemi, filanca endüstrinin ekosistemi diyorlar sağda solda. İnanın bana küfür gibi geliyor.

Son on yılda giysi olarak iki tane pantolon, birkaç takım iç çamaşırı 8-10 tane çorap aldım. (Tekstil ekosistemlerinden özür diliyorum.)Dolabımdakilere bakıyorum 250 yaşına kadar ufak tefek takviyelerle giyim sıkıntısı çekmem. Üstelik ben eskiden de giyime pek düşkün değildim.

İnanın bahçede türlü sebeplerden bir yerleri kazıyorum. Hemen her defasında homosapiens döneminden kalma buluntular çıkıyor. Bez parçası, pastan zor tanınan bıçak, konserve kutusu, ilaç kabı plastik şişe vs.

İyisi mi ben çıkıp biraz temiz hava alayım. (Hala varken fırsatı değerlendirmek lazım.)

[Asoo]

Geçen sene bostanda farklı domates türlerini işaretlemek için aralara mor lahana ekmiştim. Belleme, derin çapalama adetim olmadığından, bu lahanalar dokunulmadan kaldı. Tüm bakımsızlıklarına rağmen bazıları 20 santimetreye yakın çap yaptılar. Bazılarında hem tohum, hem de baş beraber oluştu.




Bitki sapına bakınca anlaşılıyor.

Bakalım kaç sene dayanacaklar.