Alıntı:
Orijinal Mesaj Sahibi Asoo
Bu yıl tarımsal olarak kayıp bir yıl oldu. Mesela 150-200 kğ civarı domates hasadımız 1,5 kg civarı gerçekleşti. Tadımlık yetiştirdiklerimin bir kısmının tadına bile bakamadık.
Pek çok sebebi var tabii.
Başta beklenmedik Adana sıcakları, ardından gelen zemheri soğukları ve aniden bastıran yaz önemli. Pek çok fidemiz ya dondu, ya da gelişemedi. Doğa bize bir ilkbahar borçlu.
Kayınatamın hastalığı sebebiyle eşimin, vaktin çoğunda İstanbul'da olması bizim düzenimizi çok etkiledi. Hem işler bize kaldı, hem manevi bir boşluk oldu. "Eş" kelimesinin anlamını idrak ettim bu süreçte. Ölüm gibi ebedi bir kayıp kapıya dayanmadan idrak ettiğim için seviniyorum aslında. Söylenmemişleri söylemek, yapılmamışları yapmak için bir fırsat olmalı bu durum.
Kızımın üniversite sınavına hazırlanması, oğlumun askere gitmesi gibi olaylar da hayatımızı etkiliyor.
Ama konuyu asıl getirmek istediğim yer, nasıl kayınpederim bir döngünün sonundaysa, çocuklarım belirli bir aşamasında, çift olarak biz bir yerlerinde geziniyorsak, tabiatta da iç içe geçmiş pek çok dönemsel durum olduğu.
|
Bu yıl bende sıfır çektim. Ne ürün ne tohum. Yandı, kavruldu hepsi. Günlük sulamaya geçtim yine de olmadı. 50 kök mısırdan bir koçan alamadım. Domatesler de öyle.
Biz bir şekilde ayakta kalsak da üretici olanlar nasıl yapacak ? İklim sürprizleri sürerse işler daha karmaşık olacak.
Bir bütünün parçaları olmaları durumunda, yaşam döngüleri birbirini dolayımlayacak zaten. İç içe olmasak da. Bir virüsün dünyadaki yaşamı değiştirdiği gibi.
Yine de keyif verenleri gözden kaçırmamakta, umudu sürdürmekte yarar var.