Kaktüslerim, uzakta olan bir dostumun hasretini çağrıştırır

[acemi çiçekçi]

Kaktüslerle ilk tanışıklığım Giresun Keşap ta, komşu teyzenin bahçesinde teneke içinde baktığı bu kaktüsü görmemle başladı.
Ailem bitkilere düşkündür, bütün ömrüm salondaki terstaki bitkilerle geçti ama böylesini ilk defa görüyordum. Uzun süre uzaktan seyrettim. Biri açtı biri kapandı uzun sürdü seyri. En sonunda dayanamayıp teyzeye gittim bir kök rica ettim.
Teyze ;
-Amaaan al ne kadar istiyorsan ben nedecem? dedi. Niye diye sordum;
-Geçen gün tenekenin birini öteye çekim derken elime battı andır kalasıca, ben de sinirlendim götürdüm çöpe attım elimi kanatanı, ooh iyi oldu ona dedi.
Hem güldüm hem üzüldüm ben alırdım neden atıyorsun be teyzecim yaaa.
Neyse ben iki kök aldım ve birini üzerinde çiçek belirtisi görür görmez eve[ memlekete anneme] yolladım otobüsle. Annem çiçek delisi bir kadındır, konuşur oynaşır onlarla. O görünce bu ne yaa felan dedi, "Bekle" dedim.
Sonra inanamadılar acayip heyecanlandılar, eve gelenler inanamadı. Bu kocaman çiçek el kadar kaktüsten mi çıktı dediler. Ben annemin gözünü böyle parlatabildiğim için çok mutlu oldum.
Sümbülü de ilk kez o yıl görmüş [Bizim oralarda sümbül diye bitki forumlarında LEYLAK diye geçen ağaç bitkisini biliyorduk] koklamıştık ve ben yine hemen soğanları çiçeklenmek üzereyken eve yollamıştm. Bunlar bizim en güzel paylaşımlarımız oldu.
Annem şimdi inşallah cennette daha alaa nimetlerin, güzelliklerin içindedir. Bu kaktüs onunla bizim kaktüsümüz, sevgimiz, bağımız...