![]() |
|
|
|
#11 |
|
Ağaç Dostu
Giriş Tarihi: 19-09-2010
Şehir: izmir
Mesajlar: 974
|
Üstadım insan çıra misali bir kere ateş görüp is olduktan sonra kıvılcım yetiyor her şeye... Yıllar önce bir ateş yaktı yüzümüzü Boş koydu gitti gözümüzü Ardından gelen ateş taa yaktı özümüzü Hal kalmaz yanan tende bitap Kalbe değil git vefasızlara çat Yaktığın ateşin içine gir de yat Olduğu kadar olmadığı kader dedik Olacakla öleceği ne bildik ne önleyebildik Fırtınadan kaçarken tufana girdik Nice sevdalıyız diyenler gördük Acep bu denizde sade biz mi kördük Bu ateşin içinde ne öldük ne güldük Zaman gelir gençlik gider elden Ateş söner yel kaldırır külü yerden Acep haber gelir mi sevenden sevilenden ? Gönül nidaya başladı mı ta can evinden Susar nebatat bile dinler yanık sesinden Bir can üflesene en kor ateşinden Yürür her nefs mecbur ateşe Fazla kelam su döker yüreğe Vakit susma vaktidir artık yüreğe Mete Tiren Üstadım böyle bir yangını ay mı söndüre güneş mi güldüre ne dersin ? |
|
|
|
|
|