Ailemizin dört ayaklı üyeleri: Kediler

[athena -asena]

Yavrular büyüyor

[yarenimex]

Bu da kısmetini yukarılarda arayanlardan..Yerde kar üstünde ot tohumu veya başka yiyecek kırıntıları arayan serçeleri gözlemek ve avlamak için sık sık tırmandı buraya bu kış..

[kelebek çalısı]

Kedileri çok severim. Taşındığımızdan bu yana bir çok kediyi sahiplenmeye çalıştım. İçlerinden sadece birini, eve almaya karar verdiğimde henüz altı haftalık bir yavru idi. Ne yazık ki, daha bir yaşını doldurmadan, veterinerde aldığı anestezi yüzünden kaybettim. Bir daha kedi veya köpek anestezisi, böyle operasyonel durumlarla ilgili karar alamam ömrümce.

Artık bahçede bakıyorum sadece, mamalarını yerler, kışın veranda sundurması altında bir yer bulup uyurlar, lokal olan yaraları temizlenir, ve dış parazit ilaçları uygulanır, o kadar. Ben bir daha aynı üzüntüyü yaşamak istemiyorum. Benim yüzümden doğada belki ömrü daha uzun olacak bir canlı idi. Bunu bilememek insanı çok çok üzüyor.

Birinci kedi Can, yabani bir kedi idi, yaklaştırmaz, isterse biraz yanaşır ve miyavlayarak iltifatta bulunurdu. Bir yaz günü, Türkiye' de olduğumuz zamanda, terasta cansız bedenini bir havuz temizleme elemanı bularak, dışarı ağaç altlarına atmış. Bir kaç gün sonra onu olduğu yerden alarak evin tam karşısına zeytin ağacının altına gömerek, mezarını yaptık. Ölümü doğal sebeplerdendi. Yaş ve hastalıklar sanırım.

İkinci kedi Duman, eve aldığım dünyalar güzeli canım kedimdi kendisi. Fazla bahsedemeyeceğim, çünkü çok çok çok üzülüyorum. Sapasağlam kedim, anesteziye kurban oldu.


Üçüncü kedi Azo, yıllarca geldi, gitti, yedi, içti, kendine has karakteri olan başka bir kedi idi. Çok iri cüsseli, anatomisi değişik bir kedi idi. Bu yılbaşı dönmemek üzere kayboldu, gitti.

[kelebek çalısı]

Ve Yağmur.

Kendisi komşularımdan birinin baktığı bir kedi idi. Bakımını yaptırıyorlardı. Bir süre sonra, patisinde bir sorun oldu, ne olduğunu bilmiyorum, hayvan patisi sallanarak gezdi durdu, meğer seyahattelermiş, gelince kedinin bacağının kesilmesine karar veren veteriner başarılı bir operasyonla kediyi sağlığına kavuşturdu. İyileşme süreci yaklaşık, altı ay kadar sonra tamamlandı. Sadece eski hızına, çevikliğine sahip olmayan yağmur çok mutlu ve sıradan her kedi gibi yaşamını sürdürürken, bahçeye her gün gelir, yer, uyur, isterse bir kaç gün bizde kalır, sonra giderdi. O da Ocak ayı gibi kayboldu, sanırım onu da kaybettik.

Üç bacağı olmasına rağmen, normal kediden farkı yoktu, 1.5 metre duvara rahatça sıçrayarak çıkabiliyordu. Ne oldu ise sokaklarda oldu işte, ya zehirlediler, ya da ezdiler. Sevgi, ilgi hayvanları mutlu ediyor, ama korumaya yetmiyor. Şu ortamda bile kediler, köpekler zor durumda kalarak, yaşam savaşı verebiliyorsa, şehirlerde olanlar ne yapsın?

Üç bacaklı kedileri sahiplenmekten çekinmeyin. Ben bu kadar yakından gözlemlemiş olmasam, yaşama tutunacağını düşünemezdim bu durumda bir kedinin.

Artık bahçeye gelen kedilere isim koymuyorum, onları severken isimlerini çağırmadan seviyorum. Sonrasında olası bir olumsuz durumda daha az üzüleceğimi düşünerek kendimi kandırıyorum sadece.

[Perihan Bayram]

Çok üzüldüm,dayanamıyorum hemen ağlıyorum,içim acıyor bu durumlara,zavallım bir kolunu kaybetmişti,şimdide kaybolması çok üzdü beni.