Ailemizin dört ayaklı üyeleri: Kediler

[ilksenozturk]

çok güzel bir örnek oluyorsunuz.
lütfen yazmaya devam edin...

[Güzin Çakar]

Sevgili Suz-i Dilara,
Remzican'ın hikayesini okurken, benim de boğazımda bir şeyler düğümlendi. Olanlara İlahi Adalet diyesim geliyor (diyemeyeceğimi biliyorum)...Fırtana, onu huzurlu,mutlu olacağı bir yere götürmüştür, merak etmeyiniz...Sımsıcak sevgilerimle...

[Charlaux]

Ben de kendi kedilerimi anlatıyım ki biraz da sevinelim.Küllü'yle OKS zamanında karşılaştım.O zaman hocaya gidecektim aklımda gitmeden önce fast food yemekte.Babam da dedi ki "Bugün fast food olmaz babaannenden köfte ekmek alırız Fenerbahçe Sahilinde yeriz" Ben de öfleye öfleye kabullenmek zorunda kaldım durumu.Tam yemeğimizi yerken karşımıza russian blue güzelimiz çıktı.Ben babama alalım mı diye sordum o da ister gibi oldu ama bir sorun vardı;evdeki köpeğimiz.Evde ki köpeğim Dodo'nun kedilerle arası hiçbir zaman iyi olmamıştı ve bu yüzden de kedi lafı aramızda geçmezdi;bu yüzden de Küllü'nün eve girme ihtimali çok azdı.Küçüklüğümde bizim evde 2 kedi varmış ama talihsizlikler sonucu kaçmışlar;fakat bizim komşunun kedisi beni hep tırmaladığı için kedilerden de korkuyordum tabi ama güzelliği de içimde bir hoşluk uyandırdı.Neyse derse girdim aklımda o;çıktım aklımda o.Akşam eve gidince anneme anlattık,dil döktük ancak o da Dodo'nun halinden dolayı pek sıcak bakmadı olaya.Ancak genç aklı devreye girdi Yeni yıl sabahı sahilde gezi yapalım bahanesiyle gidildi kedi aileye takdim edildi ve annem de çok sıcak ama temkinli baktı meseleye.Veterinerle konuşuldu sitelerden araştırma yapıldı öğrenildi ki bunları arkadaş etmenin bir yolu var.Buradan da yöntemini yazayım;kediyle köpek ayrı odalarda olacak ve havlularla koku alışverişi olacak.Sonra kedi kucaktayken köpek getirilecek.Sonra ki aşamada kedi bırakılacak ancak hakemlik görevi sürecek ve en nihayetinde de birbirlerine alışacaklar.Yani köpeğim kedilerden nefret ediyor demeyin gelin bir deneyin.

İkincisinin hikayesiyse bir değişik.Bizim kapının önünde annemin beslediği 2 yavru kardeş var ancak birisi maalesef ölüyor.Başta kedilerle alakadar değildim ancak bu kediyi görünce bu kedi bir gün evimize girecek demiştim anneme.Annem de imkanı yok diyordu çünkü 2 kedi 1 köpeğin masrafı da azımsanamayacak derecede fazlaydı;bir de sorunlu dönemleri olmuştu yavrucakların mesele sırf mama değildi anlayacağınız.Neyse bir gün rüyamda Mırnığı büyümüş bir ev kedisi olarak gördüm;anneme anlattım güldü.Sokakta olduğu için o da ölecek diye çok korkuyordum ve günlerden bir gün olan oldu;Mırnığa araba çarptı öldü dedi bir komşu.Ben de başka bir komşuya daha sordum doğru mu diye;meğerse bayılmış çocuklar da ilgileniyor onunla apartmanın bahçesinde.Annemi aradım dedim durum böyle;Mırnığı içeri aldım.Onu götürürken içeri artık o benim kedimdi biliyordum;eve giren çıkamazdı.Ancak ailem iyileşene kadar diyordu fakat ben bir yolunu bulurdum.İçeriye aldım ve çatı katına götürdüm.Bıraktığımda sürtüne sürtüne odayı dolaştı ve mırıldamaya başladı;herhalde o bile anlamıştı geçici olmadığını.Bir taksi çağırdım ve veterinere götürdüm kediyi;fıtık olmuş dinlenmesi lazım dediler.Eve getirildi prensesler gibi bakıldı.Sonrasında işin içine ameliyat girdi ve evin daimi kedisi oldu.Ancak şöyle ilginç bir olay vardı,kendisinin bana olan ilgisi resmen artmıştı.Artık benim yanıma geliniyor bana kurlar yapılıyor ve özellikle hiç susulmuyordu.Ben bunu bana duyduğu minnet olarak algılıyorum ama doğru mudur bilemiyorum.Uzun lafın kısası o bana aşık oldu,ben de ona.Bir tek benim kucağımda oturan,bir tek benim oyunlarıma katlanan,bir tek benim komutlarımı dinleyen ve aynı odada olmadığımızda deli gibi bağıran bir kedi oldu.

Küllü'yle Dodo birbirlerine çok yakın oldular ancak Dodo'nun tavrı evin dışındaki kediler için hep aynıydı.Yeni gelen kedi Mırnığın kızgınlık döneminde Dodo'yla Mırnık arasında yakınlaşmalar başladı ve arkadaş olan Dodo'yla Küllü yerine Dodo-Mırnık ilişkisine tanıklık ettik.Ben bu olayı Muhteşem Yüzyıl'a bağladım ve evin eğlencesi haline geldi.Dodo Kanuni,Küllü terkedilen Mahidevran,Mırnık'sa cin akıllı Hürrem.Ancak tek bir farkı var normal hikayeden;burada Mahidevran mı galip Hürrem mi galip çıkacak bilinmiyor ve izlenmesi daha zevkli bir dizi oluyor;ailede o kadar içselleştirdik ki olayı Küllü'nün adı Küllüdevran Mırnığın bir diğer adı da Mürrem Sultan oldu

[Sûz-i Dilârâ]

Kediciklerin hikâyelerine devam edeyim dedim ama 207. mesaja eklediğim resimler zaten yukarda anlattığım kedilere ait.

207. mesajda -konuyu takip edenler için- yavru siyah ve beyaz kedilerden siyah olanı Yaban'ın bebekliği, kim derdi bu minicik kara kedi büyüyecek de Yaban gibi bir artis olacak daha o zamandan ağır abiydi ama kardeşi İncir mırıl mırıl kucağımdan ayrılmazdı Yaban odadaki araba lastiğinin içine saklanırdı sevmeyim diye.

Yavru beyaz kedi dediğim gibi İncir, yukarda okuduğunuz gibi Yaban'ın kız kardeşi. Yaban'ın tam tersi. Yani, çenesiz, yalaka, yaramaz, tembel Ama güzeller güzeli, tekgöz (bir gözü sarı bir gözü mavi) hakiki bir Van kedisi. Ama işte demiş ya atalarımız "yüzü güzele 40 gün, huyu güzele 40 yıl" İncir'i görenler aşık olup sevmek için saldırıyorlardı ama İncir onları 10 dakikada bıktırıyordu çünkü hiç susmuyor, bir kedi bu kadar mı aralıksız miyavlar, yemek, yatak beğenmez. Sanki Firavun'un kedisi hanımefendi, anası sokak kedisi Zarife

Gelelim Zarife'ye o 207. mesajda merdivende Yaban'la İncir'in arasındaki büyük beyaz kedi Zarife. Benim sokak güzelim. Acıktığı zaman gelir, binanın etrafında döner, benim yiyecek indirmemi bekler. Yemeğini yedikten sonra da çeker gider. Sütoğlumu gördükten sonra ona aşık olmuştu ayıptır söylemesi, binanın önüne gelir, bizim pencereye bakar, miyavlar Süt'ü çağırırdı, Süt onun sesini duyar duymaz vınn önce pencereye, sonra da kapıya. Birbirlerini ilk gördüklerinde biraz koklaşırlar sonra da Zarife önde Süt arkada Buz Devri 3'teki sincaplar gibi koşuşup dururlar yeşil çimlerin üstünde. )

Zarife, Yaban'la İncir'in de aralarında olduğu 4 yavru doğurmuş yan binanın bodrumuna, binadakiler de şikâyet edince kapıcı bunları zehir kesiği bir kasım günü kapıya atmış. Okuldan geldiğimde Zarife beni görür görmez miyavlayarak yanıma geldi, yavrum sanki derdini anlatmak istiyor. Doğumdan haberim olmadığı için acıkmış sandım, bekle şimdi geleceğim diye merdiven çıkarken bir baktım balkonun altında siyah minik bir fare (Yaban). Anaaa çantayı kenara bırakıp yanına gittim soğuktan titriyor yavrucak, Zarife de geldi yanına. Diğer yavrulardan haberim olmadığı için onu alıp bizim bodrumdaki odaya götürdüm, buradan öğrendiğim, bal, yumurta sarısı, çok sulandırılmış süt karışımı hazırladım.

Zarife gelmemişti akşam ona da yemek götürmek için çıktım bu arada bodrum ve dış kapıyı açık bıraktım ki yavrusunun yanına gelsin. Dışarı çıktığımda kar tanesi, bembeyaz minik bir tavşan yavrusuna benzeyen İncir'i gördüm. Sonra bir tane daha, bir tane daha. Diğer iki yavru siyah, beyaz ve sarı renklerin karışımıydı, arabaların altına saklanmışlardı bu da çok tehlikeli motor kısmına girerlerse sabah arabalar çalıştığında ölebilirler. Ne yaptım ne ettimse İncir'in haricindeki iki yavruyu alamadım, İncir'i de alıp kardeşinin yanına koydum. Sabah erkenden kalkıp park yerine gittim amacım şoförleri uyarıp arabayı çalıştırmadan motor kısımlarını kontrol ettirmek. Yavrular motor kısımlarında yoktu ama hiçbir yerde de görünmüyorlardı. Onlara ne oldu bilmiyorum.

Zarife bir iki gün içinde bizim bodruma alıştı, yavrularını emzirmek için geldi önce sonra da onların yanında yatmaya. Olaylar ondan sonra başladı, binadaki tip'in teki başlamış şikâyete "kokudan giremiyoruz binaya" diye sürekli yöneticiye telefonlar açıyormuş. Topraklarını bir gün durup ikinci gün mutlaka değiştirdiğim ve ne bana ne de başka komşulara koku gitmediği halde bizimkinde ne burnu varsa artık (!?) ... üstelik evi de 4. katta. Hayvanları o soğuk kış günlerinde sıcak binanın içinde oynaşırken görünce dayanamıyordu herhalde. Ben özellikle bodrum kapısını açık bırakıyordum ki sıkılmasınlar, arada dolaşsınlar diye.

Zarife bazı günler dışarı çıkıp yavrularına yemek getirmeye başladı, içinde azıcık tavuk kalmış dürüm, yarısından çoğu yenmiş sadece sırtında az miktarda eti kalmış kılçıklı bir balık, ağzında uzun uzun sallaya sallaya getirdiği tavuk derisi parçası mönümüzden bir iki örnek doğrusu iştah açıcı. Bizim zıpırlar da toklar ya annelerinin getirip de önlerine bıraktığı yemeklerin üstünü kapatıyorlardı -bu kedilerde tokluk veya beğenmeme hareketi-. Emek nedir bilmiyorlar ki nankörler Zarife annecik o yemekleri bulmak için Allah bilir kaç çöplük gezdi gel de anlat

İncir'in müşterisi çok çıktı onu sahiplenmek isteyen, ben bakarım diyen ama alan kişi bir hafta sonra bana mızmızlanmaya başladı
-aynı kendisi gibi- kedi çok çenesizmiş apartmandaki herkes ondan rahatsızmış vs. Madem bakamayacaksın niye o kadar şiddetle ısrar edip istiyorsun! Bir hafta sonra İncir tekrar evine döndü. Daha sonra Edremit'te bahçeli evde oturan birisi sahiplendi, onun da evinden ertesi gün kaçmış -bana öyle söyledi ama pek inanmadım, satmış olabileceği ihtimali hep daha baskın kafamda- öyle ya da böyle satın alan kişi de herhalde yemek için almamıştır. İnşallah kaçtıysa da satıldıysa da bulunduğu yerde mutludur.

Zarife yavrularını büyüttükten sonra Süt'le beraber ortalıktan kayboldu, bir daha da gelmedi.

Zarife'nin ismi niye Zarife, adından da anlaşılacağı üzere çok güzel, akıllı, zarif, naif bir kedicikti. Ona bu isim çok yakıştırdım.

[Sûz-i Dilârâ]

Sayın Charlaux, sındırgılı sizlerin hikâyelerinizi de zevkle okudum, elleriniz dert görmesin

Sevgili ilksen hanım, gçakar teşekkür ederim, kediciklerimin hayatlarına dinleyerek ortak oldunuz.

[Sûz-i Dilârâ]

Kedi güzeli Tipsiz

Lütfen maşallah deyiniz )

[Nuri Murvet]

Merhaba sayın Sûz-i Dilârâ

Merhaba sayın ilksenozturk, gçakar

Merhaba sayın Charlaux

Merhaba sayın sındırgılı

Kedilerle anılar yaşanmışlığın, anlamlı, güzel duygularını yansıtıyor. Ne kadar güzel...

Mırnak efendi koca delikanlı oldu...

[esk nisagül]

Ne kadar güzeller

[Güzin Çakar]

Sayın Nuri Murvet
Gözlerime inanamadım, ne kadar büyümüş, ne kadar vakur bir duruş öyle.Gören de kedi değil, kral zanneder..

[Güzin Çakar]

Yazıp yazmamakta çok kararsız kaldım. Bir haftadır keyfim yok. Galiba Kasım ayında ölmek üzere, yüzü gözü enfeksiyon içinde bir kedi yavrusunu komşumun oğlu bana getirmişti. Veterinerimizle beraber çok uğraştık.O da yaşama dört elle sarıldı, ama bir gözü alındı, diğer gözü de ancak ışığı farkedecek kadar çok az görmeye başladı. Adını Gölge koyduk. Geçen hafta minik Gölgemi kaybettim. Mahallemizin köpekleri, mahallemizin kedilerine bir şey yapmıyorlar. Galiba birisi evindeki köpeğini, ihtiyaçlarını gidersin diye gece sokağa salmış. Anlayın işte, moralim çok bozuk...

[athena -asena]

Benim çakma van kedisi 3 adet yavruladı , onun da yavrusu yakında doğurur , torunu da ondan sonra doğurur. ağustosta da diğer torun doğurur . şuan bahçede 4 adet kedi var yazın sonunda her halde 14 adet kedi olur gibime geliyor.

[çisem]

Sayın Athena-Asena;
kısırlaştırmanız gerekecek anneyi, aksi taktirde kedi çiftliği kurmanız an meselesi.
12 yaşındaki erkek kedimi 3 yaşında (geç) kısırlaştırdım. Sokak kedi nüfusumuz birden yükseldiğini geç farkettim. Biz genelde erkek kedileri kısırlaştırmaktayız belde sakinleri olarak. Ameliyatı en sorunsuz erkek kedilerin kısırlaştırması oluyor çünkü. Koku bırakma olayları da kesiliyor.
Şu günlerde yaşadığım bu konuya örnek ise; 3 tane gözleri yeni açılmış yavrusu olan anne yeniden hamile kaldı şu kızışma mart ayında. 3 yavruyu sürekli bağırdıklarından apartman sakinleri bana getirdi. Apartmanın sığınağına yavrulamış ama içgüdüsel olarak yeni hamileliğine hazırlamakta kendini. Aç yavruları 3 saatte bir damlalıkla beslemekteyim.
Neyse ki arada yavrularının yanına bıraktığım kuru mamayı yemeye geldiği arada az da olsa içgüdüleriyle hareket edip onları yalıyor ve emziriyor. Anne kedinin kendisi de zaten geçen senenin bebek kedisi. Bu da ikinci hamileliği. Bebekleri doğurup yavruların gözleri açılıp, karınları yerden kalktığı an anne kısırlaştırılacak. Yoksa her sene en az 8-10 yavru yapacak 2 doğum toplamında.
Köpek doğumlarını sokak köpeklerinde engelledik ama kedilerin özellikle kızışma aylarında gözden kaçan bu tür doğumlarına hala engel olamamaktayız.
Diyeceğim o ki bir an önce siz de önleminizi alın. Belediye veterinerliklerinde kısırlaştırmalar ücretsiz artık.

[Sûz-i Dilârâ]

Nihayet bu sayfada buluşabildik hepinizi özlemiştim arkadaşlar.

Nuri Bey, Mırnak ne tatlı olmuş, bu kedi milletinin yavruluğu ayrı bir tatlı, gençliği ayrı.

Benim Tipsiz oğlum da artık evinin dışında bir sokağın var olduğunu biliyor ve sabah kalkıp yemeğini yer yemez dış kapının önünde miyavlamaya başlıyor. Gönderiyorum ama arkasından ayetel kürsi okuyarak başına bir şey gelmesin diye gelene kadar aklım onda. Balkondan çıkıp çıkıp kontrol ediyorum. Nihayet geldiğinde birbirimizi öyle özlemiş oluyoruz ki bir saat kucağımdan inmiyor, koklaşıyoruz kuzucuğumla. Sonra acıktığını farkedip kucağımdan iniyor ve buzdolabının önündeki dakikaları başlıyor. Çok seçici, çiğ yumurta, ekmek bile yiyor ama yoğurt, süt sevmiyor. Marketten böbrek, ciğer alıyoruz onun için.

[Nuri Murvet]

Merhaba

Mırnak, mart ayının etkisinde evin paşası gibi, mav aşağı mav yukarı volta atıp duruyor. Birde sinirli yanlışla dukundumu, hemen savunmaya geçiyor.

Sağır olduğundan miyavlamasıda garip, ağlıyormuş gibi...

Duymuyor ama çok zeki el hareketlerinle anlaşabiliyoruz.

Parmak sallayıp, avuç içini gösterdimi, yanlış bir şey yaptığını anlıyor..

Bu hareketi yapmadığımızda herşey serbesttir, olduğunu biliyor.

Kulakları duymadığından dışarı bırakamıyoruz.

Fidanlıkta bir kedimiz daha var, adı yanlış anlaşılmasın Sibel...

Birde aramıza yeni katılan junior Mex, büyümüyen cins canavar bir bekçi köpeğimiz var.

Hep büyük köpek besledim, zorluklarını bildiğimden bu cins köpeği özellikle beslemek istedim. Isırmasını istemiyorum, havlayarak tehlikeyi haber versin yeter...

Sibel ve Mex beraberce dost olarak fidanlığımızda yaşamasını istediğimden ikisininde kulubelerini aynı yere yaptım...

Şimdi kankiler...

Arasıra mex oyunun dozunu kaçırıyor, o zaman sibelden karşılığını alıyor.



Bütün gün birbirlerini kovalayıp, koşturuyorlar...



Yemek vakti bu arkadaşlık ve dostluk bitiyor...



Canavar bekçi köpeğimiz, Mex

[Hülya]

Hayatım boyunca hep kedim oldu yanımda.
Çiçeklerim kadar , kedileri de çok seviyorum.4 Yıl önce ,bu iki kardeş evime geldiğinde yeni doğmuşlardı.


Onlar beni, ben de onları çok sevmiştim.





Malesef ,torunum doğacağı zaman uzun süre evde olamayacağım için, onlara yeni bir ev bulmak zorunda kaldım.
Ağlıyarak ayrıldık.Zaman,zaman görmeye gidyordum.Sonra onların da beni unutmadığını, üzüldüğünü fark ettim ve artık gidemiyorum yanlarına.
Yılın uzunca bir zamanı kızımın yanına gittiğim için geri de alamıyorum onları.




Sabahları Su içmeye çeşmeye gelirlerdi.

Onları çok özlüyorum.

[athena -asena]

Orijinal Mesaj Sahibi çisem

Sayın Athena-Asena;
kısırlaştırmanız gerekecek anneyi, aksi taktirde kedi çiftliği kurmanız an meselesi.
12 yaşındaki erkek kedimi 3 yaşında (geç) kısırlaştırdım. Sokak kedi nüfusumuz birden yükseldiğini geç farkettim. Biz genelde erkek kedileri kısırlaştırmaktayız belde sakinleri olarak. Ameliyatı en sorunsuz erkek kedilerin kısırlaştırması oluyor çünkü. Koku bırakma olayları da kesiliyor.
Şu günlerde yaşadığım bu konuya örnek ise; 3 tane gözleri yeni açılmış yavrusu olan anne yeniden hamile kaldı şu kızışma mart ayında. 3 yavruyu sürekli bağırdıklarından apartman sakinleri bana getirdi. Apartmanın sığınağına yavrulamış ama içgüdüsel olarak yeni hamileliğine hazırlamakta kendini. Aç yavruları 3 saatte bir damlalıkla beslemekteyim.
Neyse ki arada yavrularının yanına bıraktığım kuru mamayı yemeye geldiği arada az da olsa içgüdüleriyle hareket edip onları yalıyor ve emziriyor. Anne kedinin kendisi de zaten geçen senenin bebek kedisi. Bu da ikinci hamileliği. Bebekleri doğurup yavruların gözleri açılıp, karınları yerden kalktığı an anne kısırlaştırılacak. Yoksa her sene en az 8-10 yavru yapacak 2 doğum toplamında.
Köpek doğumlarını sokak köpeklerinde engelledik ama kedilerin özellikle kızışma aylarında gözden kaçan bu tür doğumlarına hala engel olamamaktayız.
Diyeceğim o ki bir an önce siz de önleminizi alın. Belediye veterinerliklerinde kısırlaştırmalar ücretsiz artık.

Sayın çisem ; merhaba, 17 ağustos 1999 depreminden bu yana bahçemde hiç bir zaman kedi eksik olmadı ve hiç birini de kısırlaştırma girişiminde bulunmadım bulunmamda, yeni doğan kedileri eşe dostta dağıtıyorum kalanlar da bahçede kalıyor besliyorum.

[Sûz-i Dilârâ]

Orijinal Mesaj Sahibi Nuri Murvet

Parmak sallayıp, avuç içini gösterdimi, yanlış bir şey yaptığını anlıyor..

Bu hareketi yapmadığımızda herşey serbesttir, olduğunu biliyor.

Tipsiz yaramazlık yapıp beni kızdırınca ben parmağımı sallayıp "bak ayıp oluyo amaaa" dediğimde elime atlıyor ve ısırmaya çalışıyor ))

[çisem]

Sayın Athena-Asena;
Kedi ve köpeklerin kısırlaştırmalarını bir doğum kontrol yöntemi olarak görmekteyim.
Sahiplenilmiş olsalar da üremelerine engel olamayız. Popülasyonun sokaklarda engellenmemesi halinde bu hayvanları sefaletler beklemektedir. Her ev 5 kediyi ya da köpeği sahiplense de bu sayının artmasına engel olunulmaz.
Sokakta 12 yıl önce kızımın çocukların elinden top gibi oynadıkları kedimizi sahiplendik. Annesini daha iki yavrusunu doğurmuşken insanlar korkutmuş, apartman boşluğuna bela almak istemediklerinden taş atarak kovmuşlar. Anne kedi daha karnında doğuramadığı yavrularla saldırıdan kaçarken araba altında kalmış. Göbek bağı üzerindeyken iki kardeşi birden sahiplendik. Biri aynı gün öldü. Hiç annelerini ememediler.
Doğum anında bile bir kadın, bir kediyi engellemekte ve çocuklarının top gibi yavru kedileri birbirlerine atmalarına kayıtsız kalan bu ve buna benzerlerin sokak hayvanlarını sahiplenmesinden asla bahsedemeyiz.
Annesi terk etmiş aç yavruların tüm gece apartmanı uyutmadıklarından şikayet eden ülkemin insanlarının eline bu yavrular zaten düşmesin.

Şimdi 12 yaşına giren kedimizin ve diğer erkek kedilerimizi kısırlaştırmasaydık şu an kedi sayımız, bulunduğum 5 cadde, 20 ye yakın ara sokak gibi bir alanda minimum 50 katı olacaktı. Tahminen 100 kedinin 50 si dişi ve 50 si erkek olsa, çok eşlilik ve çiftleşmeleri de göz önünde bulundurursak, bir kedi ortalama 4 yavru doğursa 100 adet kedimiz birden 200 yavru doğuracaktır. Senede iki kez olduğunu düşünün ve benim kedim 12 yaşında bu kadar yılla hesaplarsanız kısırlaştırma tek çözüm olur.
Konu hayvan hakları ya da onların üreme haklarının ellerinden alınması değil, evcil hayvanların ıslahı ve koruma altına alınmalarıdır. Bana "erkek kedi de kısırlaştırılır mı?" diye soran çok oluyor.
Siz bahçenizdeki kedi sayısının 100-200 olmasını ister misiniz?
Ya da eşinize dostunuza bu sayının ne kadarını dağıtabileceksiniz?
3 saatte bir damlalıkla beslediğim bebeklerimi de yaşları geldiğinde kısırlaştırıcağım.
Benim sahiplendirecek kimsem kalmadı.
Bana burada en büyük desteği de ingiliz vatandaşlar vermekte. Herkes kendi sokağındaki sokak hayvanlarından sorumlu bizde. Ama tüm hayvanlar benim kapıma bırakılıyor.
Sizin bahçedeki kedi sayınız kaç bilmiyorum ama ben sayamıyorum bile.
Ev kedisi ya da köpeği ise ticaret amaçlı çok kişi tersine üremelerini sağlarlar.

Konu sokak hayvanları ise onların sayılarının ve sağlıklarının kontrol altında tutulması sorumluluğu biz insanların görevidir.
Konuya bir de bu yönden bakmanızı öneririm.

[Güzin Çakar]

Sayın Athena-Asena
Bahçenizde kaç tane kedi olduğunu merak ettim. Erkek veya dişi bütün kedileri kısırlaştırmama, çeşitli nedenlerle bazılarını kaybetmeme rağmen kedi sayısının artışına engel olamıyorum. Benim yanımda doğan kedi yok. Kedi yavrularını sahiplendirebilmek bir yana, kedi yavrularını bizim bahçeye atıyorlar. Onların acı içinde yaşamalarını görmektense, doğmamalarını tercih ederim.

[athena -asena]

Sayın gçakar ; Bahçemde yukarı da yazdığım gibi 4 adet kedi var .biri 3 adet yavruladı diğerleri de yakında yavrular . Kedilerin acı içinde yaşadıklarını nerden biliyorsunuz belki onlar hayatlarından memnundurlar.
Ben herkesin görüşüne saygı duyarım sizin görüşünüz ve Sayın çisem'in görüşleri aynı ama ben farklı düşünüyorum .Kısırlaştırma olayına gelince de o işlere belediyenin **** ilçe tarımın veterinerleri ilçe **** il bazında kendileri yapsınlar. Köpeklere yapıyorlar kedilere de yapsınlar. Saygılar......

[Güzin Çakar]

Sayın Athena-Asena
4 adet kediniz olduğunu yazmış olduğunuz mesajınız gözümden kaçmış. Kusura bakmayın.Sizinkiler şanslı kediler Keşke bizdekiler de öyle olsaydı.

[çisem]

Kedilerin acı içinde yaşadıklarını ben bizzat görüyorum sayın athena-asena.
Sevimli yavru kedi sahiplenilir biraz sevilir sonra sokağa yollanır.
Açlığa sefalete, kuru ekmeği bile bulamazlar çoğu zaman.
Öyle acı çekerler ki, açlıktan hastalıktan sürekli bağırırlar. İçi dışı parazitle dolup yemek bile yiyemez halde olurlar.
Onları beslemek için restaurant benzeri yerlerden aldığımız yemek artıklarını, ekmek ve pideleri, kasaplardan toplanan kemikleri kaynatıp doyururuz. Önce kediler yer, köpekler bekler.
Sonra köpekler geçer yemeğe. Onlar kaderlerini paylaştıklarından olsa gerek, insanlar gibi anlayışsız ve sabırsız değildirler.

Kiminin gözleri kapanır mikrop kapar, veteriner her dakika gelemez, tedavilerini bizler yaparız.
Birçok hayati aşıları yapılmazsa en başta gençlik hastalığı denilen hastalığa kapılıp acı içinde ölürler.
Kimisinin acısına dayanamazsınız bir insan olarak ötanazi uygulattırırsınız. Buna veterinerlerimiz, "yapılacak birşey yok uyutalım" der. Onların acısını içinizde hissedersiniz. Ölümlerinin kurtuluş olduğunu görürsünüz.
Kimisini araba çarpar ameliyat ettirirsiniz kendi bütçenizden olur çoğu zaman. Belediye herşeyi karşılayamaz.


Bahçemdeki kedilere apartman halkım rahatsız olsa da bu duruma alışmak zorunda kaldılar. Hiç kimse ilgilenmesin acı içinde bu hayvanlar çoğalsın üstüne üstlük ve biz sıcak evlerimizde belediyeciliğin oturmadığı ülkemizde bunlara seyirci kalalım. Toplum olarak herkes birşeyler yapmalı.

Bu bir "görüş" meselesi değil, insan olmanın sorumluluğudur. Biz insanlar doğum kontrolünü kendimize uyguladığımız gibi sokak hayvanlarının doğum kontrolünü de bizler yapmak zorundayız. Yoksa bu hayvanları içgüdülerine bırakırsak yılda iki kez doğum yapacaklar, hiç kimse onlara yetişemeyecektir.

Sokak hayvanlarının kısırlaştırılmalarına karşı çıkma, bu nedenlerden dolayı bir görüşü ifade edemez. Bu hayvanların 12 ay 24 saat her tür bakımını yapabilmek için büyük bütçe gereklidir.
Belediyeler maalesef barınak yatırımı yapmamaktalar.
Biz hayvanseverler olarak mahalleleri paylaşıp belediye ile işbirliği içine giriyoruz.
Belediye bilemez hangi sokakta hangi hayvan ne durumdadır diye.

Konu bahçemize gelen arada sırada doyurduğumuz birkaç hayvan değil ki, sokaklarımızdaki tüm hayvanlardır.
Ben 12 yaşındaki erkek kedimi bahçedeki ya da sokaktaki dişileri hamile bırakmamasını sağlamak için kısırlaştırdım.
Kedimin içgüdüsü doğası gereği üremeye proğramlı. Bu proğramda yapılan değişiklik onların sefaletlerini ve vahşetlerini ortadan kaldırıp, daha uzun yaşamalarını ve kontrol altında tutulmalarını sağlamaktadır.


Kontrolümüz dışı nüfus artışı ise; yazlıkçıların hayvanlarını nasıl olsa bir sene sonraya kadar burada br şekilde bakılır düşüncesiyle terk edilme zamanları eylül-ekim ayıdır bizde.
Biz yukarıda sıraladığım işlemleri yerine getirmezsek sokaktaki kedi ve köpek popülasyonu insan sağlığını da tehdit eder duruma gelecektir.
Belediyelerin park bahçe yapmalarından önce sokak hayvanlarının ıslahını yapmaları zorunlu görevleri arasına alınmalıdır.

[aburcuburs]

Kedilerden o kadar huylanırdım ki, bir kedi yanıma gelse çığlık çığlıka sandalyenin üstüne sıçrardım

Ayrıca, teyzemde siyam, teyze kızında british short hair, dayımda iran ) kedileri mevcut ) evlerine girerken daha sokak kapısındayken " kedi nerede? diyordum."

Annem de bir o kadar kedi sever ama benim yüzümden bu sevgisinden fedakarlık ediyordu. Ben de ne oldu bilemiyorum, aniden tamam kedi alalım ben de alışayım dedim. niyetim yavru alıp zamanla alışmaktı ama nasip tam bu sırada kuzenimin bir arkadaşı van kedisini vermek istemiş ve ben talip oldum 8-9 aylık. Bir haftadır bizde adı da REİS )



bizim kedimizi gören diğer dayım da evine keni almayı kabul etti (yengemin uzun zamandır ısrarlarına dayanamadı herhalde) )

acaba elinde yavru iran veya van kedisi (gözü farklı olan) olan varsa bizimle paylaşabilir mi? henüz karar veremediler de ne alacaklarına

[kelebek çalısı]

Bir de böyle sokak kedilerini sahiplenen işletmeler var. Kısırlaştırmasını yaptırıp, düzenli periyodlarla aşı ve iç, dış parazitlere karşı kontrollerini takip ediyorlar. Ben gittiğim bu duyarlı işletmede, yaklaşık dört yıldır, boncuğu böyle bakımlı ve mutlu olarak görürüm. Keyfine bakar mısınız? Ye, iç, uyu, sevil. Daha ne olsun

[Sûz-i Dilârâ]

Allah o işletme sahibinin kazancını bol, hayatını huzurlu, mutlu ve hayrını kabul etsin. İşte budur insan olmak.

[athena -asena]

Çakma van kedim yavrularını emziriyor. Bu yabancı yavru kedide bahçede barınmanın yolunun athenedan geçtiğini çok iyi kavramış ve onla çok iyi geçiniyor.

[Sûz-i Dilârâ]

Kedicik yolunu bulmuş, masalara gidip ısrarla insanlara bakıyor ve onların yemek vermesini bekliyor )

[athena -asena]

Yavrular büyüyor

[yarenimex]

Bu da kısmetini yukarılarda arayanlardan..Yerde kar üstünde ot tohumu veya başka yiyecek kırıntıları arayan serçeleri gözlemek ve avlamak için sık sık tırmandı buraya bu kış..

[kelebek çalısı]

Kedileri çok severim. Taşındığımızdan bu yana bir çok kediyi sahiplenmeye çalıştım. İçlerinden sadece birini, eve almaya karar verdiğimde henüz altı haftalık bir yavru idi. Ne yazık ki, daha bir yaşını doldurmadan, veterinerde aldığı anestezi yüzünden kaybettim. Bir daha kedi veya köpek anestezisi, böyle operasyonel durumlarla ilgili karar alamam ömrümce.

Artık bahçede bakıyorum sadece, mamalarını yerler, kışın veranda sundurması altında bir yer bulup uyurlar, lokal olan yaraları temizlenir, ve dış parazit ilaçları uygulanır, o kadar. Ben bir daha aynı üzüntüyü yaşamak istemiyorum. Benim yüzümden doğada belki ömrü daha uzun olacak bir canlı idi. Bunu bilememek insanı çok çok üzüyor.

Birinci kedi Can, yabani bir kedi idi, yaklaştırmaz, isterse biraz yanaşır ve miyavlayarak iltifatta bulunurdu. Bir yaz günü, Türkiye' de olduğumuz zamanda, terasta cansız bedenini bir havuz temizleme elemanı bularak, dışarı ağaç altlarına atmış. Bir kaç gün sonra onu olduğu yerden alarak evin tam karşısına zeytin ağacının altına gömerek, mezarını yaptık. Ölümü doğal sebeplerdendi. Yaş ve hastalıklar sanırım.

İkinci kedi Duman, eve aldığım dünyalar güzeli canım kedimdi kendisi. Fazla bahsedemeyeceğim, çünkü çok çok çok üzülüyorum. Sapasağlam kedim, anesteziye kurban oldu.


Üçüncü kedi Azo, yıllarca geldi, gitti, yedi, içti, kendine has karakteri olan başka bir kedi idi. Çok iri cüsseli, anatomisi değişik bir kedi idi. Bu yılbaşı dönmemek üzere kayboldu, gitti.