![]() |
|
|
|
|
|
#1 |
|
Ağaç Dostu
|
Nariel, benim oğlumun ki aslında genel ev kedisi davranışı. Ama benimkinin bebekliğinden kalma bir aidiyet kaygısı da eklenince artıyor tabii(daha bir buçuk aylıkken ben sanırım dokuzuncu eviydim o yüzden bir güven duygusu sorunu vardı). Aslında olay alan belirleme olayı. Kendine ait olan alanın sınırlarını koruyabilmek derdindeler daha çok. Dışarıdakilerde de var bu ama evdekiler daha çok sıkıntısını yaşar. Evet daha fazla ilgileniyoruz her zamankinden. Sürekli konuşuyoruz ve ben iki gecedir daha çok salondaki iki kişilik kanepede sabahlıyorum onunla. Ama ne kadar yeterli olacak bilmiyorum. Elimizden geleni yapacağız. Bir kere kabul etti eve gelen diğer kediyi, o da insanların yüzünden iki arka ayağı felçli olan Sütlaç'tı. Ya onun kendisine bir çok açıdan sorun olmayacağını düşündü ya da benim oğlum da benim gibi duyarlı. İki sene Sütlaç melek oluncaya kadar kardeş gibi beraberdiler. Şimdi aynı umudu taşıyorum bakalım göreceğiz. Hoş, görse bile yalnızca kabuğuna çekiliyor, zarar vermiyor zaten. Bu arada sarı oğlana üzüldük evet ama siz değilsiniz bizi üzen. Hem bu arada sizin kadar asla yüreğimiz burkulmaz, ona dokunan, sesini duyan, gözlerine bakan sizsiniz. Karşılaştırması bile mümkün değil. Doğanın tüm iyilikleri, güzellikleri sizle ve sevdiklerinizle olsun Sevgili Nariel. Görüşmek dileğiyle iyi geceler. |
|
|
|
|
|
#2 |
|
Ağaç Dostu
Giriş Tarihi: 16-03-2007
Şehir: Balıkesir-Manisa/Kula
Mesajlar: 950
|
Sevgili Nariel,bütün sayfaları dikkatle ve duygulanarak okudum.Bu kadar güzel bir yüreğe ve merhamete sahip olduğunuz için şanslısınız.Hayvanları sevmeyen ve merhamet göstermeyen bir insan insanlara da sevgi ve merhamet gösteremez diye düşünüyorum ve böyle insanlardan korkuyorum.Siz ailece çok güzel bişey yapmışsınız minikler çok sağlıklı büyümüşler ve emanet edebileceğiniz en güzel en şafkatli insanlara emanet etmişsiniz.Umarım kısa süre içinde de çirkinle ilgili güzel bi haber alırsınız. |
|
|
|
![]() |
|
|