Bizim apartmanın arkasındaki metruk evin duvarına(çirkinciği bulduğumuz yer);
"Buraya kedi-köpek yavrusu atmak yasaktır!" yazacağım!
Şimdi de miniminicik bir köpek yavrusu atmışlar! Siyah beyaz oğlancık, ağlayıp duruyor. Gittik kardeşimle biraz süt verdik, kucakta dolaştırdık ve yine yerine koyduk, sesi kesildi bir müddet.
İşin kötüsü bu akşam İstanbul'a gidiyoruz ve biz yokken buna bakacak kimse yok. Ne yaparız bilmem, veterinerler açık olsa da bari bugün, onlara bırakmaya çalışsam.
NOT: MUTLU SON! Köpecik yine ağlamaya başladığında bir de baktık, hep buralarda dolaşan bir anne köpek gelmiş, sesin geldiği yeri araştırıyor. (Biz pencereden bakıyoruz.) Yavrucuk ses verdi ve anne hemen yavrunun saklandığı moloz yığınları arasına dalıp, yavruyu ensesinden kaptığı gibi dışarı çıkardı
Sonra da o önde, yavrusu arkasında vik vik uzaklaştılar.
Hemen kardeşimle peşlerinden gidip baktık, ve sonuç: Metruk evin arkasında tam 5 tane bizim ufaklığın aynısından
Meğer yuva varmış orada.. Şekerli-yumurtalı süt de götürmüştük ve o toparlak ufaklıklar ağız-burun ve kollarıyla sütü içtiler Keşke buluğumuz tüm tıfılcıkların sonu böyle mutlu olsa..