|
|
17-09-2009, 07:53
|
#11 | |||
|
Ağaç Dostu
|
Av-avcı etkileşimi...
Alıntı:
Son iki yazını okuyunca doğrusu, iyi ki yazmışım, iyi ki taş atmışım dedim. Bilirsin "Meyveli ağacı taşlarlar". Başka türlü bu kadar güzel yazılar okumak ne mümkün! Umarım bu küçük tuzak için kızmazsınız.  Bu vesile ile sizi avlamak niyetimde olmadığımı da beyan etmiş oldum, siz "mundar" olmasanız bile ben zaten etyemezim biliyorsunuz. Bazı noktalarda açıklamalar yapmam, kendimce düşüncelerimi ortaya koymam iyi olur sanırım. Örneğin "doğada her şeyin bir dengesi var, insan neyin dengesi?" diyorsunuz. Naçizane düşüncem, 'doğanın kendisinin' şeklinde. İddialı bir düşünce değil mi? Evet öyle, ancak son sel felaketleri, doğaya yaptığımız tüm hasarlar ve bir bütün olarak uygarlığımız bir çeşit doğayı yenme, evcilleştirme, ehlileştirme, kendi düşündüğümüz şekle sokma, alternatifini ortaya koyma çabası değil mi? Forumumuz açısından belirtirsek, küçücük bahçelerimizde bile yabancı otları türlü çeşit yöntemler ile yok edip, kendi istediğimiz çiçekleri, bitkileri ekmiyor, dikmiyor muyuz, sanat da plastik sanatlar olsun, müzik olsun, her ne olursa olsun doğanın taklidi ile başlayıp, soyutlamalar ile gitmiyor mu, ... v.s. v.s. Tabii ki yaşadığımız dönem itibariyle bu denge değil de dengesizlik şeklinde yaşanıyor. Bu konuda "daha çook fırın ekmek yememiz" gerekiyor, biliyorsunuz. "Doğanın hırçınlaşması" da önceki üç paragrafta belirtilen ve doğa ile insanın av-avcı ilişkisindeki avcılık sürecinden kaynaklanıyor gibi geliyor bana. Yani bir çeşit eskiden insanlar diğer canlılar için daha avcı, ama doğa için daha bir av, bugün ise doğa için daha bir avcı ama insanlar bazında (örneğin sel felaketindeki insanlar) hala bir av konumundalar diyebilirim, 'teşbihte hata olmaz'ı ekleyerek. Benim, size "tuzak kurmam, avlamaya kalkmam, başka avcıları kışkırtmam, kafanızda kabak patlatmam' konularında ise 'yok artık, o kadar da değil!' diyorum. Ama bakış açınız itibariyle  'yı da patlatıyorum. İlahi hassoman, alemsiniz vallahi!"Avcıları koruma ve yaşatma derneği, başkan adaylığı" konusu ve kişisel olarak başlık hakkındaki kendi konumumu bir kez daha açıklamam gerekiyor sanırım. Buna ihtiyaç var çünkü; mesele gittikçe 'ne İsa'ya, ne Musa'ya yaranamamak' istikametinde ilerliyor gibi bir durum oluştu. Örnekle açıklayalım, konumum 'laikliği savunan bir inananın durumu' gibi düşünülebilir. Evet yine teşbihte hata olmaz'ı ısrarla ekliyoruz. Ben etyemez olmaya karar verdiğimde 10-11 yaşlarındaydım, gerekçem beslenmek için hayvan öldürmenin gereksizliği idi. Onyılları bulan süreçte haklı olduğumu da düşünüyorum. Ama bunun böyle olması, bu konuda 'benim gibi düşünmeyenlerin' var olduğu (hatta çoğunluk) ve benim onları veya onların beni kendi düşünce ve davranışlarına çekmek için ikna etmeye çalışılmasını, metazori etkilemeyi gerektirmediği gibi onların/benim bu kararlarımızdan dolayı birbirimizi ağır eleştiri hakkını da vermiyor, diye düşünüyorum. Özetle avcılığı ve avcıları varlığını ve devamını savunma noktasında değilim, ancak bu, onların düşündüklerine ve yasalar ve hukuk çerçevesinde yaptıklarından dolayı olanları ağır biçimde suçlanmasını savunmamı gerektirmiyor. Yani tam olarak; 'düşüncenize katılmıyorum, ancak düşüncenizi özgürce açıklamanız ve toplumsal kurallar içerisinde yaşamanızı sonuna kadar destekliyorum' konumundayım. Bu ikisini aynı anda yapmanın 'Ne İsa'ya, ne Musa'ya..." olarak algılanabileceğinin farkındayım ama bu beni caydırmıyor. Neysem oyum, inandığım, düşündüğüm, doğru'yu uyguluyorum zaten, başkasının hakkımdaki yanlış düşüncesi, kendisine ait olup, beni bağlamaz, hatta umurumda bile olmaz. Kendim için böyle düşünürken başkalarına bu hakkı vermemek ise bana göre değil. Üzgünüm ama durum bu. Sizin kendinizi "av" olarak, beni de "kendini vuran acemi, tuzakçı" avcı olarak görmenize yol açan yazılarımı da bu düşünceler ile yazdım. Bana göre avcılık tartışılabilir, çeşitli görüşler ile şiddetli de olsa eleştirilebilir ama avcılara yönelik eleştirilerin sınırı vardır ve bu sınırlara saygı duyulmalıdır. Peki bana göre siz bu sınırı aştınız mı? Sorusuna gelirsek; Alıntı:
Alıntı:
) "avlanmaya çalışıldığınızı, tuzak kurulduğunu" iddia ettiğiniz, yazıyı yazmak farz oldu. Avcılığı namertlik ile eşitlemek değil mi bu sözlerinin vardığı nokta. Avcılığın tanımı gerçekten de bu mudur sizce? Durum benim açımdan budur. Ayrıca şu ana değin avcılığa yapılan eleştirilerin özünün "avcılığın öldürmeye indirgenmesi" olduğunu düşündüğümü de belirtmeliyim. 'Can almanın avcılığın ayrılmaz bir parçası olduğunu' hatırlatan ama tek parçası olmadığını düşünen biri olarak. Belki siz yine dernek başkan adaylığı propagandası olarak göreceksiniz ama, avcılığa düz mantık ile bakmanın ötesinde tıpkı kuantum fiziğinde olduğu gibi, ilk başta paradoks gibi gelen bazı bilimsel gerçekler açısından konuya yaklaşılmasını daha doğru buluyorum. 'Nasıl yani?' derseniz; Av-avcı ilişkisinde asıl kazanan tarafın av olduğu bilimsel tespiti, bir grup av içinde hangisinin av olacağında avcının değil, avın belirleyici olduğu bilimsel tespiti, v.s. v.s. Evet, bunun için bazı ezberlerin kırılması gerekiyor ve evet şu an bu noktanın çok uzağındayız ama 'avcıların ne kadar taklit insanlar olduğu', "etik davranmadıkları" gibi insanları yargılamak yerine (buna hassoman da dahil, yok öyle "yakaya yapışmalar, sürek avının avı yapmalar, jüriler") bunlar gibi konular tartışılsın isterim doğrusu. gece 'anlayışı kıt', "tuzakçı, kendini vuran, acemi avcı" olan forum üyesi! |
|||
|
|
|
|
59Beğeniler
Threaded Mode
