Avcılık Zaafımız

[adero]

birde biz insan oğlu biraz vahşiyiz (yani bir kısmımız)
tam olarak hatırlamıyorum nerden duydum diye bilmiyorum ama insan kurban bayramında kurbanını kendi keserse içindeki vahşiliği dindirirmiş diye ne kadar doğru bilmiyorum
Ama ben gerçekten buna inanıyorum ben kurbanımı kestikten sonra (gerçi biraz abartıyorum ama 4 tane falan kesiyorum en az)içime bir ferahlık rahatlık geliyor
birde sanmayınki ben gaddarım hayvanlara hiç acımam inanın çoğu hayvanseverden daha çok düşünürüm. Ben yolda tarlada gezerken hep gözlerim yazın yerdedir aman bir karınca bile ezmiyeyim diye. kışın balkonuma ekmek, yazın su koymaya çalışırım. gerçi ne kadar inanırsanız o size kalmış ama bunlar çok samimi gerçekler

.....ama herkez birbirine saygı duymak zorunda....

ayın 15. de tekirdağda avdaydım ne gördüm biliyormusunuz çiftçi bir amca 78mi dedi 88mi hatırlamıyorum ama çok yaşlı ama diri bir amca akşam saat 5, 6 gibi tarlanın gündendi (ayçiçeği---çekirdek)tarlasının yanına yatmaya yüksek bir tahtadan yatak hazırlıyordu. Adam bizi görünce gözleri parladı hayırdır amca dediğimizde oğlum domuz bekliyoruz mahvettiler gündendileri amca her hayvanın rızkı bi şekilde yiyecek dediğimizde
oglum hayvan yese gözümde değil namertler sanki dozer girmiş gibi dümdüz yatırıyor yere dedi Megersem hayvanların üreme zamanı imiş bu zamanda önüne ne gelirse yere yatırıyormuş
amca bizi domuz avcısı sandı ama biz üveyik avcısıyız dedik olum arkadaşlarınız falan varsa gelin diye yalvardı ama biz yemediğimiz hayvanı niye vuralım dedik
avcılık spormudur tartışılır
ama o dağlarda yürümek
arkadaşlarınla oturup sohbet etmek
yemeğini o temiz havada almak
yiyeceğini doğadan temin etmek ...
aynen bir domates tohumunu alıp, toğrağını hazırlayıp, ekip, çiçeğini görüp,o domatesin ufak ufak büyüdüğünü görüp,onu dalından koparıp, zevkle ikiye hatta dörde sekize bölüp, zevkle ısıra ısıra yiyorsak bizde hayvanları öyle vuruyoruz