Sûz-i Dilârâ / Balkon, ev

[Sûz-i Dilârâ]

Bu sene zambak soğanı almadım.
Sayın kgursan ve sayın alys'ten geçen yıl aldığım soğanların bu yıl için ne olacaklarını merak ettiğimden kış ortası saksıları döküp soğanları çıkardım, çürüyenleri attım (iki tane) çürümek üzere olanları temizledim ve ayrı saksılara aldım. Sağlam soğanları da iki saksıya paylaştırdım.

Tabi ki temiz, kum karıştırılmış toprak kullandım.

Demir eksikliği belirtilerini gösterince iki kere demir verdim, hazırladığım ısırgan özütünden iki kere, her sulamada da enzim karıştırılmış su verdim.

Bazıları yeşerdikten sonra öldü. Ancak sonuç tatmin edici.

Yavruları da ayırmıştım, iki ayrı saksıya da onları dikmiştim. Onların durumu da iyi.

İlk açan sayın alys'ten gelen sarı zambağım oldu. Mis gibi de kokuyor. Akşamları gloksinyaya bakmaya gittiğimde bol bol kokusu geliyor burnuma.



Bir kokulu güzel daha. Bu minik çiçekli hercai, kafkas gülü saksısında yaşıyor. Mis gibi koktuğunu görünce fotosunu çekip eklemeden edemedim.



Son olarak mavi kelebek çiçeğim. İlk çiçeklerini geçen yıl ben köydeyken açmıştı sonra da sıcaklarda kuruma tehlikesi atlatmıştı. Gelir gelmez yoğun bakıma alıp zar zor kurtarmıştım. Çok iştahlı olmadı ama kurumadı da bu bahar atağa geçti, çok güzel çiçekler verdi ama bir türlü buraya ekleyemedim. Şimdiki sevincim bitkimi biçimsizleştiren uzun yapraksız dallardan yeni sürgünler gelmesi ve dolmaya başlaması. Suyu çok seviyor güneşi ise hiç sevmiyor.