Merhaba arkadaşlar, 20 gündür köydeydim, birkaç günlüğüne eşimin işleri için birlikte geldik, fırsattan istifade çiçeklerimi göreyim, bakımlarını yapayım dedim.
Fotoğraf makinem yok maalesef ama sözlü olarak zihninizde resimleştirebilirsem sevinirim.
Adeniumlarım iki tanedir kendileri ve 6 seneliktirler. Bir tanesi iki yıl önceydi sanırım çiçeklenmişti diğeri çiçek açmaya niyetsiz tüneyip duruyordu saksısında. Kök çürümelerine doyamayan ve çiçek açmaya niyetlenmeyen bitkilerimi gözden çıkarma düşüncem bile yetti onlara. Sizlerin de başına çok geliyordur bu durumda hemen bir toparlanma ve tomurcuklanma telaşına girer bitkiler. Daha ben gitmeden önce çiçek açma çalışmalarına başlamışlar ve kararımdan beni caydırmaya girişmişlerdi. Geldim ki ne göreyim bizim adeniumların üzeri çiçek dolu. Zayıf olanın çiçek rengini koyu pembe olarak görmüştüm, diğeri de pembe beyaz çiçek açtı. Ne yalan söyleyim beni ikna ettiler, kalıyorlar
Sardunyalarıma gitmeden önce kök çürüğü ilacı karıştırılmış suyla sulamıştım işe yaramış gibi görünüyor, ölen yok.
Gloksinyalar ve kaktüsler ve ufak saksıda mumlarım alt komşunun balkonuna emanet edildiler. Büyük saksılar için komşum yukarı çıkıp sulama işini hallediyor (Allah onu da ailesini de iki cihanda aziz etsin ).
Bu arada gloksinya soğanlarından birinden hiç umut yoktu bir yanında çürüme belirtileri bile başlamıştı. Söktüm ama atmaya kıyamadım çürüklerini temizleyip mantar ilacına bulayıp kurutup saksısının üzerine hafif bir oyuk açarak üzerine yerleştirmiştim. Burada olsaydım gelir gider o yumruyu kaldırır bakar ve sonunda da öldürürdüm, uzakta olduğumdan o sakinlikte yumrunun üzerindeki çatlaklardan filiz sürmüş sevincimi anlatamam.
Stapelia çiçek açmalara doyamıyor, ben giderken üzerinde dört beş çiçek vardı, geldim hâlâ var.
Pembe sümbülteberde üç çiçek sapı görünüyor. Beyaz olanında şimdilik 8 adet saydım, ilerleyen günlerde sayı artacak gibi hem yavruları ayırmış hem de anaç soğan sayısını azaltmıştım. 95 lt'lik saksıda meşe altı toprağında dikili.
Mercan ağacı ve leylak tohumlarım çimlendi. İki adet manolyam ve çok sayıda defne fideciklerim de büyümeye devam ediyor.
Kaktüs-sukulent grubunda lithopslarımı arka arkaya kaybediyorum. Benim gibi komşum da onların dillerini henüz anlayamadı.
Müge rizomları sökülüp köye götürelecek ve hemen dikilecek.
Sarmaşık - çalı grubu çiçeklerini çoktan açıp geçmesine rağmen sarmaşık ful arap yaseminim hâlâ bir gayret çiçek açıp duruyor.
Tohumdan yetişen plumeriam bu sene oldukça geç uyandı (haziran sonu), ben giderken bile ne olacağı belli değildi geldiğimde epey bir büyümüş, o da sevindirenlerden.
SDurul ablamdan gelen iki adet mumu salona koydum, gitmeden önce sulamıştım geldiğimde hiçbir susuzluk belirtisi yoktu. Tekrar suladım ağustos başları komşumu arar sulamasını rica ederim.
Bu arada dayanamayıp aldığım minyatür güllerimi köyde kayınvalidemin bahçesine dikmiştim. Köye gittiğimde hayattan bezmiş gibilerdi. Yanlarına gidip biraz ilgilendim, sulayıp ertesi gün çiçek alanımdaki yabanî otları temizledim. Birkaç gün geçmedi öyle güzel çiçeklendiler ki sarı, beyaz, pembe, kırmızı cıvıl cıvıl oluverdiler. Boşuna dememişler "çiçek sahibini görünce açar" (diyen de ben oluyorum).
Yılbaşı sarmaşığım ve sellukalarda şimdilik sorun yok, uzamaya devam ediyorlar.
Zambaklar açmış geçmiş, yavrulayanlar var şimdilik kuru yaprakları temizleyip toprağını biraz havalandırdım.
Bu kadar yazabiliyorum şimdi kalkmam lâzım. Yarın yolculuk var ve okullar açılana kadar yokuz.
Bu arada Ece ile Oğuz Kağan'ı ana sınıfına yazdırdık. Fotoğraflarını istiyorlarmış, fotoğrafçıya gidip vesikalıklarını çektirme fikri nedense çok komik geldi bana
Daha dün doğdular, hadi bir aylık olsunlar aman üç ayı bitti, altı ay çıktı, biri bitirdi derken kendi içinde oldukça uzun ve yorucu ancak nasıl geçtiği anlaşılamayan bir hızla bugünlere geldik.
Siteden merak edenler için fotoğraflarını eklediğim günü şimdi gibi hatırlıyorum. Allah herkese çocuklarıyla, torunlarıyla mutlu, huzurlu günler versin.