Sûz-i Dilârâ / Balkon, ev

[Sûz-i Dilârâ]

Fotoğraflara devam..







Kum zambaklarım mis kokulu çiçeklerini açacakları günü sabırsızlıkla bekliyorum.


Bu fotoğraftaki çiçekli arkadaş ve hemen yanındaki beyaz etiketli arkadaş ve birkaç tane daha rahat iki senedir (fazlası da vardır) yatıştaydılar ne bir yavru ne bir çiçek. Tamam sabırlıyım, merhametliyim ama iyi niyetimin bu şekilde hem de birkaç bitki tarafından böyle kullanılmasından bıkmıştım.

Bu kış bunları aldım, atmaya niyetlendim. Sonra içimden bu bahar da bekle olmadı atarsın dedim. Bitkilere de "bu son şansınız ona göre ya yeni yavru verirsiniz ya da çiçek açarsınız" diye tehdit ettim.

Tehdidimdeki samimiyeti hissetmiş olacaklar ki yıllardır kıpırtısız duran arkadaşların sağından solundan çiçek tomurcukları çıkmaya başladı istisnasız hepsinden. Üstelik hepsi de çiçek açmaya karar vermişler yavruya niyetlenen yok, herhalde o tatlı, minik beyinleriyle şöyle düşünmüşlerdir: Çiçeklerimizi görürse bizden vazgeçemez Nitekim öyle de oldu bu kırmızılı arkadaş kalıyor

[Sevgi Durul]

Kohlerialarına bayıldım. Başaramadım bir türlü, hâlâ açtıramadım. Ellerine sağlık.

Zygopetalum da konuşuyor adeta. Bitkiler senin elinde daha bir güzel.

Bugün benim ufaklıklar da çıktı. Nasıl sevindiler. Çocuklar da şaşkın, nasıl bir zamana denk geldiler, üzülüyorum.

[derin35]

Sayın Suzi Dilara çiçekleriniz muhteşem, sayın Batı Rüzgarı melisa kadar etkili ve yoğun koku veren bitki var mı ben bilemiyorum. Bazen pek çok çiçeğe ben de burnumu dayıyorum da...