Soruna cevap.
 

Sevgili ayazkentli, 2011 yılını kutlar bütün sevdiklerinizle beraber nice sağlıklı yıllar dilerim.


Bir sorun olmuştu buraya baktınmı sevgilerimle hoşça kalın.

2011 yılında her şey gönlünüzce olsun:)

Duruma açıklık getirdiğiniz için teşekür ederim sevgili elek.

Sizin'de yeni yılınız kutlu olsun.

Füsun hanım,

ağacın duvara bu kadar yakın olması zarar verir ama ağaç büyünce'ye kadar, duvarın kaldırılacağını düşünerek buraya diktim. Ev sahipleri buraya geçici olarak bu duvarı yapmışlar (diğer taraf'ta ninesi yaşıyor). Aynı bahçe'yi ikiye bölmüşler.

Sn. epsody,

önce'ki uyarınız üzerine, limon'un dikili olduğu saksının toprağını değiştirmeye karar verdim. Bu nedenle bağ'dan toprak getirdim ve biraz kurumasını bekliyorum. Kuruduk'tan sonra eleyip (yabancı ot köklerinin kalıntılarını böyle elimine ediyorum, çok faydası oluyor) daha sonra çakıltaşı ile harmanlayıp, limonu bu yeni toprağa dikeceğim..

Bilgilendirdiğiniz çok teşekür ederim. Yeni yılınız kutlu olsun.

Sevgili canbolat, sizin yeni yılınız'da kutlu ve renkli olsun.

Şebboy'larım galiba çiçek açmak üzere.

Sanırım çiçekleri'nin rengi sarı olacak.

Bu ev'e taşınalı 3 yıl oluyor. Bahçe'yi henüz yeni yayınlamaya başladığım için, daha önce'ki 2 yıl bu bahçe'de neler yaptım, neler yapamadım biraz onlardan bahsedeyim.

İlk başlarda, hiç çiçek yetiştirmek gibi bir amacım yoktu, ağırlıklı olarak sebze yetiştirmeyi planlıyordum. Sadece, annem'in bahçesinden aldığım saksı içinde'ki ortanca ve bir kaç gül çeliği ile, halam'ım evinden aldığım horoz ibiği'nin tohumunu ekmiştim.

Bir'de,

kayınvalidemin evinden onun ısrarla -akıllı mantı- dediği çiçek'ten, 3 kök kökleyip dikmiştim ama, bir kaç ay sonra kayınvalide'min okkalı serzenişlerine maruz kalmıştım! Kadıncağız yerden göğe haklıydı aslında. Çünki ben, nisan ayı başlarında diktiğim mantıların, Temmuz ayı ortalarında hala çiçeksiz olduklarını görünce, 2. nesil domates fidelerime yer açmak için söküp atmıştım!

Kayınvalidem o günlerde bir kaç kez, a oğlum onlar daha ancak çiçek açacaklardı. Elalem bunları diktik'ten sonra tutturamamak'tan şikayetçi, sen ne güzel tutturmuştun. Hiç sökülür'mü, bari bir sorsaydın'ya, deyip durmuş ve dalgasını geçmişti.

Yani anlayın, ilk yıl çiçeklerlere ne kadar ilgili duyduğumu.

Sonradan bu sitede'ki arkadaşlarımızın bahçelerini gezdikçe, o birbirinden güzel çiçekleri gördükçe, çiçeklere olan ilgim arttı. Şimdi her yer çiçeklere ait, bu sefer'de sebzelere yer kalmadı ama, sebzelerin bir kısmını artık teneke saksılara ekeceğimden, her hangi bir sorun olmayacak.


İlk fotoğraflar, geçen hafta söküp yeni yerlerine aldığım, turuncu ve sarı gül çeliklerinin, dikildik'ten 4 ay sonra'ki, ilk yapraklanı çıkarmaya başladıkları Nisan ayına ait (3 yıl önce Aralık ayın'da dikildiler).

O zamanlar daha miniciklermiş (gerçi 3 yıl sonun'da hala büyüdüler sayılmazlar'ya).

Çiçekler konusunda benim gibi kabiliyet düşmanı birinin elinde, bu kadar bile büyüdüklerine şükrediyorlardır sanırım!!

Sevgili dostum içinizdeki sevgiyi bitkileriniz hissediyor bence.Umarım daha da güzellerini yetiştirirsiniz.
Saygılar

Neden kendime -kabiliyet düşmanı- dediğimi, aşağıda'ki güzeller güzeli ortanca'yı, nasıl katletmeyi becerdiğimi okuyunca anlayacaksınız.

Aşağıda'ki ortanca, annemin evinde iken kaç yıl boyunca böyle haşmetli ve güzel çiçekler açtı durdu kimbilir.

Ama ortanca'nın şanssızlığı, o yıl onu aşırıp benim evime getirmem ile başladı. Zavallı ortanca o yaz mevsimini çıkartamadı. Annem -gölgelik yere koy- demişti ama çok bilen bendeniz, güneşin iyi geleceği ve daha güzel besleneceği varsayımı ile, güneş gören yere koymuştum. 0 yıl, 40 derece'ye varan sıcaklara dayanamadı.

Neden sonra anneme sormayı akıl ettim ve onun ilk sorduğu soru şu oldu:

Gölgelik bir yerde'mi?

Tabii artık çok geçti. Güzel ortanca'ma böylelikle veda ettim. Kayınvalidem'den sonra, bir zılgıt'ta annem'den yedim.

Ders 2: Ortanca'lar kesinlikle gölgelik-yarı gölgelik bir yerde olacak.

Sevgili bahtiyar, iyi niyetine çok teşekür ederim.

Bakıp, büyüteceğim diye, farkında olmadan çok sayıda çiçek katlettim. Çiçekler konusun'da yavaş yavaş tecrübe kazanıyorum.

Akıllı mantı nasıl bir çiçek ,merak ettim :)

Sn.Ayazkentli ;
sizin yaptığınız hataların hepsini ben de yaptım.Şimdi hangi bitkiyi alsam ,önce latince ismini öğrenmeye çalışıyorum.Site de ve internette her türlü bilgiyi araştırıp bir de not alıyorum ,ondan sonra dikiyorum.

Mükemmel gelişiyormu ...herzaman değil ama kayıplarım daha az oluyor.Böyle böyle öğreneceğiz :)

ne demişler, bir bilene sor;)

bir tık kadar yakın agaçlar.net var iyiki :-)

sıkştık mı ne diyoruz,Mine pakkaner'e soralım tabi ki:)

(nurcanaybay: Akıllı mantı nasıl bir çiçek ,merak ettim :)




Nurcan hanım,

buralarda akıllı mantı denilen çiçek büyük ihtimal ile şebboy olmalı. Şebboy'a çok benziyor (çiçekleri mor, yaprakları aynı, sadece biraz daha koyu renkli ve kalın).

Ayrıca kayınvalidem, benim şebboy'larıma -akıllı mantı- deyip duruyor;)

Bazı çiçeklerin isimleri farklı yörelerde, farklı biliniyor. Galiba bu'da o durumdan biri olmalı.

(Fotoğrafta'ki çiçek kayınvalide'min evinde bulunuyor ve o'na -akıllı mantı- diyor).

Yöresel isimler hep hoşuma gitmiştir , örneğin calla'ya yoğurt kepçesi denmesi gibi....
kayınvaldenizin diline ,eline sağlık :)

Bahçe'de ilk yıllarım'da yaptıklarımı, bir kaç fotoğraf ile tamamlayayım'da eksik kalmasın, sonra tekrar günümüze döneceğim.

(Eski fotoğrafları evde'ki bilgisayarda kaybetmiştim. Geçen gün, evde'ki bilgisayar'a sistem geri yükleme yaptım, sonra'da picasa programını yükledim ve tekrar kavuştum onlara).

Picasa sağolsun, arayıp buldu. Daha önce neden akıl edemedim'ki.

Biraz teknoloji özürlüyüm. Bir kaç yıldan bu yana çiçeklerle beraber, bilgisayarı'da yeni yeni çözüyor sayılırım. Daha çookk çalışmam lazım.

İlk yıl (2008) ve bir önce'ki yıl (2009), genellikle sırık domatesler ağırlıklı olmak üzere, domates üzerine ekim yapmıştım. Bir kaç kök biber ve patlıcan ile 13 kök kadar'da mısır yetiştirdim (Mısır'ların kök yapısı'da aynı, Catleya, Canna ve Kargı'lar da olduğu gibi, kalın ve sık bir yapısı var.

Ortaokul'da iken hatırladığım kadarı ile öğretmenim, bu tür kök yapılarına -Rizomlu kök yapısı diyor'du, ama tam'da emin değilim.

İlk yıl, bir paket sabah sefası tohumunu direğin dibine boca etmiştim (çoğu çimlenmez sanıyordum. Nerden bileyim hepsinin çimleneceğini. Orman gibi oldular).

Fotoğrafların çekimleri arasında, 2 hafta ile 1 ay kadar fark var.

Sırık domatesler çok ilgimi çektiğinden, genel'de sırık domatesleri yetiştiriyordum. Bahçe'de uzun yıllar önce yapılmış olan asma direklerine bağlayıp, uzamalarını seyretmek pek keyifli oluyor.

Fotoğraf makinasını direğin dibinden yukarı doğru tutup çektiğim bu fotoğraf, çok hoşuma gitmişti. Bu domates türünün meyveleri büyük gibi duruyor ama o kadar büyük değiller. Olgunlaştıkların'da bile, en fazla ceviz büyüklüğün'de oluyorlar.

Salkım çeri domatesinin başka bir türü.

Marketten aldığım çeri domateslerin tohumlarından almış ve çimlendirmiştim (yalnız, yer yokluğun'dan çimlenenler'den sadece bir fideyi dikmiştim). Bu türü sadece ilk yıl yetiştirebildim. Toplam 270 adet kadar domates olmuştu (kasım ayı ortalarına geldiğimiz'de, bazıları hala yeşil olarak duruyordu).

Bunlardan aldığım tohumlar ise, ertesi yıl çimlenmedi.

Bu domates ise meşhur pembe domates.

Pembe'ler için, domates'lerin Şah'ı desek, sanırım abartmış olmayız.

Bu fotoğraf ise, maydanozda'ki ilk ve son fiyaskomu gösteriyor.

Uzun saksı'nın tamamı tohum ile kaplı idi ama, sadece bu kadarcık maydanoz çıkmıştı. Tabi'ki hata benim'di. Çünki tohumları ektikten 10 gün sonra kadar, bahçe'yi hortum ile sularken, bu saksı'nın üzerinden bir kaç defa geçen su, tazyikli gelmiş ve tohumların büyük bölümü, toprak yüzeyine çıkmışlar.

Neden sonra farkettim ama iş işten geçmişti. Üzerlerini toprak ile kapattım'sa da, ancak bu kadar oldular. Gerekli ders alındı ve bir daha aynı hata tekrarlanmadı.:o

Kısacası,

bahçem'de ilk 2 yıl bunları yapmaya çalıştım. Bazıların'da başarılı oldum, bazıların'da ise başarısız oldum. Böyle böyle tecrübe kazanıyorum.

Kendi bahçeme dönmeden önce, bahçem için çoğunluk'la annem'in bahçesin'den lojistik destek aldığım için, biraz onun bahçesin'den bahsetmek istiyorum. Çiçek ve ağaç yetiştirme konusun'da çok iyi'dir. Bahçesinde'ki zeytin ağaçları dışında'ki tüm diğer ağaçları, o dikip yetiştirdi. Eli yeşiller'den dir.

İlk fotoğraf, Canna'lara ait.

Kendi evime 3 yıl önce diktiğim canna yumrusunu, bu canna'lar dan aldım. Yalnız, dikkatimi çeken bir şey var. Gördüğünüz gibi, bu canna'ların yuvarlak ve dikenimsi bir şeyleri var. Benim evdekiler'de böyle bir şey oluşmadı. Ne olduklarını'da bilmiyorum.

Nurcan hanım belki siz, bunların ne olduğunu biliyorsunuz'dur?

Canna'lar yumru ile çoğaldıklarına göre, sanırım bunlar tohumları olamaz (birini parçalayıp inceledim ama, hiç bir şey anlamadım).

2. resim canna'ların uzak plan çekimi.
İçlerinde'ki sarı çiçeklere, eski insanlar -leblebi çiçeği- adını takmışlar. Yöresel çiçek isimlerine genellikle -yiyecek- isimleri verilmesi ilginç.

Bu fotoğrafları, kurban bayramın'da çektim.

Sn.Ayazkentli ;
Canna'ların üzerin de ki oluşumlar tohum kapsülleri.Çok hızlı çoğalan bir çiçek olduğu için tohumları pek önemsenmez.Hatta tohumları tespih tanesine benzediği için tespih çiçeği olarakta bilinir.

Sizde ki ler çiçek açtı ise kapsül de oluşturmuş olmalı belki sizin dikkatiniz den kaçmıştır.Ya da tohum için yeterli olgunluğa ulaşamamıştır.

Teşekür ederim nurcan hanım.

Açıkçası çok şaşırdım. Tohumları olabileceği aklıma gelmezdi.

Sevgili ayazkentli;
Pembe domates, çeri domates, maydanoz, marul, ak zencefil, calla, canna, ceviz, incir, zeytin...

Hepsi bir tarafa, şu Ülgen' in farları yok mu? Valla habire gülüyorum.:D Niye ''Hektor'unkiler yanmıyor? hiç bir fikrim yok ha..! Sadece o far gibi görüntüsü benimde ilgimi çekti.;)
Yaşamınız boyu, sizde hep gülün e mi?:D

3 adet'te nar ağacı var.

Bu kurban bayramın'da, hazır kardeşler evde toplanmış'ken (dördüncümüz işi nedeni ile gelemedi), nar'ları hep beraber hasat ettik. Fotoğrafta'ki sepetin başında'ki ufaklık, kardeşimin 8 yaşında'ki kızı. Üst köşede'ki yere eğilmiş odun kesen ise, Ankara'dan gelen ağabeğim. Mesleği doktor.

Ağabeyim daha çocuk iken, nar meyvesinin ne kadar yararlı bir meyve olduğunu söyler dururdu. Babam ise ona -yok canım, alt tarafı ötekiler gibi bir meyve- derdi.

Yıllar sonra (bir kaç yıl öncesine kadar), nar'ın sağlık için çok yararlı bir meyve olduğu yazılıp-çizilmeye başladığın'dan beri, babam o'na -senin doktor olacağın taa o zamanlardan belliymiş- der durur!!

Sevgili orhan hocam, ben'de sık sık o gözlere bakıp, kendi kendime bu nasıl olur? diyorum.

Sanki araba farları'nın, civa'lı ampülleri gibi yanıyor gözlerinin içi :p

Önce'ki yılların kısa bir özetinden sonra, günümüze dönüyoruz.

Bu sabah güzel bir süpriz ile karşılaştım. Şebboylarım'dan biri çiçeğini açmış. Diğerleri açmak için son hazırlıklarını yapıyorlar.