16-07-2012, 13:44 | #1 |
Ağaç Dostu
|
Trabzonda ilk Topraksız Tarım serası
Merhabalar doğa dostları, topraksız tarım arkadaşlarım. Trabzonda ilk topraksız tarım serası dedim ama belkide doğu karadeniz de ilk topraksız tarım serasıdır. Yalnış hatırlamıyorsam Sinop ta bir arkadaş akar suda marul yapıyor, bunun dışında da başka bilmiyorum. Yer: Trabzon Merkez Kavala Köyü. Bir şekilde topraksız tarıma 2-3 yıl kadar önce bulaştım. Üstadların dediği gibi bulaşıcı hastalıkmış, bulaştı. İstanbul gibi biryerde 6m2 balkonda, işyerinde saksıda durgun su içerisinde denemeler derken, buralara kadar geldim. Tamam bir sera gerekiyor, topraksız tarım ile ciddi uğraşmak için ama nerede ve nasıl ?. Henüz kendini emekliye ayırmamış ve halen İstanbul da aktif olarak çalışan bir Elektronik mühendisiyim ama biryandan da bir seram olsa diyip duruyorum. Göçbeyli mi ?, Fethiye mi ? derken, Nisan ayında memlekete yani Trabzona gittim. Bilirsiniz, doğukaradeniz de düz yer bulmak, bir çocuğun elmaşekeri bulması gibidir... Annem-Babam ve 1 kardeşim hala Trabzonda yaşıyor. 30 dönüm yer var ama 100m2 düz yer yok. Biryandan da acaba burada sera olurmu, tarım il müdürlüğü seracılık Trabzonda verimli olmaz diyor. Yıl içerisinde güneşlilik oranı düşük diyor. Buna ek olarak inanılmaz bir nem var. Serayı kurarken birgün şehre giderken meteorolojinin önünden geçiyordum, baktım nem oranı %83...geçen hafta %98 e kadar çıkmış. Tüm bunlara rağmen yinede gönlüm memleketimde kaldı. Neyapıp edip oraya küçük te olsa bir sera kurmak lazımdı. Kuzey ülkelerinde oluyordu da orada neden olmasındı. Derken, doğup büyüdüğüm eski evimizin üstünün fındık kurutmak için beton yapıldığını ve orada sera kurulabileceğini düşündüm ama babamı ikna etmek gerekirdi. Alanı ölçtüm. 1230cmX683cm yani 84m2 alan üzerinde bir sera olacak. İlk söylediğimde olmaz dedi. Tabi babam sera denince içine toprak dökeceğimi sandı, sonra ben topraksız tarımı biraz anlattım, bana toprak lazım değil, sen yine fındığı betonun üstünde kurut, üstelik artık gece bile fındık kurur, yağmur yağınca fındığı toplayıp üstünü örtme derdi yok. Yani bu sera Ağustos-Eylül ayında fındık kurutma amaçlı kullanılacak diyince, babamın hoşuna gitti. Yapacaksan yap ta görelim dedi. İyi güzel, babadan izni aldık ta şimdi de ben işlerimi ayarlamam gerekiyor, en az 2 hafta. Araştırmalarıma başladım, üstadlara sordum. malzeme ne olacak ?, naylon mu, cam mı, polikarbonat levha mı derken 4mm şeffaf polikarbonat levhada karar kıldım. Naylona göre 5 kat daha pahalı idi fakat artıları çok fazla. Isıyı daha çok içeride tutuyor, 10 yıl dayanıklı, buharlaşmadan dolayı damlama yapmıyor, UV korumalı. Zaten Trabzon da son 40 yılda tek bu yıl -4 dereceyi görmüşler bizim köyde. Üstelik Eylül ortasından yılbaşına kadar inanılmaz güzel ve çok fazla güneşli bir hava oluyor. işte tam o sürede Çilek yetiştirebilirsem sera amacına ulaşmış olacak. Neyse konuyu dağıttım yine. Polikarbonat levhada karar kıldım örtü malzemesi olarak. Buna göre profil seçmek gerekti. Zaten bu polikarbonat yüzünden 4 günde yapılacak serayı 3 haftada ancak yapabildik sabah 06:00 dan gece 12 ye kadar çalışmayla. Naylon olsa seranın iskeleti yap, at naylonu üzerine, tuttur kenarlarını, bitti. Ama bu malzeme yani polikarbonat 600cmX210cm. Tüm ölçüler ona göre olmalı. Alında 4x3 ve 3x3 profiller, çatı için eğimler yapıldı. Sera alanı 1230cm x 683cm, orta yükseklik 400cm, kenar yükseklikler 240cm. Hepsini ince ince hesapladım. Devam edecek............. |
|
|