Sokak Köpekleri

[Muhsin Hanif]

Orijinal Mesaj Sahibi kelebek çalısı

Kesinlikle katılıyorum. Bu durumda sokak köpeklerinin bu insanların eline mahkum olarak yaşayan köpeklere kıyasla daha özel bir ruha, karakter ve özgürlüğe sahip olduğuna dahi inanıyorum.

Benim geçmişte ve de bugün yaşadığım sokakta bakımını yapmaya çalıştığım sokak köpekleri bir çok sahipli köpekten çok daha mutlu yaşamaktalar. Ya da şöyle söyleyeyim sevginin ne olduğunu gayet iyi biliyor ve anlıyorlar. Kesinlikle daha zekiler, ve kabiliyetliler. Çünkü doğal olarak insanla olan ilişkileri insanın ona lutfettiği kadar değil, onların insana ne kadar yaklaşmak istediklerine karar verdikleri kadar. Kendilerine ait bir dünyaları var ve yaklaşımınız ne ise size öyle yaklaşıyorlar.

Kendilerine bağırarak kötü muamele yapanı unutmuyorlar, onlara karşı gergin olurken tam aksine tatlı bir sesle onlarla konuşan, bakım yaparak, yedirmesi, içirmesi, yakından sevmesi de önemli değil, sevgisini hissettikleri kişilere karşı ise nötr davranıyorlar.

Havlayan hayvana tatlı konuşarak onu sakinleştirmek yerine bir nevi karşı havlama yaparak yani bağırıp, çağırarak tepki koyanlar bu hayvanlar saldırgan diyebiliyor. Oysa, neden bazılarımıza havlamıyor, sadece size havlıyor hiç düşünebiliyor musunuz demek istesem de bu tip insanların algılarını açmak için uzun uzun çalışmak gerekiyor bence.

Köpek kavgası yüzünden işlenen cinayetleri televizyonda izledikçe bir gün bu cehalette birinin ya köpeğe ya da hayvan severe karşı göstermekten çekinmeyeceği bu şiddete maruz kalmak ya da şahit olmaktan korkuyorum.

Sokak hayvanlarının yaşadıklarını düşündükçe insanlığımdan utanır hale geliyorum.

Tam ben de sokak köpeklerinin (ya da serbest yaşayan köpekler) , daha sevimli olduğunu, yüzlerinde çok daha anlamlı ifadeler olduğunu yazacaktım, yazınızda çok güzel ifade etmişsiniz.

Sizin de anlattığınız gibi yaşam mücadelesi onları daha akıllı, kabiliyetli olmalarını gerektiriyor.
Aynı zamanda çektikleri çileler de onları ağırbaşlı, bilinçli yapıyor sanırım.
Onların yüzündeki sıcak, samimi ifadeyi evde, bahçede özel bakımlı köpeklerde çok fazla göremiyorum.

Yıllar önce çalıştığım yerin müdürünün çiftliğine gitmiştim. Biraz hobi biraz ticari amaçlı köpek yetiştiriyordu.
Çiftliğin korumasını üstlenen kangalın yanındaki köpek hemen dikkatimi çekti.
O da kangalla beraber koruma işini üstlenmiş; arazi geniş, gündüz beraber gezen ikili geceye ayrılıp, olağanüstü bir durumda birbirlerine haber veriyorlarmış.

İnanılmaz sevimli bir hali vardı. Tanışmak için hemen yanına gittiğimde gördüğüm gözleri hala unutamam. Bir insanın gözlerine bu kadar benzeyen, bu kadar anlamlı gözler hala daha hiç bir köpekte görmedim.

İsmini dost koymuşlar, bir gün öyle çıkagelmiş, kendini kabul ettirip çiftlikte işe başlamış. Kahya, dere köpeği bunlar diyordu.