|
Merhaba, hepinize çok ama çok teşekkür ederim hem düşünceleriniz hem de hayvanlara yaptığınız iyilikler için. Geçen sene kapımıza bir köpek geldi, yavru bir köpek, o kadar kötü bir durumdaydıki ileri derecede uyuz olmuştu. Kim görse yaşamaz bu dedi. Annemle gidip uyuz ilacı aldık, her tarafını bir güzel ilaçla ovaladım. Hayvan 1 günde toparlanmaya başladı. Kartondan ve eski giysilerden bir yuva yaptık ona. Bir kaç hafta sonra iyileşti ve kendi kendine gitti bahçeden. Ona bakıyoruz diye bazı akrabalarımız bile tuhaf gözlerle baktı bize. Halbuki muhtaç olana bakmak hissedilen en güzel duyguları yaşatıyor insana.
Yine 4-5 sene evvel mahallede çocukların işkence ettiği bir yavruyu annem alıp bahçeye getirmişti, adını da Rıfkı koymuştu. Varolan hayvan nüfusumuz çok kalabalık olduğu için bir süre sonra sahiplendirmek istedik, annem bir kaç kişiye haber verdi köpek isteyen bakabilecek kişiler gelsin diye. Resmen bir işe alım süreci gibi işveren edasıyla ince eledi sık dokudu. Gelenlerden gözünün tuttuğu bir beye "aileni de getir, onlarla da konuşacağım, sonradan sokağa atılmasını istemiyorum" dedi. Ailenin tüm üyelerinin çok istekli ve iyi insanlar olduğunu görünce de verdi Rıfkıyı.
Bunun gibi daha bir sürü hikayemiz var...
Tokat'daki evimizin bahçesi tüm hayvanlara açıktır. Şimdiye kadar 100den fazla kediye bir çok da köpeğe elimizden gelen yardımı yaptık hala da yapmaya devam ediyoruz. Severek ve içimizden gelerek...
Uyuzunu tedavi ettiğimiz köpeğin ilk geldiği zamanki hali;
|