Ahmet Bedevi (Manisa Tarzanı)

[Müjgan]

Anlatan: Emin Değirmencioğlu

Konu doğa ve Tarzan olunca anlatmalar bitmiyor. Çocukluk arkadaşım Emin Değirmencioğlu, daha önceden anlatılan ve yazılanları bir kez daha bana anlatıyor:

"Tarzan mutluluğunu ve hüznünü babamla paylaşırdı. Babam onun en yakın dostuydu. Çünkü ikisi de doğaya aşıktılar.

Size anlatacağım olayda ağaç kesenleri lanetlememek mümkün mü?

Tarzan her hafta yaptığımız dağ gezilerine katılırdı. Bir dağ gezisi dönüşünde Tarzan bizimle birlikte kente indi.

Eve yeni girmiştik. Kapı çalındı. Karşımızda duran Tarzan perişan bir durumdaydı. Dokunsanız ağlayacak. Onu bu zamana kadar hiç böyle görmemiştik. Babam Tarzan'a dönerek :

-Ne oldu hayrola Tarzan, yoksa hasta mısın?
Tarzan:
-Biz dağda iken, benim yokluğumdan yararlanarak, yol açmak için ulu çam ağaçlarını kesmişler. Göğsüme hanaçer saplanıyor. Evlatlarını kaybetmiş bir baba gibiyim. Halit bey dayanamayacağım, ölüyorum... derken Tarzan ağlıyordu.

O gün ölümüne neden olan kalp krizini geçirerek, Tarzan hastaneye kaldırılmıştı."