Ayazkentli / Bağ-Bahçe

[ayazkentli]

Bağ'da ki bahçemizde kayınpeder ve validemin odun ateşinde kullandığı ve dolayısı ile renkleri siyahlaşmış olan toprak güveçler. Bunlar ile pişen yemekler çok lezzetli oluyor.







Bu nedenle, evde'ki bahçemde kullanmak için uzun zamandır "Toprak Güveç" almayı düşünüyordum. Geçenlerde bir satıcı evimin önüne kadar gelince, hemen bir büyük boy, bir orta boy güveç aldım.

Kasap'a gidip, kuyruk yağı alıp geldim ve dışlarını içlerini ve kapaklarını güzelce, yedirerek yağladım ve hemen evimin yanında'ki fırına verdim. Fırıncı, güzelce "yakmış" güveçleri.

Yakmış derken, bu işlemin yapılması gerekiyor. Yani, toprak güveci aldığımız gibi hemen yemek pişiremiyoruz. Önce güzelce kuyruk yağı ile yağlayıp, bir fırında yağlı halde, yüksek ısıya tabi tutup, bir kez daha pişirmemiz gerekiyor.

İşte buna "Toprak güveç'i yakma işlemi" deniyor. Güveç, çok daha sağlam oluyor. Sızdırma, çatlama, dağılma gibi tehlikeler ortadan kalkmış oluyor. Birini tüp ocağında, diğerini ise odun ateşi ocağında kullanacağım.





Odun ateşi ocağı için, hemen gidip hurdacıdan küçük bir soba üstlüğü aldım ve seyyar olacak şekilde, birkaç tuğla ile küçük ocağı yaptım. Bir de, annemden eskiden kullandığımız su testilerinden birini aldım. Su testisinde su kaynatıp, ocak çayı yapacağım. İsli isli o kadar lezzetli bir çay oluyor'ki. Bilmek için, içip denemek lazım.

Eskiden pamuk sulamaya gittiğimde, hep bu bardaklarda kaynatırdım çay suyunu. Tabii, fotoğrafta'ki bardak hiç ateşte kullanılmadığı için, rengi siyah değil. İlk ateş ile buluştuğunda rengi siyahlaşmaya başlayacak. Orta boy aliminyum demlik ile "Çay-dost" ekibi tamamlanacak.