Organik tarım 'hikaye' mi?

[Charlaux]

Aslinda organik tarim hikaye mi degil mi meselesinde isin bilincli tuketici ve uretici olmasinda yattigina inaniyorum.

Doga harikasi olan ulkemizde bahcecicilikle alakali kac tane dergi kitap vardir ve okunmaktadir? Her hafta 1 saatlik televizyon programlari var midir?

Diyeceksiniz bunlarin onemi ne? Ingiltere'nin dogasini, bahcecilik kulturune hayran kalmis birisi olarak gordugum su oldu. Aylik bahcecilik dergilerinde konusulan konular : 'sonbaharda dusen yapraklardan nasil 'leafmould' (ozel bir teknik oluyor sanirim), acik hava atesinin dogadaki canlilara zarari, kisin dogamizi nasil koruruz'. Turkcede mangal keyfine denek dusecek acik hava atesinde bahcelerdeki boceklere, yararli bakterilere ne olur diye sorgulayabilmek; kendi keyfinin otesinde canlilara ve dogaya sahip cikmak olgusu var.

Uzun lafin kisasi insanlar ulkelerinin kendilerine ozgu dogasina hayranlar ve ogrenerek koruma egilimindeler. Londra gibi bir dunya merkezinde bile nefes alinacak alanlar, dogaya saygi var.

Kacimiz sn.Meyvelitepe gibi dusunuyoruz ve sorguluyoruz? Dusunce seklimizi degistirmeden gelecegi degistirmemiz maalesef mumkun degil. En basitinden evi ne kadar organik urunle doldurursaniz doldurun disariya ciktiginizda soludugunuz havadan, yediginiz yemege kadar hersey kolektif bir davranisin urunu.