|
|
05-06-2009, 10:06
|
#14 |
|
Ağaç Dostu
|
Bir ton buğdaydan ancak bir kg (başka kaynaklarda daha az gösteriliyor) buğday ruşeymi elde ediliyormuş... Artık düşünün bunun maliyetini... Burhaniye'de elektrikle çalışan bir değirmenden her yıl un alırım. Değirmen sadece unu kepeğinden ayırabiliyor... Yani iki aşamalı işlem yapabiliyor... Çünkü teknolojisi ona göre... Değirmencinin bana söylediğine göre daha gelişmiş değirmenlerin buğday öğütme işini dört ayrı aşamalı işlemden geçirdiğini ve dört farklı un ürünü elde ettiklerini söyledi... Yani şu nar gibi kızarmış, adına francala denen ekmek buğdayın suyunun suyunun suyundan yapılmış olmakta... Benim Burhaniyeli Değirmenci'den aldığım kepek çabuk bozuluyordu. Oysa Ankara'da bir zahireci bana kepeğin kolay kolay bozulmadığını, benim iyi saklayamadığımı söylemişti.. Onun kepeği açık renkli, hafif, tozlu talaş gibiydi... Benim ki ise koyu renkli, daha ağır ve nemli (yağlı) idi... Şimdi anlıyorum ki benim aldığım kepekte ruşeym var, bu nedenle zahirecinin kepeğinden daha çabuk bozuluyor... Tamam, beyaz undan yapılmış olan ekmeğin karbon hidrat yüklemesinden başka bir yararı yok gibi... Tamam... Bu konuyu açtım ama yanıtı bulamadığım pek çok soru var... - Bir kg ruşeym, bir ton buğdayın içinden alındığında geriye kalan 999 kg un yararsız hale mi geliyor? -Ruşeymi alınmış kepeğin ve irmiğin hiç mi besleyici özelliği yok? - Rueymsiz kepekli ekmeğin hiç mi yararı kalmıyor?... Evet, farkındayım kafalarımız iyice karıştı... |
|
|
|
|
Threaded Mode
