Evsel atıklar konusunda, kişilere ve belediyeye düşen görevler

[feriha]

İsveç te gavle belediyesinin aşağıdaki linklerde uygulamaları var. Her yıl bir çok başkan yurtdışı inceleme gezilerine gidiyorlar. Bizim internetten ulaştığımız bilgilerin yerinde uygulamalarını görüyorlar. Bulunmuş bir çözümü biz neden yeniden arıyoruz? Belediyeler başka işlerden vakit bulurlarsa bununla ilgilenirler inşallah.. İnsanlarımızı kentlerimizi layık buldukları şekilde idare ediyorlar. Seçimler yakın hangisinin planlarında var bu konu acaba?

http://epi.gavle.se/upload2/Gastrike...l/turkiska.pdf

http://epi.gavle.se/upload2/Gastrike...e/Turkiska.pdf

[TuruncuHis]

Bu yaz NTV yeşil ekran konsepti yapmıştı. Çok sayıda konukla çevreci yaklaşımlar ele alındı. Kişisel çabalar çok önemli tabii ama çok çok çok yetersiz. Önemli olan bunun bir devlet politikası haline gelmesi.
Oturduğum yerde yerden yere çarptığım Almanya'da bu konu yıllardır kontrol altında. Gittiğimde hem gerildim hem de hayran kaldım. Evlerde kaç çeşit çöp kutusu var sayamadım. Organikler, kağıtlar, mukavvalar, petler, camlar (ki renk ayırımı koşuluyla) ayrılıyor. Hepsinin toplayıcısı ayrı, çöp konteynerleri ayrı. Her apartmana ait çöp konternerleri var ve yanlış çöp atılması durumunda ceza sözkonusu.
Evdeki bir mobilyayı, beyaz eşyayı atmak apayrı bir dert. Hepsi belirlenmiş normlara göre sökülerek, ilgili depolama alanlarına verilmek zorunda.
Kişisel çabamla bunlara dikkat ediyorum ama bu çok aptalca geliyor bana. Ben çöpümü ayrıştırsam ne olur? Belediye ortak topluyor hepsini.
Bir ara dağıttığı ayrıştırma poşetlerini de toplamaktan vazgeçti. İyi ki, şu çöp karıştırıcılar var da, yasal değil kültürel anlamda ayrıştırmaya maruz kalıyor çöpler.
Kabul ediyorum kişisel çaba önemli ama bu zaten olması gereken bir şey. Yani zengin de olsak, çevre felaketi sorunumuz da olmasa, tasarruf kültürüne sahip olmalı insanoğlu.
Ben şimdi toplu taşıma kullansam ne olur? Bu araçlar bakımsızlıktan çevreyi kirlettiği sürece ben manasız bir iş yaparım.
Pillerimi kumbaraya attım diyelim. Bu kumbaralar nereye boşaltılıyor? Henüz tıbbi atıklar bile güvenli olarak depolanamıyor, yeraltı sularına karışıyorken, devlet politikası olarak katı bir tavır sergilenmediği sürece, kişisel çabalar saygı duyulacak tavırlar olarak kalacaktır.

[Kiraz]

Orijinal Mesaj Sahibi TuruncuHis

devlet politikası olarak katı bir tavır sergilenmediği sürece, kişisel çabalar saygı duyulacak tavırlar olarak kalacaktır.

Sn. TuruncuHis, her şeye rağmen kişisel çabalara devam etmek gerektiğini düşünüyorum. Biz buna dikkat etmezken çocuklarımıza "doğaya saygı"yı öğretemeyiz. Bizleri örnek alıyorlar, söylediklerimizden çok yaptıklarımızdan etkileniyorlar. Pek detaylı açıklama ve uyarı yapmama gerek kalmadan, kızım (yaşı küçük olduğu için onu örnek vereceğim) kağıtlarını çöpe atmıyor, tekrar kağıt yapılacağını ve odasında nerede biriktireceğini biliyor; plastik atık malzemeleri, süt kutularını bana veriyor (şu an yedi yaşında ve uzun zamandır buna dikkat ediyor). İnanın yetişkin insana bunları anlatmak evde uygulatmak çok daha zor.

Devlet politikasının bu konuda etkisi birinci derecede tabii ki, Avrupa'da da bir çok insan ayrıştırma ve bunları saklama, teslim etme işlerinden çok sıkılıyor, şikayet ediyor ama yaptırımların gücünden ne kadar söylense de yapıyor.

[TuruncuHis]

Sayın Nurbahar,
Kişisel çabaları bireyin genel görevi adına kabul ediyorum zaten. Ben sadece bu işin keyfiyete bırakılmaması gerektiğini, devletin görevlerini vatandaşa yükleyip sıyrılmaması gerektiğini söylüyorum.
Çok sıkıldım "haydi okul yapalım, ana sınıfı yapalım, yardım yapalım" çağrılarından. Devlet önce sorumlu sosyal devlet olsun, görevlerini ihmal etmesin, vatandaş zaten bu zihniyete iştirak edecektir.
Ha Avrupa benim örnek kıtam mı; hayır...Kyoto sözleşmesi için bize baskı yaparlarken, tüm emekçi haklarını, çevre katliamlarını yasal kılıfa uydurarak uzakdoğuda gerçekleştiren ambalajı janjanlı, içi pislik dolu bir zihniyete de kanmış değilim.
Ben markette naylon torba tüketimimin minimize olmasına şaşan çalışanlara rağmen direniyorum; bilirsiniz fazladan poşet alır müşteriler. İlkokul öğretmenim söylerdi Avrupa'da markette poşetin para ile satıldığını, nereden baksan 28 yıl. Gecikmişliğimizin basit örneği. Kağıtlarımı ayrı atıyorum çöpe. Organik çöplerimi değerlendirmeye çalışıyorum. Ama yeğenime anlatamıyorum kırmıza geçen yayalarla sürücüleri ve rasgele aynı kutulara atılan çöpleri...8 yaşında iken "niçin böyle oluyor burada" dediğinde cevabımız bildik; "burası Türkiye, oluyor böyle şeyler"
Bilinç bireyin olmazsa olmazı ama devleti de bireyler (temel anlamda)oluşturuyorsa, bu bilinç hangi noktada felçe uğrayıp yok oluyor sorgulamak gerek.
Heyecanla beklediğim zirveden çıkan bakanlar sorumluluğu, Ayşe teyzenin kullandığı su, Ahmet amcanın tükettiği elektiğe bağladı. Hükümet olarak görev üstlenmeyip, bireye yıkıverdi çevre katliamının sorumluluğunu. Oysa en büyük çabayı STK lar veriyor yıllardır.
Kızınız bir gün sorarsa "ben bunları yaptım ama devlet değerlendirdi mi" diye ne cevap vereceksiniz? Birey sorumluluğu gereği yaptığını, devletin umurunda olmadığını bir gün sermayeden aldığı güçten kurtulursa onun çabalarını takdir edeceğini söylemek zorundasınız.
Benim yılda attığım 3 pilden medet uman devlet, bir sadece bir fabrikanın arıtma tesini denetlese yüz kat evladır. Söylemek istediğimin özeti son paragraftır aslında.