Yer seçimleri ve arsa arayışları

[Çankırı]

Herkese selamlar,
İzmir'in Urla ilçesine bağlı Kuşçular köyüne 700 metre mesafede 4 yıl önce bir tarla aldım. Etrafına çit çektirdim. 60 metre artezyen açtırdım. Elektrik aldım, depo yaptım, bir de barınak. Tüm bunları emekliliğe hazırlık olsun diye yapıyorum. Şu an üzerinde "buralarda olmaz" denilenler de dahil yüzlerce bitki (her tür meyve, zeytin ve bazı dış mekan bitkileri) var.
Yapılan onlarca işin içinde beni en çok yoransa, otla mücadele. Bunlar için ilaçlama yapmayı düşünmüyorum, zaten deneyenler söylüyor yararı olmadığını. Bu öyle bir ot ki, bahara girerken 1,5 metre boyuna ulaşanlar var içlerinde, kanyaşı var, ayrığı var ve akla gelen her çeşit ot var. Motorlu çapadan tutunda, motorlu-motorsuz tırpana kadar aldım, mücadeleme katkı sağlasın diye. Ama, bırakın bunları, yeri geliyor traktör bile zorlanıyor. Adam tutmaksa ayrı bir dert. Hiç kimse sizin işinizi, sizin titizliğinizde yapmıyor. Geriye ne kalıyor kendim. Sabırla ağaçların büyümesini, gölge yapmasını, toprakta besini daha fazla sömürerek otlara besin bırakmamasını bekliyorum. Yaşım 50 bu arada. Şimdilerde bile böyle zorlanırken, ileride ne olur bilemem. Ama, toprakla uğraşma bir hastalık bence. İşin sosyolojik yanına ise (komşuluk, uyumluluk, iş yaptırma, dayanışma, kazıklanma, v.b.) daha pek gelemedim, yaşadığım bazılarını bir yana bırakırsak.
Peki sonrasında beni daha da zorlayacak bu işe neden bulaştım o zaman. Çünkü, ben toprağı seviyorum. Ve bunun içindir ki, hafta sonlarımı oraya ayırıyorum. Bıktığım “yeter ” dediğim anlar olmuyor mu?. Tabi ki oluyor. Haftanın sonunda, tüm enerjimi tüketmişken bile hala bir şeylerin eksikliğini görüp, koşuşturmaya devam edince “lanet olsun” diyorum. Yorgun bir hafta sonundan, yorgun bir hafta başına, asıl işimin başına dönüyorum. Ama, yine hafta sonu geldiğinde iki tane erik, büyüyen bir dal, akan su yüreğimin ferahlığı oluyor. Yeniden sarılıyorum işe, bir hırsla. Sonra; yine yorgunluk ve yine yorgun başlangıçlar. Ve en azından şu aşamada hiç bir ticari beklentim yokken bile yıllık masrafım 750 lirayı buluyor. Zor zanaat çiftçilik, sizin anlayacağınız. Girişenlere de kolay gelsin.