Halil Önen / Aliağa, Menemen, Belen

[Halil Önen]

Bir gün önce tarlada kaldım. Her şey yolundaydı.Avcı bir arkadaşım 'senin tarlanın yanında bir tilki bağırıyordu, duydun mu' dediğinde;

'Tilki bir avcı ben de _40 yıldan fazla_ avcıyım avcıyım, birbirimiz tanırız. Avcı avcıdan anlar' dedim. ' Avcı aç ise anlamaz dedi'...

Uyarı uyarıdır daha çok önlem alındı. Ve Aliğa'ya _ köyden 25 km. uzakta_ yolculuk yapıldı.



Sabah hanım uyandırdı. Annem haber vermiş. ' Sana üzücü bir haberim var, bir şeyleri kaybettik' dedi...

'Yerine gelecek bir şeyse sağlık olsun' dedim. ' Yerine gelir ama aynısı olur u bilmem' dedi; gözleri ıslak, ağlamaklı...

Hemen tarlaya koştum...



Burada tam bir katliam yaşanmış. Tam bir soykırım...



11 yetişkin piliç ve anneleri yok. Mısır, buğday ile elleriyle beslediklerinin ardından; ' kör olmayasıca bir tane bile bırakmamış ' diyen annemin ağladığını duyuyorum uzaktan...



Ve bilgisayara dosyalanmış 'tavuk sayfası' siliniyor... Anlar acı içeriyorsa küllenmeye bırakılmalı...



Bunu bir yere yazıyorum. Hem de tükenmez kalemle...