Ortak Yazılan Öykü - 1 (Tohumun Hikayesi)

[trocona]

Sen köklerinle sıkıca sarılmalısın anana.. Sarılıp gücüme güç katmalısın ki rüzgarlar seller alıp götürmesin beni başka diyarlara... Ben gidersem insanların binaları yeniden yıkılır...

Demekki insanların bana sandığımdan çok ihtiyaçları varmış diye düşündüm...
Peki neden bana bu kadar acımasız davranıyorlar...

Dün birkaç kuş kondu dallarıma.. Yeni oluşan kovuğuma sığındılar... Çok telaşlılardı..
Nedenini sordum.. Başladılar anlatmaya.. Şu ilerideki dağın ardında yaşıyorlarmış düne kadar..
İnsanlar gelmiş aniden.. Büyük ve çok ses çıkaran yürüyen şeylerle..
Ağaçları sökmüşler teker teker..
Tohumlar can bulmadan yok olmuşlar.. İnsanlar konuşurken duymuş kuş kardeş..
Golf sahası olacakmış orası.. O da ne demekse.. İyi birşeymi acaba diye merak ettim..
Arkadaşlarım için çok üzüldüm.
Ama artık kovuğumda sıcacık bir aile vardı..Hem hüzünlü hem mutluydum..