Zeytin (Olea)

[yalıçapkını]

Sayın Zeytinci;
6-Ağaçların iç kısımları güneş alacak şekilde seyreltilmeli.Mantari hastalıklara karşı.
7-Budama mümkünse her yıl hafif biçimde yapılmalı.Düzenli mahsul budamasıyla Gemlik çeşidinde periyodise diye birşey kalmıyor.
8-Ağaçta içe doğru ilerleyen dalların çıkarılıp,dışa dönük olanların bırakılması.
9-Ağacın hertarafına güneş ışığı girecek şekilde, simetrik ve düzenli bir form vererek budanması.
10-Üst üste binen dallardan alt taraftakinin çıkarılmasıDaha fazla ışık aldığı için genelde üstteki dal daha güçlüdür.

Şimdilik bu kadar...

[Zeytinci]

11- Dalların ucunu almalı. Fazla uzayan yatay dalların ucunu keserek gövdeye yakın yapraklanma teşvik edilmeli. Aksi halde boyu çok uzamış yapraksız dallar meydana geliyor. Bu da beslenme yolunu uzatıyor.

[Lilium]

İlk 3-4 yıl sakın budama yapmayın,fidanın tepesini kesmeyin.

· ŞEKİL BUDAMASI:

Zeytinlerde genellikle en uygun şekil serbest goble sistemidir.

Fidan dikiminden itibaren ilk iki yıl zeytinde budama işlemi yapılamaz. Ancak dikimden sonra boyu 1 m.’yi aşan fidanların tepesi 90 cm’ den vurulur.

İki yıl sonunda 40-90cm. yükseklikten, tek gövde üzerinde değişik noktalardan çıkan 3 ana dal bırakılır.Öteki dalların ya uçları alınır ya da gelişmelerini yavaşlatmak için aşağıya doğru eğilerek bağlanır.Ayrıca dip sürgünleri ve obur dallar çıkartılır.

Fidana şekil verilmek için acele edilmemeli, şekil 3-4 budamada elde edilmelidir.

Genç Ağaçların Budanması ve Terbiyesi;

Genç ağaçlarda kısa zamanda iyi bir çatı teşkil edilmesi ve tacın istenen büyüklüğe erişerek verimli hale gelmesi istenir. Genç ağaçlara istenen şeklin verilmesinde gelişmeyi sekteye uğratacak aşırı kesimlerden kaçınılmalıdır. Her ne kadar genç meyveye yatmamış zeytinlerin budanması vegetatif gelişmeyi geriletirse de kuvvetli bir gövde ve ana dal sistemi elde etmek üzere ilk yıllar bazı budamaların yapılması da gereklidir.

Zeytin ağaçlarına goble, koni, serbest vazo v.s gibi çeşitli şekiller verilmektedir. Bununla beraber genç ağaçları bir tek gövde ve 3-4 ana dallı olarak şekillendirmek genellikle uygun düşmektedir.
Bu gövde ve çatının teşekkülü ilk bir-iki gelişme mevsiminde geliştirilebilir. Bu amaçla istenen yükseklikteki (30-60/ cm.) bir gövde üzerinde iyi dağılmış ve aynı noktadan çıkmayan ana dallar seçilir. Bunların geliştirilmesine gayret edilir.

Gövdeden ve dipten çıkan sürgünler kesilir. Bütün yaz bu işlemlere devam edilir. Ayrıca gövdeyi güneş yakmalarına karşı korumak ve gövdeden obur çıkışını önlemek üzere, kağıt ve benzeri maddelerle gövdeler sarılabilir. İkinci yaz boyunca da ana dal seviyesinde görülecek fazla sürgünler ve dip sürgünler kesilir. Bu işler yazın yapılmamışsa ve kanser tehlikesi yoksa kışında yapılabilir.

İlk yıllar genç ağaçların üst kısmında islenmeyen dallar dışında dal kesimi yapmamak veya çok az kesim yapmak gerekir. Daha sonra 3-5 yıl ana dalların teşekkülü sağlandıktan sonra ikinci ana dalların geliştirilmesi safhası başlar. Bu zamanda taç da dal yoğunluğu arttığından dal seyreltmesi yapılır. Bu budamayı bir defada değil, bir çok yılları içine alan bir devrede uygulamak uygun olur.

Ağaçların hafif ve sistemli bir şekillde budanması, mahsuldarlığın gerilemesini önler. İkinci dal sisteminin birçok yıllara dağılarak şekillendirilmesi, çok yapraklı ve geniş "meyve kafesi" oluşmasını sağlar.