|
|
08-04-2006, 16:55
|
#6 |
|
Ağaç Dostu
|
Bir çiçek kokusu beni çocukluğuma götürdü, dedemle portakal ağaçlarının altında nergis topladığımız günler geldi aklıma. Dedem çocukluğumun en güzel dönemlerinde bıraktı beni ve ben büyümek zorunda kaldım... Yusuf Altunel'in bu şiirini paylaşmak istiyorum: ÇOCUKLUK belinde ebemkuşağı yağmur kokardı dedem kucağında kaf dağına gidişlerim kalmış gözbebeklerinde horozşekerlerim annemin gönül ipine serdim avunutlarımı boyadım sıcaklığına bütün uçurtmalarımı plastik kamyondu babam mutluluklar taşırdım topraktan son nabzını kendi ellerimle saydım ablamdı yoksul geceler sarılırdım masalsı hastalıklarda terden ıslanırdı başım kollarıma düştüğünde karabasan yaşım saçıma yıldızlar döküldü ateşböceklerinden küpeler yaz gecelerimdi söğütler karanfil kokusuna boyandı ateşli gecelerde uçurumdan düşmeler köpekleşmekti açlık, geberinceye kadar ulumak geceler donardı sokaklar yatak teneke bağlardım kuyruğuna çocukluğum kaçardı kovaladıkça yaramazlıklarım ceplerimde beştaş turuncuyu mandalina bahçelerinde söktüm çocukluk aşkımı yeşil çılgını bahçelerde öptüm ağaçlara saklanırdık kaçmak istedikçe portakal çiçeğinden yama illallah yaramazlık, azılı haylazlık giysilerim kızlarla doktorculuk bakmaktı çocuksu çıplaklıklara sağaltsa da eteklerini indirip masumluklar kumaşından çocukluk sarılırdı ipeksi kuşanmışlıklara 80 günde devrialemdi dünya, yalan söyledikçe burnu uzardı kahramanlarımın İnce Memedleriydik çoçuklukların Zagor Tenay baltaları belimizden sarkardı yırtık donlarımızı Kızılmaske iple bağlardı Çelik Blek, Suzi, Tommiks okurken çekildi kulaklarından haylazlığımız ögretmenim çişim geldi tuttukça sonsuzlugumu, ögretmenim ruhum küçüldü büyüdükçe bedenim ögretmenim bu okulun yok muydu bir beden büyüğü ögretmenim körebelerim köreldi unuttum yalnızlığımı mahalle çocukları kovaladı sekseklerimi taş attı kafama müdür yarıldı küçüklügüm okul yasakladı dilimi içtim sessizliğimi naziler kaçırdı öksürüklerimi çocukluğum şimdi zatürre çocukluğum şimdi tıknefes bir astım nöbeti yaşamak hastane kokar elim sendelerim ruhlarına fatiha okundu birdirbirlerimin teneke bağladılar kuyruğuna çocukluğumun ben kovaladıkça kaçar çılgın ben kovalanmalardan azgın |
|
|
|
|
Threaded Mode
