|
|
|
|
08-05-2007, 23:45
|
#1 |
|
Ağaç Dostu
|
BİR YER DÜŞÜNÜYORUM -Ziya Osman SABA
Bir yer düşünüyorum, yemyeşil, Bilmem, neresinde yurdun. Bir ev günlük güneşlik Çiçekler içinde memnun Bahçe kapısına varmadan daha, Baygın kokusu ıhlamurun Gölgesinde bir sıra, der gibi: -Oturun! Haydi çocuklar, haydi, Salıncakları kurun! Başka dallarsa, eğilmiş: -Yemişlerimizden buyurun! Rüzgâr esmez, konuşur: Uçurtmalar uçun, çamaşırlar kuruyun. Mesut olun, yaşayan, Ana baba evlat torun Ziya Osman SABA Bu şiiri ezberlediğimde sanırım ilkokul 3.sınıftaydım. Ben hala böyle bir yer düşünür dururum.  |
|
|
|
11-05-2007, 12:29
|
#2 |
|
Ağaç Dostu
|
Rahatı Kaçan Ağaç
Rahatı Kaçan Ağaç Tanıdığım bir ağaç var Etlik bağlarına yakın Saadetin adını bile duymamış Tanrının işine bakın. Geceyi gündüzü biliyor Dört mevsim, rüzgârı, karı Ay ışığına bayılıyor Ama kötülemiyor karanlığı. Ona bir kitap vereceğim Rahatını kaçırmak için Bir öğrenegörsün aşkı Ağacı o vakit seyredin. [Melih Cevdet Anday] |
|
|
|
|
15-05-2007, 14:58
|
#3 |
|
Ağaç Dostu
|
Çocuk ve Ağaç
ÇOCUK VE AĞAÇ Çocuk çok sevdi ağacı... Verirdi ona, her kış Çiçekleri olaydı! Ağaç, çok sevdi çocuğu... Öperdi altın saçlarından Dudakları olaydı! Ve ona öptürmek için Eğilirdi yerlere kadar; Yanakları olaydı! Dökerdi önüne hepsini Gümüşten, altından, sedeften Oyuncakları olaydı! Ve çocuk gittikten sonra, Böyle kalır mıydı ağaç? Ne olurdu onun da Bacakları olaydı, Ayakları olaydı! [Arif Nihat Asya] Şair 1904 yılında İstanbul'da doğdu, 1975 yılında Ankara'da öldü. |
|
|
|
 |
|
|
Karışık mod
