Avcılık Zaafımız

[Halil Önen]

Orijinal Mesaj Sahibi hassoman

Bundan bir ay kadar önce hastalandı. Felç inmiş. Beni sormuş. Babam, "Ölmeden önce bir ziyaret et" dedi. Babamı kıramadım. Gittim. Konuşamıyordu. Yüzüme baktı. Ellerimden sıkıca tuttu. Gözünden yaşlar döküldü.
[/B..

Sn.hassoman, çok kötü bir talihsizlik yaşamışsınız.
Buna çok üzüldüm. Aynı şeyleri ben yaşasaydım avcılık yapmazdım herhalde.
Yine de başınız sağolsun.

Siz daha iyi bilirsiniz ki, hiç kimse bile bile kötü olmuyor, karşılaşığımız, yaşadığımız her kötülüğün temelinde maalesef bilgi sandığımız bir bilgisizlik, cehalet yatıyor.

Evrende kendi varlığımızı yaratırken ve hala yaratırken, bazen acı dolu dünyada mı yaşıyoruz diye mutsuzluğa kapıldığım/ kapıldığımız çok oluyor.

Ama değerlerimizi biz kendimiz yaratıyoruz, yolumuzu kendimiz seçiyoruz.

Önce değil ama sonra şöyle böyle oluyoruz.

Besleyip büyüttüğü av köpeğini acımasızca vurabilen biri, kendisi ile köpeği arasında sadece derece farkından başka bir fark olmadığını, özünde ise hiç bir fark olmadığını bilemiyorsa, ne yaptıysa kendi kendine yapmıştır aslında.

Bazı bilimsel verilerde çelişiyor olmasına rağmen, hayvanlarda (av köpeğinde) düşünme yeteneğini olduğunu ileri süren feylezof J. O. De Lametterie'ye bu konuda sonuna kadar katılıyorum.

Saygılar_Rastgele