Sûz-i Dilârâ / Balkon, ev

[Sûz-i Dilârâ]

Sn. Tilki Mete

Toplum yapısı dinamiktir, çağa göre ihtiyaçlarını belirler, tedavülden kalkanı acımaz, atar ve yerine ihtiyacı karşılayacak yenisini koyar. Bunların atılması milleti yok etmez burada mihenk noktası ihtiyaca binaen alınan somut-soyut unsuru millîleştirebilmektir.
Amma ve lâkin bu toplumu millet yapan birtakım şeyler var ki onların yok olması doğrudan milletin yok olması anlamına gelir. En temeli, en önemlisi: dil, dilimiz -kullanıcıları tarafından çağlardır hor görülen, onun bunun diliyle değiştirilen, güdükleştirilen Türkçemiz-, devlet, vatan, ortak tarihsel geçmiş bilinci ve millet tarihinin kendisi. Bunlar ortadan kalkarsa vay halimize!

Bizim unutmamamız gereken milletine duyduğu büyük sevgiyle ün salmış Bilge Kağan, taşa kazınan, satır satır okuyup ezberlememiz gereken Göktürk kitabelerimiz, Oğuz'un atası Oğuz Kağan (Mete Han), Dede Korkut, Hoca Nasreddin, Koca Yunus, Keloğlan, Hacivat-Karagöz, Alparslan, Tuğrul-Çağrı Beyler, Hacı Bektaş, Ahmed Yesevî, Kaşgarlı Mahmud, Hacı Bayram, Atatürk (ki kendisi Türk olmanın, Türk isminin oldukça aşağılandığı bir dönemde bu soyadını gururla almış ve taşımıştır. Millî mücadele ve harcadığı insanüstü gayreti söylemeye gerek duymuyorum.) Fatih Sultan Mehmed, Cumhuriyet sonrası yetişen değerlerimiz, bilim, ilim insanlarımız vs. vs. bu liste uzar gider sonsuza.

Tarihimize, kültürümüze, dilimize sahip çıktığımız sürece Ramazan davulcusunun tarihe yollanması devede kulak değil egzamalı bir derinin tedavisi olur ancak. Ramazan'da önemli olan Ramazan davulcusu değil, neden oruç tuttuğumuzun farkında olmamız ve kendimize güzelce sabretmeyi öğretmemiz. Karnı aç, kanı nikotinsiz kaldı diye sağa sola çatmak, bağırmak, iftara yetişmek için var gücüyle kornaya basıp insanları rahatsız etmek değildir. On dakika sonra oruç açtığında insan açlıktan ölmez ama çaldığın kornayla kul hakkına girersin vs. vs.

Son olarak biz kadim, köklü bir milletiz bakmayın modern dünyada sonradan görme medenîler tarafından aşağılandığımıza. Bizim müzmin hastalığımız kendimizin farkında olmamamız.

Bu konuyla ilgili artık yazmayacağım, hem burası yeri değil hem de bu konu burada tartışmaya açılıp üç-beş cümleye sığdırılacak basit, gündelik bir konu değil.