1950 li yıllarda bir Rum usta tarafından yapılmış 2 katlı 10 odalı bir ev.Uzun yıllar kapalı kaldığı için taşındığımda kanalizasyon su ve elektirik tesisatında bir hayli sıkıntı yaşadım.Kırıp dökmeden bu sorunları aştık. Odalar parke, mutfak ve banyonun yer karoları eski,dolaplar da değişmemiş.Ada evleri yazlık olarak tasarlandığı için kışın ısınmak zordur.Pimapen,ısıcam,kalorifer tesisatı gibi orjinalliğini bozacak hiçbir değişiklik yapmadan soba ile ısınmaya çalışıyoruz.Geceleri ahşap aksamı kemiren kurt sesleri,nereden geldiğini kestiremediğimiz tıkırtılar,rüzgarda inleyen çam ağaçları bahçedeki salıncaklı sandalyenin gıcırtısı,ormanda dinmek bilmeyen köpek ulumaları daha bir sürü tuhaf etkiler misafir gelenleri ürkütse de biz alıştık bu gotik atmosfere.Ada'ya şehir suyu çok yıllar sonra gelmiş,su ihtiyacı yağmur sularının biriktirdiği sarnıçlardan karşılanırmış.Bizde biri evin içinde ikisi bahçede üç tane var.Yağmurda sarnıca dolan su sesleri,bahçenin muhtelif yerlerine astığım rüzgar çanları yazlıkçıların çekildiği uzun kış gecelerinde müziğimiz oluyor.Ada yaşamının güzelliği,hüznü anlatmakla bitmez.Ben bir şeyi çok içten isteyince gerçekleştiğine inanırım.Yıllar önce internette gezinirken bir tablo görmüştüm.Bir evin verandasında 8-10 kedi dizilmiş okyanusa bakıyorlardı.O kadar içten böyle bir evim olsa demişim ki şimdi kedilerimin deniz manzarası ve fazladan ormanları da var.

Düşündüğüm gibi Sevgili Emmazunz,ortam çok güzel ama bazen bana ürkütücü de gelebiliyor.10 odalı olması etkileyici.Her odadaki yaşanmışlık ve terk edilmişlik.O merdivenli resim yabancı dergilerden fırlamış,sanki ortaçağ avrupası havasında.Zevkle oturmanız dileğiyle.Güzel açıklamalarınız için teşekkürler.

Bahçeden muhtelif görüntüler

Çiçekler "biz de varız,biz de varız" diyorlar, O halde;
Yelpaze çiçeği, pasiflora,gül sardunya,sarı zakkum ve zerdeçal arzı endam etsinler bakalım.

Sevgili Emmzunz,
Sayfanız çok güzel... Evinize, bahçenize, kedilerinize, çiçeklerinize bayıldım. Bahçe sanki romanlardaki gibi, gizemli, mistik, huzur verici ama bir yandan da renkli ve sürpizlerle dolu :) Çiçek sevginizin yanı sıra hayvan sevginizde ön plana çıkmış sayfanızda, buna çok sevindim :) sevgiyle kalın...

bitkileriniz yine harikalar sevgili Emmazunz ama zerdaçala bayıldım çok güzel görünüyor:)

Yıllık iznimin bir kısmını bayram tatili ile birleştirince kafamı meşgul eden pek çok işi halletme fırsatım oldu.Balkonlarda boş duran eski,paslı ferforje saksılıklar, ayak yapılıp güzelce zımparalanıp boyanınca bahçede işe yaramaktan mutlu oldular. Günışığının yetersiz olduğu kış aylarında bir köşeye kaldırdığım goblen işlemeyi de bu yaz bitirmeye kararlıyım, eski radyo tiyatrosu kayıtlarını dinleyerek bahçede gergef işlerken kendimi başka bir zamanda hissediyorum.Arka bahçedeki eriklerin son partisi de bu tatilde toplandı,marmelat,komposto,şerbet olup buzdolabının serin cennetine girmeyi beklemekteler.

Sundavilla,tam adını bilemediğim küpeli çiçek ve kış yaz bahçede duran salon tülü de,kedi Blondi de uzun süre evdeyim diye sanki daha mutlular.....:p

O küpeliye bayıldım Sayın Emmazunz, nazar değmesin maşallah.

Bir an rüyadayım sandım,resimler gene harika.Elişleri,erikler,çiçeklikler,elinize sağlık,hepsi çok güzel görünüyor.Sağlıkla kalın.

Teşekkürler sayın Nuaymu ve Sevgihoca.

Nefis, bayıldım,"kaçip kurtulmak" isteyenler olurda kaçmak kısmını herkes becerir ya ama kurtulmak işte böyle bir bahçede mümkün bana göre.Gülegule yaşayın.

Köpekler kediler kadar zarif varlıklar olmadığı için bahçeye zarar verir endişesi ile köpek sahiplenme hususunda tereddütlerim vardı ama bir sabah süt kokulu bu minnağı hangi vicdansız anasının koynundan alıp benim bahçeme bırakmışsa artık başka seçeneğim kalmadığı için yıkadık pakladık doyurduk ve bağrımıza bastık. İki haftadır bizimle olan Karabaş gündüz bahçede kedilerle oynuyor ve henüz çiçeklere bir zararı yok.

Kavurucu sıcaklar çiçekleri hırpalasa da bahçeyi neşelendirmekten vazgeçmiyorlar

Lâklâkan
 

Leyleklerin göç yoluna koyulmadan önce toplanma alanlarından biri de evimin karşısındaki ormanlık alandır.Her yıl toplanmaya başladıklarını gecenin sessizliğinde LÂKLÂKALARINI duyarak anlar ve sabahın erken saatlerinde her ağaçta üçer beşer tünemiş yüzlerce leyleği rahatsız etmemeye özen göstererek sessizce izlerim. Cumartesi günü onlarla hüzünlü bir veda için çıktığım tepede, ağaçlıklar arasından görünen evim bile sanki bu ayrılıştan kederlenmiş gibi geldi bana.

Leylekler gitti ama yaz devam ediyor.Şimdi güzelliklerini sergileme sırası ağaç hatmilerde.

Yavru köpeğimiz büyüyor ve oyun niyetine çiçeklere biraz zarar verdi ama büyüyünce geçeceğini umarak bazı önlemler alıyorum.
Zengardenden Haziran ayında aldığım üç tatlı patates fidesini ektiğim kasayı arka bahçede kurumuş bir fidanın dibine koymuştum.Henüz hasat etmedik ama yaprakları ve çiçekleri ile süs bitkisi olarak da çok hoş duruyor.Sürgünlerden kestiğim çelikler suda iki günde kökleniyor bende büyük saksıların dibinde bulduğum her boşluğa dikiyorum böylece kışa kadar yumru vermese bile bir sürü tatlı patates sarmaşığı bahçeyi şenlendirecek.

Son olarak Eminönündeki çiçekçilerden pek de umutlu olmayarak aldığım küpe ve ilk defa karşılaştığım kıvırcık yapraklı aşk merdiveni ile bu günkü paylaşımları kapatıyorum.

Maşallah tek kelimeyle Harika.
Ellerinize sağlık ;)

Kışın ayak sesleri hafiften hafiften duyulmaya başlasa da şenlik devam ediyor;
selluka,mavikelebek,mavi yaseminler ve diğerleri.....

Arkadaşım, sevdiğimiz yazar C. Bukowski'nin ismini bir saksıda görüp fotoğraflamış. Ben de ondan ilham alarak ismini G.Orwell'in aynı isimli romanında duyduğum,sonra da Ada'da tanışıp bahçemde oldukça geniş yer verdiğim Aspidistra saksısına adını ve yazarını çiziktiriverdim. Sıcak,soğuk,susuzluk gibi her koşulda inatla hayatta kalmayı beceren,çiçeksiz,cazibesiz ve inatçı Aspidistranın bu tavrına özeniyorum doğrusu.

Bu fotoğraflar da akşam güneş battıktan sonra orman köpeklerini besleme turumuzdan.Ancak yabani oldukları için fotoğraflamak bir hayli zor,mamayı döküp uzaklaştıktan sonra çıkıyorlar.

Sayın Emmazunz; sayfanıza hayran kaldım son kısmını inceleyebildim diğer sayfaları da zamanım oldukça inceleyeceğim satır satır okuyacağım.. Bu güzel sayfa nasıl olur da gözümden kaçtı :(


Öncelikle çiçeklerinize, bahçenize, kedi, köpek, kaplumbağanıza bayıldım çok şirin ve tatlılar...

Öncelikle bence adada yaşama fikri çok güzel hele ki bir Rum evi olması ayrıca çok hoşuma gitti... Maalesef eski adadaki yaşamdan eser kalmasa da halen hoş ve beni bile cezbediyor....


Bu yazınız ayrıca çok hoşuma gitti, adaya her geldiğimde içimi buruk bir hüzün çöküyor, mutsuz oluyorum ancak prens adalar içinde Heybeli ada en yeşil ada olduğu için çok hoşuma gidiyor mutlu oluyorum... Her ayrıldığımda adadan kendimi kötü hissediyorum... Sarnıç konusuna katılıyorum bende gece yağan yağmurla birlikte sarnıca dolan suyun sesi halen kulaklarımdadır... O su sesi küçüklüğümde gece başımda okunan masal gibi gelirdi anlamadan uykuya dalardım.. Maalesef sarnıçlardan eser kalmadı modern hayat bu tarz şeyleri bizden alıp gitti..

Adalardaki bahçe düzeni mimarisi genelde hep aynı tarzdır hepsi aynı ustanın elinden çıkmış gibi düzenli temiz kendi özünde kibar genelde Rum stilinde...

-Heybeliadaya sık sık geliyorum en sevdiğim mekanlardan biridir...
Bundan sonra etrafa daha dikkatli bakacağım o gizli tatlı bahçenizi görebilmek dileğiyle ^^

Sevgili Dongyul, sayfam hakkında yazdıklarınız beni mutlu etti,teşekkürler.

Sevgili Emmazunz
İnanın çok akıcı ve sürükleyici bir fotoroman tadındaki yazılarınızı, evinizi, bahçenizi, zengin çeşitleriyle çiçeklerinizi ve hayvan dostlarınızı övmeden geçemedim öyle güzel bir hayat istemişsinizki hayallerinizi gerçek edecek bir aşk hissiyle çalışıp emek verip o güzel sonuçları bizlerede ilham olacak şekilde edebi bir dille aktardığınız için size canı gönülden teşekkür ederiz. Keşke sizi rahatsız etmeden o güzel doğadan ve masal tadında evinizden bir nefes alabilsem diye içlenmedim değil :)

thor cihazımdan Tapatalk kullanılarak gönderildi

Hakan kardeşim,filimler ve romanlar hayatın sıkıcı ayrıntılarından arındırılmış kurgulardır.Benim burada paylaştıklarım da öyle.Daha dün akşam orman beslemesi yaparken düştüm bileğim burkuldu yürüyemiyorum.16 Temmuz darbe sabahı kuduz aşısı olmaya Büyükada'ya gitmek zorunda kaldım.Saksılardaki kuru yaprakları temizlerken akrep soktu,evin içindeki sarnıçtan çıkan sümüklü böcekler ve türlü türlü haşerat neredeyse yataklarımıza girecek.Kışın soğuğu,yazın kalabalığı,hergün şehre inmek için sabah akşam iskeleye yürünen uzun yol v.s türlü türlü zorluklarla boğuşmak zorundayım. Yani o güzel manzaraya bakıp gergef işlediğim, bahçede keyif kahvesi yudumladığım anlar sınırlı.İşte o nadir zamanları sizlerle paylaşıyorum.

Çok büyük geçmiş olsun neyseki daha kötü bir durum oluşmamış mazallah anlattığınız gibi hayvanlar bazen ne kadar kontrol etsekte zararlı olarak tabir edilmeyi doğaları gereği hak ediyorlar. Umarım kolay bir çözüm bulursunuz bu gibi can sıkan ve vakit alan sorunlarınıza sağlıkla kalın.

thor cihazımdan Tapatalk kullanılarak gönderildi

Sayfanızı baştan sona okumak tadına doyum olmayan bir serüven, bu sayfayı daha önce keşfetmemiş olmak belki bir şans.. yazan ve okuyanlar arasında kurulan iletişim ve seçilen kelimeler değerli, naif ve saygı dolu..

Siteyi ziyaret ettikçe yeni şeyler okumayı umacağım sayfalardan biri olacak bundan böyle.. Selam ile..

Çok renkli,cıvıltılı,kalabalık ve gürültülü,sıcak yaz günlerinde "ah bir sonbahar gelse" deriz her yıl.Muradımıza erdik sonunda; yazlıkçılar şehre göçtü,günübirlikçiler azaldı.Atlar,kediler,köpekler,martılar,kargalarla yani Ada'nın gerçek sakinleri ile baş başayız artık. Yaz bitince işler bitmiyor tabi.Yavaştan yavaştan kış hazırlıklarına başladık.Soba ile ısındığımız için henüz odun almadık ama ormandan kozalak toplamak, yağmurlar başlamadan evin içindeki sarnıçta biriken suyu bahçedeki sarnıçlara aktarmak, köpekler için yaptırdığımız yemlikleri ormana yerleştirmek gibi daha pek vakit alıcı iş için yıllık iznimden ayırdığım beş gün yetmedi bile.

Ön ve arka bahçe sonbahara has renk tonlarıyla bir başka güzel....