Doğayla Barış / Bahçe

[Doğayla Barış]

Orijinal Mesaj Sahibi rhepsag67

Şu anda işyerindeki bilgisayarımdan çok kısa bir kaçış yapıp sizin oralara geliverdim birden. O kadar rahatladım ki, o kadar yoğun geçen bir iş günümün sonunda
Bol oksijenli yemyeşil sığla ağaçları, insanı rahatlatan, negatif iyonların bol olduğu masmavi deniz kenarı, sevimli hayvancıklar, sizin gibi doğayı seven güzel insanlar...
Daha ne istenebilir ki... Doğal tedavi merkezi gibi
Kedicikleriniz ne kadar şekerler öyle... Kedilerin de negatif enerjiyi pozitif enerjiye çevirebildiklerini duymuştum, ne kadar doğru bilemiyorum. Köpeklerin de pozitif enerjiyi algıyabildiklerini... Ama otistik çocuklara, doktorların, hayvanların bulunduğu deniz kenarı gibi doğal ortamları tavsiye ettiklerini biliyorum. (2-3 sene evvel Datça gezimizde, sırf bu amaçla Datça'ya gelmiş, otistik çocuğu olan Azeri bir aile ile tanışmıştık.Hayvan buldukları yerde, deniz olmuyor, deniz buldukları yerde de hayvan bulamadıklarını, sonunda Datça'yı bulduklarını söylemişlerdi. Çocuk bir ayda çok büyük bir gelişme göstermiş, iyileşme yönünden)
Böyle yerlerin çoğalması dileğiyle...

Selamlar, sevgiler...
Sağlıcakla kalın...

Sevgili arkadaşım , ne kadar doğru tespit, ve güzel bir paylaşım. Eğer etrafımda bu kadar pozitif enerji olmasaydı yaşadıklarım sonucu kahrımdan ölmem an meselesiydi.
Bahçemizde göz alıcı çiçekler salınmaya başladılar ya her sabah heyecanla hepsini tek tek dolaşıyorum. Ziyaretçilerin hışmından nasıl kurtaracağımı bilemiyorum.
Marmaris'ten gelen bir bayan, gözünün içine baktığım yaseminlerimi dozer gibi ezip geçmiş, bir demet toplamış avcuna, koklaya koklaya bahçede turluyor . Kan beynime sıçradı. Biz solacak diye koklamaya kıyamıyoruz siz nasıl koparırsınız hem de bir demet diye haykırışım kumsalı inletti...
Yüzsüzce " Kokusunu çok seviyorum" demez mi, zaten kokusu buram buram bahçeyi sarmış, hadi dayanamadın, koku için tek bir çiçek bile yeterli, vicdansız bütün bahçeyi talan etmiş.
Sağ bahçeyi kaktüs ve sukkulentlere ve narin bitkilere rehabilitasyon merkezi olarak ayırdım. Ziyaretçi girişini engellemek için de herkese tembihledim.
Bu seferde bizimkilerin gazabından kurtulamadım . Kaktüsleri hortumla sulayıp göllemişler, bir kısmı çürümüş. Kimse olayı üstlenmiyor, hemen saksılarını değiştirip kuru toprak ilave ettim. Necoya tembih üstüne tembih ediyorum çiçekler perişan, kimseyi sokma buraya diye. Başlarından ayrılmamak için ayda bir kez gittiğim evi boşaltıp sahile taşınmaya karar verdim.
Henüz ev yapamadık ama büyükçe bir depo yapmıştık, güvenlik için pencerelere demir yaptırıp buraya yerleşmeye karar verdim. Bu gün eşyaları taşımak için ayrıldım bizim seher gelmiş. Çiçekler fazla sudan baygın, bunlar çok kurumuş zannederek o da suya boğmamış mı.
Gelir gelmez gördüğüm bu manzara karşısında şok oldum. Hırsımdan kaç saat ağladığımı bilmiyorum.
Birisi " Cehenneme giden yol iyi niyet taşlarıyla döşenmiştir" demiş. Ne kadar doğru, çocukların yeterli bilgiye sahip olmadan iyi niyetle yaptıkları eylem, bitkiler ve benim için cehenneme eş değerde. Kim bilir kaç kaybımız olacak...

Halbuki bu sabah muhteşem lila rengi lalegül aklımı başımdan almıştı, diğerleri tomurcukta, mutluluk sürekli olamıyor ne yazık ki
Fotoğraflar yarın...