Orhan Özbilgiç / bahçe

[Orhan Özbilgiç]

Sevgili YeniGine;
Bahçe işlerinden fırsat buldukça arada bir fotoğraflarla günü resmediyorum. Zira, bir gün güzel olan görüntü, ertesi güne yakalanamayabiliyor.

Dün öyle güzel bir gündü. Amacım, fındıklıktaki budamalardan kalan, bahçenin bir boşluğuna yığdığım 5-6 öbek (Yaklaşık bir kamyon dolusu) çalıyı altlarında lastik koyarak tutuşturmaktı. Ama ne fayda! Lastik yandı, ama dalları tutuşturmadı. Hala yaş oldukları için yanmadılar. Bir öbekte başarılı olamayınca, diğerlerini tutuşturmadım. Bir ay daha bekleyeceğim. Olmazsa şubatta, o da olmadı nisan ortasında geldiğimde yakarım.




Bende fırsatı kaçırmadım. Aldım makinayı elime, bol bol fotoğraf çektim.

Bahçemde her mevsim, ayrı ayrı çiçeklenen çalılar var. Mart-nisanda Pieris, İspirya, Mor salkım la başlayarak, aralıktan mart sonuna kadar Kış Hanımelisi ile devam ederek, yıl boyunca çiçeksiz kalmıyor.

Bu yüzden çalıları çok seviyorum.

Vangelyanızı, bu yıl ilk çiçeklenmesi bittikten sonra, çiçek açıp geçmiş dallarının uçlarından, üçte birini budayın. Normal sulama gübrelemelere devam tabii. Yeni sürgünler oluşturacaktır. Bu sürgünlerde, bir süre sonra çiçeklenmeye başlayacaktır. Bu seferde böyle deneyin bakalım.
Selam ve sevgiyle.

Not: Ben, sizlerin bahçelerine uğrayacak vakit bulamıyorum. Bulsam bile, mesaj bırakacak zaman bulamıyorum. Bu yüzden bir çok arkadaşımın kırgınlığını hissedebiliyorum.
''Kış sezonunda telefi ederim.'' Desem, o zaman bahçeler dingin oluyor. Ne yapayım? Kışta olsa yazacak bir şeyler bulmaya çalışacağım artık.