Turunçgil Yetiştiriciliği

[narenciyefidanı]

NARENCİYE FİDANI YETİŞTİRİCİLİĞİ

Türkiye de ağırlıklı olarak Akdeniz ve Ege kıyıları az miktarda olsa da Doğu Karadeniz kıyısında yetiştirilen narenciye fidanı elma ile üzümden sonra en fazla yetiştirilen ve aynı zamanda en çok ihracatı yapılan meyvedir. Daha çok kıyılarda yetiştirilmesinin nedeni soğuğa çok fazla dayanıklı olmamasındandır. -3, -4’e kadar dayanabilen bir narenciye ağacı -14, -15 lerde tamamen kurur. 25-30 derece arası sıcaklıkta en etkili gelişimini gösteren narenciye ağacı 35 dereceyi bulan sıcaklıklardan sonra yanar ve kurumaya başlar. Narenciye çeşitleri arasında soğuğa karşı dayanıklık sırası ise şöyledir: Mandalina, portakal, greyfurt ve limon.

Ülkemizde 4 farklı anaç üzerine üretimi yapılan narenciye fidanında şu anaç türleri kullanılmaktadır: Turunç, C-35, Carrizo, Troyer. Anaç seçimi yaparken ise şunlara dikkat edilmelidir ;
*Bölgenin iklim koşulları ve toprak yapısı
*Anaç üzerine aşı yapılacak çeşitin uygunluğu
*Hastalık ve zararlı haşerelere karşı dayanıklılığı
*Verimliliği
*Meyve kalitesi
*Ağaç ömrünün uzun olmasını sağlaması ve bodurluk

Narenciye fidanı seçimi ise en önemli hususlardan biridir seçilen çeşit bölgenin iklim koşullarına uygun olmalı, pazarı geniş olmalı ve alınan yer işini profesyonelce yapıyor olmalıdır. Narenciye fidanını aldığımız işletmenin bütün üretici belgeleri olmalı aldığınız fidan için sertifika vermeli ve aşı gözünü aldığı yerin bilinen bir arazi olması gerekmektedir. Rastgele aşı gözü alınmış bir araziden narenciye fidanına yapılan aşılama işlemi sonucunda farklı sonuçlar doğabilir. Bu yanlış çeşit, hastalık vb. durumlardır.