Meyve Ağaçlarında dikim Teknikleri

[Güler]

Ziraatçı değilim, bu işin eğitimini de almadım ama bahçeme onlarca ağaç ve gül fideleri diktim. Tutmalarında sağladığım orana bakılırsa da başarılı olduğum söylenebilir.

Dikim esnasında benim de dikkat ettiğim hususlar şunlar:

Dikim çukurunu mutlaka daha evvelden açar, içine su doldurarak drenaj durumunu kontrol ederim. Suyu emmiyorsa oraya bitkiyi dikmem.

Dikilecek bitkinin kök durumuna göre çukur genişliğini ayarlarım. Ağaçlarda ve güllerde daha değişik genişlik ve çukur söz konusu oluyor.

Dikim çukurunun üstteki toprağını ayırır bunu çukur dibine yanık hayvan gübresi ile karıştırarak kullanırım.

Yanık hayvan gübresinin, bitkinin köküne bire bir temas etmemesine dikkat ederim.

Dikeceğim bitki eğer bir saksıdan aktarılacaksa mutlaka o bitkinin saksı toprağındaki seviyesini, dikeceğim yerde de muhafaza etmeye dikkat ederim. Ne daha derinine diker ne de daha yukarıda bırakırım.

Aşı kısmının mutlaka güneye gelmesine de dikkat ederim.

Ağaç fidanlarında herekleme yaparım.

Fidanı dikip, çukuru iyice kapatınca, toprağı yavaşça sıkıştırırım, hava almamasını sağlarım. Çoğu kez ayağımızla basarak yaparız ama bunu yaparken de köklerin zedelenmemesine dikkat etmeliyiz.

Can suyunu verdikten bir kaç saat sonra da iyice bir sulama yaparım.

Yüzlerce gül çelikleri hazırlarım.
Bunlarda da dikkat ettiğim hususlar arasında, çeliği sağlıklı dallardan ve kurşun kalem kalınlığında almaya dikkat ederim.

Çeliği yere veya saksıya ekeceksem mutlaka daha evvelinden yerini işaretleyerek, çelik kalınlığından daha kalınca bir sopa ile yerini hazırlar, çeliği hafifçe hazır yere koyarak sıkıştırırım.

Çelikler bir müddet sonra yaprak verir, tuttu diye (ki bu kendi gövdesindeki öz suyu ile yapraklanmayı sağladığından) katiyyen yerinden oynatmam, bu durumda köklenme bozulur.

Diktiğim yerde en az bir veya birbuçuk sene, hatta iki sene durur, iyice köklendiğinden emin olunca, dikeceğim yere aktarırım.