Bıyıklı kedi gerçekten çok tatlı .Yıllar önce benimde,aynen buna benzeyen bir kedim vardı.Adıda Bıyıklı idi. Yıllar önceki kedilerimi bile hala unutamıyorum ...

Bu resimde Tasmalı'nın erkek kediler tarafından öldürülen yavruları.

Arkadaşlar bu gün Tasmalı yavrulamış.Bizi ziyarete geldiğinde anladık.O koca karnı içine geçmiş, memişlerindede süt vardı.Karnını doyurduk, sevdik, hemen yavrularının yanına gitti. Nereye yavruladığını bilmiyoruz.Bakalım bu seferde yavrularını bizim balkona getirecek mi?

Hadi bakalım Lalezan sizi yeni bir macera bekliyor. Balkona getireceğini pek sanmıyorum ama size ayrı bir düşkünlüğü var tatlının. O yüzden bir sürpriz yapabilir. Ufaklıklar için sağlıklar diliyorum.

Tasmalı hergün mutlaka bize uğruyor.Henüz yavrularından bir haber yok.

Arkadaşlar sizlerin kedilerinden ne haber?Hiç kedilerinizden bahsetmiyorsunuz..

Merhaba,
Bahçemizdeki ayakkabı dolabında yavrulayan kedi yavrularından birini atmış, bu sabah farkettim. İki gündür kedinin bağırtısı duyuluyordu ama ben yavruların normal ağlaması sanıyordum. Belki bu süre boyunca yavrucak dışarda yağmurda kaldı. Eve aldım, ısıtmaya çalışıyorum. Fakat kuyruğunda tüy yok, bu beni korkutuyor. İki günlük kedinin kuyruk tüyünün olmaması normal mi sizce ?

Merhaba yasemin81. Tüy sorunu birçok sıkıntının belirtisi olabilir. Eğer olanağınız varsa hemen bir veterinere götürün sokak hayvanı olduğunu özellikle belirtirseniz size yardımcı olacaklardır. Anne kedi büyük olasılık atmamış ama yeni yerine taşıyamamıştır. Hasta yavruyu mümkün olduğunca terketmemeye çalışırlar ama bazen diğer sağlıklı yavruların riske girmemesi için bunu yaparlar nadir de olsa. Bebek tahminen ne kadarlık, ne ile besliyorsunuz, sıcak tutmaya çalışın ama bu nemli bir ortamda olmasın. Bu bilgileri hemen aktarabilirseniz ve belki bir resim yükleyebilirseniz size yardımcı olmaya çalışırız bütün arkadaşlar olarak. Lütfen size uzanan o minik eli bırakmayınız.
Sevgilerimle,

Lalezan epeydir yazışamadık haklısın. Ama ben ne olursa olsun Tasmalı' nın maceralarını izliyorum buradan:)
Benim evdeki oğlan iyi, misafir olan iki kardeş gittiğinden beri yeni yeni kendine gelmeye başladı. Olanca nazını kaprisini de yapıyor. Haklı tabii nerdeyse bir ayı geçti salona sokmadık, ve diğerleriyle fazla ilgilenmiş gibi olduk düşüncesinde. Neyse şimdi sakin nispeten.
İki gün yağmurda kalmış şoka girmiş küçük bir yavruyla uğraştık eşimle. Bulunduğu yerden almak zor oldu. Bahçede feryat figan bağırmasına rağmen apartman oturanları bize kapıyı açmamakta direndiler. Tek giriş kapısını engellediler. Kapılar yüzüme anlamsız anlamsız bakılıp kapandı, sanki uzaydan geldik. Sanki orada bir kedi yok da biz uydurduk, sesine nasıl dayandılar , duymazdan geldiler o da ayrı bir mesele. Ben de bir belediye yetkilisi ile ve biraz da arsızca kazan dairesinden o bahçeye girdim. Ama bebek o kadar korku içinde ve kendini bilmez halde ki, üzerine gitseniz kendine zarar verecekti. Yine de tahminimden kısa bir sürede onu hazırlıksızca yakalayıp kafese koyabildi eşim. Sonrası evde bütün bir gece ağlama ve titreme nöbetleri. Son derece vahşiydi zaten. Azıcık mama yedirip kuru ve sessiz bir yerde olmasına rağmen pek uyuyamadı, bizi de uyutmadı. Yine de sabah götürdüğümüz veteriner açık yaralara, enfeksiyonlara gerekli bakımı yaptı ve şimdi orada. Bir tanıdık bahçesinde himayesine alacak allahtan. Onu ürkütmemek için hiç resim çekmedim. Bir iki güne ziyaretine gittiğimde çekebilirsem sizlere göstereceğim. Şansı açık olsun...

Merhaba Thomasina, çok şükür yanılmışım :) Yavruyu ilk bulduğumda öyle perişandı ki, yağmurda ıslanmış olduğu için galiba bana kuyruk tüyleri yok gibi geldi. Kuruduktan sonra görüntüsü tamamen değişti. Bu arada karın masajı yaptım, altına serdiğim bezlerdeki bulaşık beni yanıltmadıysa çişini de yaptı. O ana kadar canından bezmiş bir hali vardı masajdan sonra delifişek gibi hareketlendi. Belki ısınıp kuruduğu içindir. Asıl sevindirici olansa daha önce açıkladığınız tereyağı yöntemiyle annesine iade ettim, işe yaradı. Yaklaşık 1 saat oldu, şimdilik sorun yok :)
Verdiğiniz değerli bilgiler için çok teşekkür ederim.

Tekrar merhaba,
Şu anda anneleri yanlarında yok. Üç yavru birbirlerine sokulmuş bekliyorlar. Bu yavrular ayakkabı dolabının üçüncü katında, yerden 1.5 mt kadar yukardalar. Onları daha güvenli bir yere taşımak gerekecek. Çünkü üzülerek öğrendim ki 4. bir kardeşleri daha varmış, dün düşmüş ve şimdi yok :(

Sevgili yasemin81, telaşlanmayın, nasıl olsa anneleri var:) Düşen yavruya üzüldüm, acaba annesi atmış olabilir mi?
Annesi olan yavrular beni telaşlandırmıyor, annesi olmayanlara bakmak çok zorlayıcı çünkü. Annesiz yavrular bulup sıkıntı çektiğim için, annesi olan yavruları görüp duyunca rahatlıyorum.

Anneleri onları uygun yere taşıyacaktır, teleşlanmayın. Bu arada siz de anne gelinceye kadar her zamankinden biraz fazla bebeklerin yanında kalın. Düşme riskine karşı bebeklerin tırmanamayacağı bir set yaratın önlerine sorun kalmaz. Onların bulunduğu rafa bir kutu ve kutuyada bebekleri taşıyabilirsiniz mesela. Anneyi siz besliyor musunuz? Normalde eğer anne yavrularının yakınında karnını doyurabilse ancak bir tuvalet ihtiyacı için uzaklaşır, oda bebekler için sorun değildir. Bu arada bebekler tahmini kaç günlük ya da kaç haftalık?

Anneye iki defa süt verdim, bebeği teslim ettikten hemen sonra. Bir saat kadar sonra ayrıldı, bir daha görmedim ama yavrular teker teker eksiliyor. Annesi taşıyor olmalı. Son bir yavru kaldı. Annesi gelsin diye bekliyoruz, unutmamıştır umarım. Çok küçükler daha, 3 ya da 4 günlükler :) Gözleri kapalı sayılır. Eğer annesi gelmezse enjektörle süt vermeyi düşünüyorum.

Tamam aslında tahminimde yanılmamışım, anne yeterince güvenli olduğuna inandığı başka bir yere taşıyor bebekleri. Bazen bir evin içinde bile olsa anne endişelenip evin içinde yeni bir yer arayışına girer, telaşlanmayın. Şimdi beklemeniz sonucu annenin bebeği asla unutmayacağını göreceksiniz. Biraz sabırlı olursanız en kısa sürede onu da alacaktır. Biraz zaman alacak ama bu süre içinde bebeğe dokunmamaya çalışın. Ola ki anne gelmedi bunun altında yatan neden ya anneye birşey olmasıdır ya da anne diğer yavruların güveninden emin olamadıysa geri dönemeyişidir. Bir süre uzaktan izleyin eğer birkaç saat geçmişse yapacağınız ilk şey annenin yerini tespit edebilmenizdir. Bebeği ona ulaştırmak için. Eğer yine imkan dahilindeyse anneyi bulamadınız ve anne de geri gelmedi o zaman bebeği hep birlikte yaşatmaya çalışacağız. Şimdi paniklemeden ve el sürmeden anneyi de ürkütmeden beklemeniz gerek. Siz anne bebeği geri aldı mesajını yazıncaya kadar ben burada olacağım. bebeğin üstüne siz de dahil yabancı bir koku sinmemesi en önemli mesele bunu unutmayın. Henüz terkedilmiş bir yavru değil, anne elinden geleni yapacaktir.
Üzülmeyin ve sakin olmaya çalışın.

Güzel yürekli Thomasina, duygusuz ,merhametsiz, insanlara inat kedicik için verdiğin mücadele beni çok duygulandırdı.Sana ve eşine kedicikler adına teşekkür ederim.Allah'da senin ve eşinin hep yanında olsun.
Senin gibi merhametli insanların varlığı içimi rahatlatıyor. İyiki bu site varda, sizlerle dertleşebiliyorum.Malum dar çevremde bu konuları paylacağım kimseleri bulamıyor, üstelik alay konusu oluyordum....

Sevgili Yasemin aramıza hoşgeldiniz.Sizede duyarlılığınız için teşekkür ederim...

Sen de sağol Lalezan. Bu görevimiz. Evdekiler bir şekilde hep yanımızda ve gözetebiliyoruz. Ama sokaktakiler öyle mi? Vallahi hep kulaklarım seste dolaşıyorum sokakta. Dün yine alışveriş yaparken bir yavru sesi duydum, elimden poşetleri bırakıp da yere çökmem bir oldu. Ne o, tezgah altlarında bir bebek varsa yardım edeceğim. Bir şey göremedim, ses cılızlaşınca iyice korktum, orada bana bakan esnafa sordum. Kedi sesini duydunuz mu diye. Güldüler. Abla yanınden geçen hanımın çantasında minik bir kedi vardı, başını çıkarmıştı, sen görmedin galiba o bağırıyordu dediler. Ay allahım halime bir güldüm, bütün esnafı da güldürdüm. Sonumun ne olacağını çok merak ediyorum.

Bende sokakta bir kedicik sesi duysam kulak kabartır , aranırım.Zor durumda bir yavru görsem ,yapacak birşeyimde olmazsa o gece uyuyamam.Ben sizler gibi mücadele edemiyorum,belirttiğim gibi burası dar çevre.Buradaki bazı insanlar için kediler lüzumsuz ,işe yaramaz,mikrop taşıyan yaratıklar.

O yüzden sizin mücadeleniz daha bir anlam kazanıyor Lalezan. Siz böyle oldukça, sizin çevrenizdekiler giderek bilinçlenecektir. Azınlıkta olabilirsiniz ama sizin yetiştireceğiniz nesil giderek çoğalacak. İnsanları ürkütmeden, uygun bir dille kendinizi anlatarak kazanmaya çalışın insanları. Bizim gibilerin bazen en büyük kabusu şiddetli tepki veren arkadaşlarımızın yarattığı ön yargının izleriyle savaşmak oluyor ki bu bazen diğerinden daha zor.

Arkadaşlar, yine zavallı bir kediciği hayata döndürmeye çalışıyorum.

Evin karşısında bir balıkçı var, haliyle etrafı kedi dolu. Geçenlerde buraya minik, simsiyah bir yavru da gelmişti ve gayet sağlıklıydı. Bugün arabayla bir yere gidecekken farkettim ki bu ufaklık feci hasta..

İshal olmuş, kusura bakmayın ama yürürken bile su gibi dışkısı damlayıp duruyordu. Çok su kaybetmiş, gözleri pörtlemiş, bir deri bir kemik kalmış, sendeliyordu. Bakışları çok durgun, göz bebekleri büyümüş. Orada kocaman bir kovaya azıcık su koymuşlar, hayvancık o kadar susamış ki, içine düşme pahasına o kovadan sendeleyerek su içmeye çalıştı.

Bizimkiler arabada beklerken hemen koşup evden bir kapta tuzlu-şekerli su getirdim. Biraz da peynir getirip önüne koydum. O sırada yavrucuk balık artıklarını kemirmeye çalışıyordu. O an yapabileceğim daha fazla birşey yoktu, ben de gelinceye bıraktım işlemleri.

Gelince hemen bir çift bulaşık eldiveni geçirdim ellerime, asistanım(!) kardeşimi de alarak pisinin yanına gittim. Zar zor yakaladım ve enjektörle önce az tuzlu su içirdim, sonra çok az süte bol su katıp; yumurta sarısı ve şeker eklediğim karışımı enjektörle verdim.

Daha sonra tastan kendi içmeye başladı zaten. Ayaklarını, kuyruğunu, poposunu ıslak mendille silebildiğim kadar sildim; ishalden dolayı çok pisti.

Ancak emin olamadığım birşey farkettim; hayvanın kuyuğu kırık gibi. Elleyince bağırıyor ve kuyruğun açısı da bir tuhaf duruyor; sağa sola bükülebiliyor:( Yarın kısmetse veterinere götüreceğim kuyruk meselesi için.

Öğrendim ki çocuklar onu bu hale getirmiş; balıkçı kadın öyle söyledi.

İşte bu da kara böcüğün fotoğrafı:

Sevgili Nariel kedicik için yaptıklarınız beni duygulandırdı .Allah kalbinize göre versin.Zavallı kedicik inşallah sayenizde iyileşir..
Sokaktaki evcil hayvanların en büyük düşmanlarından biride ,yaramaz çocuklar.Sokaklarda bu çocuklar tarafından işkence yapılan kedicikleri gördükçe içim parçalanıyor.Olur olmadık şeyler yapıyorlar.Kaçkez ellerinden almışımdır.
Hele bir keresinde yavru kediyi öyle bir hırpalamışlardıki ,hayvancağızın çapaktan gözleri kapanmıştı.Gözleri hiç görmediğinden sağa sola çarpıyor,yiyecek bulamıyordu.Aldım eve getirdim,gözlerini ılık suyla temizledim.Eşim hemen göz damlası aldı,damlattık.Annemin merkezdeki bahçesine götürdük ,çok güzel bir kedi oldu.
Büyük şehirlerde yine, sizler vetenire götürüp tedavi ettirebiliyorsunuz.Bizim buralarda genelde veterinerler büyük baş ,küçük baş hayvanlar içindir.Kediler onlara göre lüzumsuz yaratıklardır.(merkezden uzakta oturuyorum)

İyi dilekleriniz için teşekkür ederim, bu hayvancıkların hiikayelerini özellikle buraya yazıyorum, belki vicdanı yeni uyanan olur, vicdanı olup da cesaret bulan olur..

Bu yavrunun annesi var mı bilmiyorum ama bir anne ve yavrularının yanında geziyor hep. Gerçek annesi olduğunu sanmıyorum çünkü bu karacık diğer kardeşlerinin yanında çirkin ördek yavrusu gibi duruyor:( Yaşı daha büyük gibi ama ip gibi incecik. Neyseki horlamıyorlar bu çirkin ördek yavrusunu.

Şimdi yine biraz yiyecek götürdüm, hepsine pay ettim geldim. Şu an ölümcül değil gibi ama yine de çok halsiz, pisi pisi diyince bakmıyor, tepki vermiyor. Sadece yaklaştığımı görürse kaçıyor.

Gücümün yettiği, gözümün gördüğü bütün zorda kalmış hayvancıklara yardım etmek istiyorum.

Bu arada bizim buradaki veterinerler de büyük-küçükbaş hayvandan başkasıyla ilgilenmiyordu ama son zamanlarda anladığım kadarıyla gelen yerli turistlerin kedi-köpekleri olduğundan bunlarla da ilgilenmeye başlıyorlar yeni yeni.

Merhaba arkadaşlar,

Bir buçuk ay kadar oldu herhalde, tatildeydik, memlekete, ordan başka yerlere, sonra Van'a derken süreyi epey uzattık;) birkaç defa birkaç dakikalığına siteye girip şöyle bir bakma fırsatım oldu ama yazacak zamanım olmadı bakıp hemen çıkıyordum.:rolleyes:

Kaldığım yerden sona kadar bütün yazıları okudum, hepinizden Allah razı olsun yine vakitlerinizi boşuna geçirmemişsiniz.

Bu arada Bahçeşehir Hayvan Barınağı'ndaki zavallı hayvancıkların başına gelenler için sonsuz üzgünüm, kaç gündür aklımdan çıkmıyorlar. O zavallıları orda bırakıp kaçanları ve sonrasında da yardım etmeyenleri, özellikle enteresan "belediye başkanını" Allah'a havale ediyorum.:mad: O çamur deryasının içinde bata çıka kucaklarında köpeklerle ilerlemeye çalışan onbeş harika insana da kaç gündür dua ediyorum, Allah ne muratları varsa versin ve her iki dünyada da mutlu etsin.

Sevgili Lalezan ölen kediniz için çok üzüldüm, Allah sabır versin.

Sevgili Thomasina, bu kadar ayrılıktan sonra bile Süt oğlumu unutmamış bir mesajınızda sormuşsunuz. Hiç sormayın başımıza geleni bizim kediciğin ayağında zedelenme varmış yere basamıyordu, üniversiteye götürdük iki tane hoca sağolsunlar çok ilgilendiler ayağına sargı yaptılar, bir hafta-on gün kadar sargıda kalacak.;) Tabi onun öncesinde bir dişinin peşinde koştururken kömürlükte sabahlamış, bizim Süt olmuş, sizin Kömürle Zeytin.:p Daha önce bir kediyle kavga edip yaralandığı için yıkayamadık da öyle kara böcük gibi ortalıkta dolaştı sonra da sağ ön ayağı üzerine basamamaya başladı. Götürdüğümüzde de sardılar şimdi sargılı sargılı yürürken "tak tak tak" diye sesler çıkararak fayansın üzerinde yürüyor çok komik oluyor. "Topal aslanım" diye seviyorum.;) Erkek kedi beslemek çok zor oluyormuş hoca söylemişti ben de bizzat tecrübe ediyorum.;)
Bir mesajınızda belirtmişsiniz bizimle alay edenler çok fazla ama bir kişi bile etkilenip hayvanlara karşı duruşunu değiştirse iyidir diye ben de bir komşumu etkilemeyi başardım sanırım o da artık apartmana arada uğrayan kediciklere yiyecek çıkarıyor.

Nariel her zamanki gibi harikasınız yine Allah sizden razı olsun. Yardım hikayelerinizi büyük bir sevinçle izliyorum.

Bu arada işte Süt'ün sargılı resmi:

Ah SÜt Oğlan mı desem, haşarı oğlan mı..Hale bakın, allahtan çok ciddi bir şey değil. Yine de geçmiş olsun. Ama esmerlik de hafiften bir karizma vermiş benden söylemesi:)
Nariel , yine tüm dualarım sizinle. Bilir misiniz nazarım da en şanssız bebekler bu simsiyah sıradan türleridr. Onlar bizim gibilerin haricinde kimsenin dikkatini çekmiyorlar. Siyahlar ya, zayıflar ya... Hani öyle bildik bir güzellikleri yok ya. Bana göre hepsi güzel ama onlar bir başka güzel. Çünkü bir başka mahzun bakarlar, gözlerinizin içine hüzün verirler. Sanki çok sıradan olan yazgılarını daha şimdiden bilirlemiş gibi. Benim Kömür' üme nasılda benziyor. Zeytin ve Kömür Kayboldu. İki kardeş bakıldıkları sitenin bahçesinden çıktılar, hala yoklar. Elele tutuşup gittikleri gerçeğini, bir yerlerde yemek yediklerini, orada mutlu olduklarından dönmediklerini, birilerinin onlara sahip çıktığını kabul etmeye çalışıyorum. Kömür size gelmiş olabilir mi? Bu kadar mı benzer...
Sevgili yasemin81 haber bekliyoruz hala sizden. Biz böyle durumlarda haber verilmeyince olumlu ya da olumsuz, çok üzülüyoruz.

Sevgili Süz-Dilara ,Süt Oğlana geçmiş olsun diyorum.Bende uzun zamandır Süt oğlanı merak ediyordum doğrusu.Biran evvel iyileşir inşallah..Ne güzel kedinizi götürüp tedavisini yaptırma imkanınız var.

Bizim kedimizin birine araba çarpmıştı hayvancağızın ağzı burnu parçalanmış , kan revan içerisindeydi Çene kemiği hasar görmüş ağzını hareket ettirip yemeğini bile yiyemiyordu.Eşim sağolsun hiç unutamıyorum ,kediciğin yaşayacağına dair hiç umudum yokken ,olağan üstü, kendi çabalarıyla, kediyi hayata döndürmüştü.Yarasını beresini hiç bıkmadan usanmadan günlerce temizlemiş,kendi ağzından,kediye yiyecek yedirmişti . Zavallı kediyle ilgilenmeseydik asla,iyileşemez,acılarıyla sürünerek ölürdü ,heralde..

Tekrar merhaba arkadaşlar, son gönderimden sonra çok kez sayfayı tazeledim ama hep benim son gönderimi gösterdi. Bugün de hiç bağlanamadım. O yüzden cevaplayamadım, özür dilerim.
Sevgili Thomasina, en son cumartesi günü yavrulardan biri (beyazlı olan) ayakkabı dolabımızda kalmıştı. Aradan 3 saatten fazla zaman geçti ve anne kedi gelmedi. Öğrendim ki diğer iki yavru hemen karşımızdaki komşumuzun dolabındaymış. El değmek istemiyordum ama anne gelmiyor diye bu kediciği de oraya taşıdım. O sırada akşam olmak üzereydi.
Aynı günün gecesi yine bir yavru bağırtısı duyduk. Anne kedi yine yavrularını başka yere taşımış ve bu sefer gri renki yavru komşumuzun kapısı önünde taşın üzerinde kalmış. Her ne kadar dokunmak istemesem de orada takip etmemiz de zor olacağı için gece 1:30 gibi kendi ayakkabı dolabımıza geri getirdik. İçeri almadım çünkü annesi gelip alabilir diye düşündüm. Yere dökülenlerle beraber 5-6 ml sütü parmağıma akıtmak suretiyle içirdim.
Dün yani paraz günü beslemekte çok zorlandım, parmağımdan emmedi, şırıngadan da almadı, tabaktan da almadı. Kedicik çok küçük olduğu için korkuyorum, genzine kaçırırım, boğulur filan Allah korusun. Kucağıma aldığımda biraz sakinleşiyor ama durmaksızın meme arıyor.
Bu sabah daha iyiydi, hem beslenmesi hem ısınması açısından daha güzel gidiyordu. Şimdiyse yine huzursuz, ağlayıp duruyor, benim de içim paçalanıyor :( Bu arada poposunda yumurta sarısına yakın renkte bir kir gördüm, ıslak pamukla silmeye çalıştım ama çok uğraştırıyor, canı acır mı diye tereddütteyim. Ayrıca göbek bağı duruyor, bu konuda bir şey yapmalı mıyım ?
Yanlış görmediysek sabah annesi yakınımızdan geçti gitti.
Hoşbulduk sevgili Lalezan :) Hepinize tekrar merhaba, ilgileriniz için teşekkürler, sevgiyle kalın.

Sevgili Yasemin81 işiniz gerçekten çok zor.Bende daha önce çok bebek kedi büyüttüm.Onları doyurmakta bir hayli zorlanmıştım.Allah yardımcınız olsun.İnşallah kedicik annesine kavuşur.

Göbek bağını merak etmeyin, birsüre sonra kendiliğinden düşecektir.Kolay gelsin...

Peki beslenme için ne önerirsiniz, su içirmem gerekir mi ? Verdiğim yiyecekler oda sıcaklığında olacak sanırım.
Süt-su-bal-yumurta karışımı, veya yoğurt, yağ ilavesi .. gibi konularda kafam karıştı biraz.

Şimdilik en uygunu süt bal ve yumurta karışımı ya da direkt bebek mamasını süt ile ya da su ile karıştırrarak vermek. Bu arada bebeğin annesini bulup aldırmayı denediniz mi?
Olmadıysa yapacak bir şey yok. Şimdi özelden sizden haber bekliyorum. Size ulaşmanın bir yolunu bulacağım. Telefonda daha rahat yardım edebilirm. Acele etmeniz gerek bebeğin beden ısısı düşmemeli.

Sütü mümkün olduğunca az koyun, bolca sulandırın. Bebek daha çok küçük ve inek sütü ona çok ağır gelir. Poposundaki o sarı kir sanırım bebeğin dışkısı. Katı birşey yemediği için dışkısı katı olmaz sanırım.

Anne hala görmediyse bu ufaklığı, onu içeri alma vakti gelmiştir bence. Bir kutuya koyun, kutunun tabanına yumuşak şeyler serin ve bulabilirseniz peluş bir oyuncak vb. birşey koyun yavrunun yanına.

Kedilere mutlaka su da verilmesi gerek diye biliyorum ama sanırım o daha büyük yavrular için. Çünkü yeni doğmuş olanlar su bulup içebilme imkanına sahip değiller, sadece anne sütü yeter diye düşünüyorum (bu durumda sizin karışım yeterli, karışıma bol su koyun.)

Benim kara ufaklık (sevgili thomasina'nın Kömür'üne benzeyen) bugün ortalıkta yoktu. Kardeşlerini de göremedim, pek ortaya çıkmadılar bugün. Dolayısıyla besleyemedim. İnşallah iyi olur.. Bu arada adını "Poşet" koyduk:p Çünkü önceden ne zaman baksak siyah poşet sanıyorduk, sonradan bir bakıyoruz kediymiş:p

Sevgili Sûz-i Dilârâ, ev kedileri ne kadar hassas oluyorlar. En ufak şeyde zarar görüyorlar, bereleniyorlar. Geçmiş olsun Sütoğlana.

Yıllardır kedi besliyorum ama ,sevgili Thomasina kadar bilgili değilim. Kediler hakkında sizlerden öğreneceğim çok şey var..

Dün gece yasemin81' e yardımcı olmak adına birçok öneri yazmıştım sayfaya ama siteden düştüm birden. Şimdi meraktayım.

yavru kedi hk
 

Merhaba thomasina, sitede sorun vardı o yüzden bağlanamadım yine. Kedinin annesi gelip alabilir umuduyla içeri almıyordum ama zaten gece evde kalmasına annem izin vermeyecek. Bu sabah çok üşüdüğü için bi süreliğine içeri aldım, işimi yaparken onu da koynumda tuttum, bayram temizliği stresi de sardığı için annem hepten gerildi. Dua ediyorum annesi buralara gelsin. Çıkıp arasam bi ihtimal bulabilirim, bunun için fırsat kolluyorum ama gündüzleri mesaim de olduğu için biraz zor görünüyor. Dün akşam yakınlardaki bir kliniği aradım, sahip bulma veya barındırma konusunda yapabilecekleri birşey olup olmadığını sordum, cevap olumsuz malesef.

Ama şu anda annesi de yok, sizden başka kimsesi yok. Ne yapsak... Anneyi bulamaz mısınız?

Kediyi bırakmayı asla düşünmüyorum, ama bu gergin ortamda da olması gerektiği gibi bakamıyorum. Bu çok üzüyor beni. Bana kalsa kucağımdan ayırmayacağım, o kadar savunmasız ki. Mahalledeki çocuklara söylüyorum sürekli, anneyi bulmaları hususunda yardımlarına ihtiyacım var.

Tamam dediğim gibi eve gidince ben size yardımcı olacağım. Biraz çabayla onu yaşatabiliriz.

Şu anda güzel bir hava var, ben de kutusunu güneşli bir yere koydum. Direk değil ama üzerindeki örtüyü ısıtıyor. Bir sakıncası olmaz heralde, ben çok severim güneşi, o da faydalansın istedim. Dediğim gibi bu sabah hergünkünden daha çok üşümüştü, sesi de çok çıkmıyor. Genellikle uyuyor.

Uyuduğu yerdeki örtünün altına çalışan bir kol saati koyun. O annesinin kalp atışlarını andıracaktır, rahatlatacaktır. Mamayı mutlaka biberonla ya da uzun denemelerle alışkanlık kazanırsanız ki genzine kaçmaz, şırınga ile verebilirisiniz. Temiz bir pamuğu ıslatıp mutlak poposuna ve çiş yaptığı yere hafifçe masaj yapın. Aksi halde çişini yapamayacak ve üresi artacak yaşamsal sorun olacaktır. Karnı doyup da uyuduğundan emin misiniz? Bebekler ancak karnı doyduysa ve çişini kakasını yaptıysa uyurlar o da sıklıkla uyanmak kaydıyla. İki saat başı mama, gaz masajı ve çiş operasyonu yapmanız gerek. Arka arkaya yazıyorum, sakın yanlış anlamayın, bir şeyler yapmak adına ne olur. Elimde olmuyor çoğu zaman, kendim bulmuşcasına sahipleniveriyorum, lütfen tekrar kusuruma bakmayın diyeyim size. Bir sıkıntı olursa bana özelden de yazın lütfen size ulaşırım.

Karnı doyuyor mu bilmiyorum, çoğunlukla şırıngayla veriyorum ama çenesine de dökülüyor. Çişini yapıyor, yaptıktan sonra farkediyorum. Sanırım kakası çok olmuyor, zaten hep sıvı besledim. Çok düzenli değilse de ara ara masaj yapıyordum, bundan sonra her yemek sonrası yapmaya gayret edicem. Bu gün karnı açken de çok sessizdi. Ağalamaları kısa sürüyor, özellikle açıkta kaldığında ve üşüdüğünde tekrar ağlıyor. Sarıp ısıtınca ya da kucağıma dayayınca susuyor. Bir de o an için sıcaksa yattığı yerde susuyor. Biraz önce yedirip yatırdım, şu an hafiften sesini duyuyorum. İnşallah yarın biberonumuz da olacak. Sevgili thomasina , hepinizin tavsiyeleri benim için çok önemli, değil kusura bakmak bilakis memnun oluyorum tecrübelerinizi paylaştığınız için. Ufak bir ihmal çok kötü sonuçlar doğurabiliyor. Sevgiyle kalın.