Kedilere yuva aranıyor

[merkürvenüs]

Güzel dilekleriniz için çok teşekkür ederim. O kadar sevimli ki severek bakıyorum)) İçimde rahatladı. Sokak kedilerini sahiplendirmek zor eve alışınca tekrar sokağa bırakamak o kadar zor geliyor ki bu şekilde bir çözüm bulduğumuz için mutluyum.

[fahriye07]

Sevgili hayvan dostları dün gece başıma gelen olayı anlatmak istiyorum.
Akşam saat 11 civarlarında kızım ile yürüyüşten eve geliyorduk.Sitenin ilk girişinde çok tatlı uysal bir kedi karşımıza çıktı.Kedinin hamile olduğu belliydi ve doğurma zamanının yaklaştığı karnından çok belliydi.Bizi bloğa gelene kadar arkamızdan takip etti.Bloğa girerken resmen beni de alın dermiş gibi yüzümüze baktı.Su vanalarının olduğu hafif açık olan yerden girdi.Çıkamayınca beni çıkarın der gibi miyavladı.Kediye baktığımızda kuyruğunun kanlı olduğunu gördük.Doğum çoktan başlamıştı.Bulunduğu yerden de çıkamadı.daha önce çok kedi doğurttuğum için onun durumunu biliyordum.Kucaklayıp bir sepete kattım.Evimde iki tane kedi olduğu için tereddüt içindeydim ama vicdanım el vermedi.Kapalı balkonumuza getirip gece orada doğum yaptırdım.Çok ama çok tatlı dört tane yavrumuz oldu.Benim daha önce dediğim gibi iki kedim var.Ayrıca iki muhabbet kuşlarım ve balıklarım var.Bir kediye daha bakacak durumum yok.Hayvansevere yavruları vermek istiyorum.Onları sokağa atmak istemiyorum.Şirin enikler iki ay anne sütüne muhtaç..Anne sütten keser kesmez isteyen hayvansever dostlarımıza verebilirim..Ayrıca anne çok uysal ve çok küçük.Annenin altı aylık ile bir yaş arasında olduğu kesin.Hem uysal hem anne hem yardıma muhtaç hemde çok sevimli.Böylesine bir kediyi de evlat edinmek istersiniz..
Fotoğrafları yüklüyorum.
Gerçekten almak isteyen kişiler özel mesaj atabilirler..

İyi günler

[fahriye07]

arka arkaya mesajlar yazmak zorunda kaldım sunucu meşgül dedi değiştirmek istediğimde o hata verdi..

buyrun yuva arayan tatlı meleklerim

[Sûz-i Dilârâ]

Fahriye Hanım, bu minik farelerin son durumları nedir? Ekran başından mıncıklayasım geldi Yuva bulabildiniz mi?

[fahriye07]

sayın suzi dilara ben van çatakta olduğum için minikleri kızım antalya evimizde büyüttü,miniklere yuva buldu anneyide kısırlaştırıp doğaya saldı kızımla çok gurur duydum çok büyük sorumluluk verdim çünkü benim doğumdan sonra vana geldim ben bakamadım sağolsun,kızım çok güzel baktı hepsi tatlı kedicik oldular umarım yeni yerlerinde mutludurlar.

[Odeh]

Sayın fahriye07,
Nasıl bir cesaret?... Tebrik ederim. "Kedi"! Hem de yavruları yolda... Kucağa alıp... (Bana gore) Müthiş bir iş!
Tebrik ederim!

Saygılarımla,

[fahriye07]

sayın odeh bu güzel sözlerin için sağolun, ben üzerime düşen görevi yaptım bütün hayvanseverlerinde aynısını yapacaklarından eminim teşekkürler.

[engin1981]

Merhabalar herkese.Eşim çocukların elinde oyuncak olmuş bir yavru kediyi almış .çocuklara nereden aldığını annesiz yaşayamayacağını söylesede tam olarak nerde bulduklarını ya söylemediler **** söyledikleri yerde annesini bulamadı.

mecbur eve getirmiş.çok küçük dişleri yeni çıkıyor tahmini 1aylık diyorum.dışarı bıraksak büyük kedilerden köpeklerden ve özellikle çocuklardan yaşayamaz.şu an bir odayı ona tahsis ettik. bir toprak dolu kap.içi çarşaflı bir kutu .su süt.yemeğini yiyor. arada bir toprağa koyunca ihtiyacını da gideriyor

sizden öğrenmek istediğim; biz bu kediciği dışarıda kendini kurtaracak kadar büyütüp bırakmayı planlıyoruz.ama nasıl yetiştireceğiz.balkona bırakıp kapıyı kapatınca durmuyor.içeri girmeye çalışıyor.hep hazır yemeğe hazır yatağa alışırsa dışarıda ne yapacak oda var.lütfen yol gösterin bize. teşekürler
ayrıca izmirde bu pisciğe bakabilirim diyen bahçeli evi olan biri olaursa lütfen irtibata geçelim

[Sûz-i Dilârâ]

Engin Bey, eşinizin duyarlı davranışından çok mutlu olduğumu (olduğumuzu) söyleyerek başlayayım. O garibanın imdadına yetişmiş, kurtarıcı meleği olmuş

Yemek olarak süte bol miktarda su karıştırın mümkünse pastörize süt olmasın, pastörize süt verecekseniz yağsız olanı tercih edin. Üçte bir oranında süt, üçte iki oranında su ile sıvı bir içecek yapın, bu sıvının içine bir yumurta sarısı, bir tatlı kaşığı da bal, iyice karıştırın, bal erisin. Bu, yavru kediniz için hoş bir yemek olacaktır.

Bir ikinci alternatif, bebek bisküvilerini yukarda yazdığım oranlı süt-su karışımında ezin ve mama kıvamına getirin.

Yalnız hazır mama vermeyin, alışmasın. Ben kedime evde biz ne yiyorsak ona da uyanlardan veriyorum. Hazır mamaya alışan kedi, doğaya bırakıldığında sıkıntı yaşayabiliyor. Acil durumlar neyse de ben mamanın sağlıklı olduğuna da inanmıyorum. Binlerce yıldır kediler ne yiyorsa onları yedirmek en doğrusu. Aslında bu insanlar için de geçerli

Yavruyu balkonda bırakmayın, bu dönemde tüy dökmez çok da sevimli olurlar. Sürekli oyun isterler, uyurken ya da dinlenmek istediklerinde sizin kuytunuza, sıcaklığınıza sokulmak isterler. Velhasıl bir anne ararlar, bu dönemde onu balkonda bırakmak olmaz.

Hazır yemek, yatak konusunda endişeniz olmasın. Burada kedi besleyenler bilirler ki bir yetişkin kedi, her durumda başının çaresine bakabilir. Yeter ki insan faktörü olmasın. Siz onu büyüyene kadar bakıp besleyin eğer yuva bulamazsanız o zaman bunu konuşuruz.

Şimdilik gelişmelerden bizi haberdar ederseniz mutlu oluruz. Bu arada aşılarını ihmal etmeyin, ölümcül gençlik hastalığı, uyuz, kuduz, parazit ihtimallerine karşı bir veterinerle görüşüp aşı takvimi ayarlayın.

Kediniz dişi mi erkek mi bilmiyorum ama üreme dönemine girmeden önce mutlaka kısırlaştırın ki sonradan doğaya saldığınızda kendisi gibi talihsiz yavruları olmasın.

[engin1981]

Sayın Sûz-i Dilârâ.kedicik çok iyi durumda.bayağı hareketlendi.tuvalet problemi geldiği günden beri yok kumuna gidiyor ve yapıyorbol bol oyun istiyor azıcık yorulunca gidip uyuyor.fotograflarını en kısa zamanda yükleyeceğim.teşekürler

[Nariel]

Merhaba sevgili agaclar.net üyeleri,

Malum, kedi mevsimi geldi çattı. Ortalık yavrudan geçilmiyor. Birçoğu yanında annesi olduğu için şanslı da olsa, arada benim bulduğum bu gariban gibi ana-babasız olan da çıkıyor.

İşyerimin bahçesine atmış birileri, güvenlik süt içiriyordu ama içim rahat etmedi, akşamüstü onu da alıp eve getireyim dedim. İyi ki getirmişim, hayvancağızı 5-6 tane karga kovalıyordu, kim bilir ne yapacaklardı. Gözlerini bile oyabilirlerdi. Bu da zavallım kaçmaya çalışıyor ama kargalar aman vermiyordu. Kaptığım gibi atladık metrobüse, tıngır mıngır eve geldik.

Yol boyu uyudu ama eve gelince neşelendi. Canavar gibi oldu.

Bu geceyi bir şekilde geçiririz ama ben gün boyu evde olmuyorum, o sırada buna bakamam. Dileğim, bu yavrucuğa bir süreliğine ev veya bahçe verebilecek birisi. Zamanla sokağa alışır diye düşünüyorum ama ben buralarda sokağa bıraksam araba ezer diye korkuyorum,çok işlek çünkü.

Evi daha tenhada olan, mahallesinde başka yavrular bulunan, kendi kendine oynayabileceği biryerler bulunan bir ev sahibi varsa, buncağızı bir süreliğine barındırırsa çok sevinirim..

Adını Pıtıraklı koydum çünkü heryerine pıtırak yapışmış. Erkek. Fotoğrafını da koyacağım çirkin birşey

Sevgiler..

Not: Kedicik İstanbul'da.

[Sûz-i Dilârâ]

Evinde kalsa bir şey olmaz ki, çok mu geç vakit eve geliyorsun?

[Nariel]

Çok geç gelmiyorum ama evin içinde serbestçe salamam, çünkü hastalığa kayarcasına temizlik takıntım var. (Bu da son 2 yıldır çıktı). Ben bir-iki hafta bakabilirim ama balkonum olmadığı için ufaklığa nerede bakabileceğimi bilemiyorum. Koliye koyuyorum ama dışarı atlıyor canavar, tüm gün evin içine salsam yalnızken kimbilir neler yapar.. Bu yüzden evde yanında olup bakabilecek biri sahiplense çok iyi olur..

[Ana gibi]

Sayın Nariel, durumunuzun zorluğunu anlıyorum. Fakat kendini kurtarabilecek konuma gelinceye kadar en azından evde ona uygun ortam ayarlayıp öyle beklemenizi tavsiye edeceğim haddim olmayarak. Çünki hemen birini bulmanız zor. Bizimde yazlıktaki evin içine bir sokak kedisi girip yavrulamış 4 tane çok tatlılar, ama her yeri berbat etmişler. Dışarı atamadım ortamı onlara uygun hale getirip, her hafta sonu gidip yiyecek vererek biraz büyümelerini bekliyorum evden çıkarmak için. Sevgin külfeti buda ne yapalım.

[Nariel]

İşte benim yuva bekleyen çirkinin fotoğrafları: (Bu arada erkek değil dişiymiş)

[elek]

Narielcim ben kedilere dokunamaz ve hatta tiksinirdim de; ilk kedimi bir gece bu senin çirkinin yarısı kadarken çocukların elinde görünceye kadar bu böyle sürdü... İlk eve getirip de ışığı açtığımda şok yaşadım. Parmağımın değdiği yerden 4-5 pire kaçışıyordu. O zamana kadar doğru dürüst pire bile görmemişim hani; yaşadığım paniği, kaşınmayı vs. bir ben bilirim. Bir de nasıl zayıftı anlatamam, cüssesinin yarıdan fazlası tüymüş Kocaman TV kutusunun içine koydum ama habire çıkmak istiyor, ağlıyor vs... Sabahı zor ettim yani; hava aydınlanınca veterinere koşturdum - 1 saat kapısında bekledim dükkanı açmasını. Pire ilacı vs. öğrenci bütçesini epey sallayan bir rakamı veterinerde bırakıp eve döndük. Dönüş o dönüş...

Bunları niye anlattım dersen; halini çok iyi anlıyorum... Bilmiyorum, bir şekilde bu zıpırın yolları seninle kesişmiş; şanslıymış işte. Umarım devam eder bu şansı... ve umarım bir başkasına verme kararını gözden geçirirsin tekrardan. Fotoğraflardan gördüğüm kadarıyla hareketli bir bebek olduğu için ilk başlarda biraz sıkıntı yaşatabilir ama alışınca sabahtan akşama evde yalnız kalmasının hiç problem olmayacağını farkedeceksin zaten. Ama herhangi bir sebepten sorumluluğunu alamam, beni zorlar dersen bunu da anlarım ve elimden geldiği kadarıyla yardımcı olmaya çalışırım... Bu şekilde düşünürsen de tek ricam bebeğin biraz daha yakışıklı, en azından flu olmayan fotoğraflarını çekip yollaman ki senin için hiç zor olmadığına inanıyorum

[Nariel]

Merhaba sevgili Elek,

Hareketli ki hem de ne hareketli, sabah kalkınca ilk işi paçamdan omzuma kadar bir hamlede tırmanmak oluyor Evi boydan boya ışık hızıyla turluyor, enerji patlaması yaşıyor sanırım. Tuvalet terbiyesi de var.

Bu kedicik bu evde değil de, Silifke'deki ailemin evinde olsaydı çok rahat ederdik, yayla gibi balkonda oynasın dursun. Nitekim o evde çok kedi yavrusu büyüttük. Ama bu evin balkonu yok ve tek başıma kaldığım için temizliğinden korkuyorum açıkçası. Bir de ailem ve arkadaşlarım kedinin her kanepede yuvarlandığı evde kalmazlar, evde kedinin olduğunu bildiklerinde onları ufaklığın içerde dolaşmadığına ikna etmem gerekir

Şimdilik idare ediyorum ama ilerleyen günlerde onu evde barındıramam.

[Nariel]

İşte Pıtıraklının daha net fotoğrafları. Çok hareketli maşallah. Bir de ısırma huyu var ki evlere şenlik, neden yapıyor anlamıyorum.

[Nariel]

Merhabalar,

Benim ufaklık epey gürbüzleşti, temiz pak oldu. Henüz aşılarını yaptırmadım; bana saat 18.30dan sonra gidebileceğim; Şişli-Beşiktaş-4.Levent civarında veteriner önerebilir misiniz? Belediyenin veterinerleri var sanırım ama mesai saatinden sonra onları bulacağımı sanmıyorum.

Bir de bu kedicik çok saldırgan, sürekli ellerimi ve ayaklarımı parçalarcasına ısırıyor. Bir sıkıntısı olduğu anlamına gelebilir mi yoksa sadece enerjisini boşaltacağı yer mi arıyor? Tuvalete çıkmasında ve yeme-içmesinde bir sorun yok. Yemek olarak haşlanmış tavuk, haşlanmış çiğer-pirinç karışımı, bazen de çerez niyetine kuru mama veriyorum.

[adacık]

Saldırganlıkla alakalı değil. Süt dişleri dökülüp yenileri çıktığı için kaşınıyor. O da bulduğu herşeyi ısırarak kaşıntısını gidermeye çalışıyor. El ve ayaklarınıza biraz sirke sürerseniz ısırmayacaktır.

[Nariel]

Merhabalar herkese,

http://www.agaclar.net/forum/kediler/27991.htm konusunda bahsettiğim küçük yavrunun yuvasını dağıtmışlar. Apartman sakinlerinden biriyle karakolluk olmuştuk, o dağıtmış ve her tarafa kireç dökmüş. 7 yavrudan 6'sı kayıp, sona kalan bizim yavrucuk ise zehirlenmiş gibi halsiz ve gözleri kapanmış.

Karakolluk olduğum adam oralarda olduğu için kediciğe yaklaşamadan oradan uzaklaştım. Daha sonra veterineri aradım ama yerinin olmadığını bakamayacağını söyledi.

Kediyi oradan alamadım ama yarın alacağım bir fırsatını bulup. Benim evde de yukarıda bahsetmiş olduğum diğer yavru kedim var, hasta olabilir diye diğerini bunun yanına getirmek istemiyorum çünkü yeni aşılattım. Bağışıklık sistemi zayıf yeni aşılandığı için.

İstanbul'da oturan arkadaşlardan , lütfen İstanbul'da yaşayanlardan birisi bu ufaklığı alabilir mi? Bu çevredeki tüm veterinerler "yer yok" dedi ve bu kedi orada ölecek. Yarın alıp evin balkonuna getireceğim ama diğeri için çok korkuyorum, ben veterinere götürüp tedavi ettireceğim size sadece geçici yuva vermek düşecek.

Karakolluk olduğum adam orada durmuş etrafı kolluyordu, sanırım bahsettiğim son kalan kediye de bişeyler yapacak. Adamdan da korkuyorum başıma birşey gelecek diye, malum bu ülkede pisi pisine adam öldüren çok.

Lütfen yardımcı olabilecek olan varsa alsın, yarın veterinere götüreceğim, sonra isteyene elden teslim edeceğim.

[Sûz-i Dilârâ]

Böyle bir durumda ne denir bilmiyorum ki Allah o adama veya zavallı kedilere bunu her kim yaptıysa ona müstahakını versin.

Nariel, biliyorum buradan söylemek kolay ve eminim orada durum hiç de kolay değildir ama benim de başıma neler geliyor burada. O yüzden yaşadıklarını, hislerini, korkularını çok iyi anlayabiliyorum. Ama lütfen hasta kediciği orda bırakma, adama söyle alıp evime götüreceğim diye şartlarını zorla yavruyu bir şekilde ordan almaya çalış. Allah yardımcın olsun.

[iris41]

Benim alt kat komşum karı koca ögretmen gecen gün kedilerin su kabını dökerken yakaladım zaten ne zaman bizi görse kedilere yem veriyoruz diye sacma sapan konuşuyor bizi şikayet ediyor diger katlara .
Tamam hayvan sevmiye bilir ama sokaktaki kedi köpegin rızkına mani olmak işte bunu anlıyamıyorum.
Nasıl bir toplum olmuşuz kendimizden başka canlıya müsamah gösteremiyor sevgi veremiyoruz .
**** şu var verecek icimizde sevgimi kalmamış bazen cok şanslı oldugumu düşünüyorum her güzel şeyi sevmek cok güzel bir duygu

[loveforlife]

İnsanların her geçen gün insani duygularını biraz daha yitirdiğini görmek içimi acıtıyor. Aslında çoğu zaman hayvanlar kadar merhamete ve sadakata sahip olamıyorlar insan maskesiyle dolaşan bu canlılar.

Arka sokağımızdaki yıkık dökük boş evde mahsur kalan 2 kedi yavrucuğu için günlerdir çırpındım. Bizim evle diğer binanın bahçesi bitişik ama geçmek neredeyse imkansız gibi. 4 yavrusu vardı anne kedinin nasıl olduysa o iki tanesini indirememiş zavallım. Çırpınışlarım sonuç vermedi. Çok geçmeden biri düşüp hem kendi hem de aşağıdaki iki kardeşi başında ağlarken can verdi minik pisi.

Ama diğeri bir türlü inemiyor, bense çaresizlikten ne yapacağımı bilemiyordum. Ev bir vakfa bağışlanmış, sözde yıkıp yurt yapacaklarmış. Ama nasıl vakıfsa hiç muhatap yok. Günlerce telefonda dursan da nafile. İtfaiye mal sahibini arayın deyip gelmiyor, mal sahibinin neye hizmet ettiği bilinmiyor...

2 kat balkonundaydı kedi, cam da açıktı ama içeride kapı, cam ne haldeydi bilmiyorduk. Günlerce hortum tutarak balkonda su birikintileri oluşturmaya çalıştım, yiyecek atmaya uğraştım. Sonra yan taraftaki komşuya şu mübarek günlerin hatrına rica ettim. onun terasından kovayla su indirdik yiyecek bir şeyler attık.El kadar bebe su içmeyi bile bilmiyordu ki!

Günler, geceler boyunca sürekli ağlıyordu pisicik. Tabii onunla beraber ben de... Sürekli bahçedeki anne ve kardeşlerine ulaşmaya çalışıyor ancak bunu bir türlü başaramıyordu. Anne kedi ve pisiciğin kardeşleri de o inemiyor diye hep ağladı. Onlara duvar üzerine yemek ve su koyuyordum da balkondaki acıtıyordu canımı. Aşağı inemedi ama sanırım içerde açık olan kapılardan geçerek terasa kadar çıkmış, tekrar da aşağı inememiş pisi. Dün ve bugün ölüyorum yalvarışları vardı miyavlamasında. İnlercesine, son nefesini verircesine miyavlamalarına yürek dayanmıyordu. Bugün diğer taraftaki balkondan çok rahatlıkla kediye ulaşabilecek olan komşuyu aradık annemle, "Allah rızası için bir şeyler atın!"dedik. Aylak insanlar sizi ve kedinizi eyleyemeyiz diyerek suratımıza kapattılar telefonu. Araya tanıdıklar sokarak itfaiyeye ulaştım bu kez, yalvardım gelin diye. Ben itfaiyeyi çağırmışım diye başladı bu kötü ruhlular bağırmaya. Ama bu arada kedicik son nefeslerini veriyordu evin bir yerlerinde. İnsanlar bana saldıradursun... Doldurup hepsine evimde bakaymışım.Taş atıp ezeceklermiş kedilerin kafalarını. Bundan sonra köpek kurtarma operasyonu da yaparmıymışım... Gerekirse onu da yaparım dedim merhametsizlere. Bu dinimize yakışıyor mu? Şu mübarek günlerde insanlık mı bu?

Zar zor bahçeden geçip bir şekilde ulaştılar eve. Ama yarım saat önceye kadar inlemelerini duyduğumuz pisiciği görmediklerini söylediler.Atlamaya çalışırlarken bir saksı biberimi düşürüp kırdılar, zerre kadar üzülmedim. Keşke(!) yeter ki kurtulsaydı bebecik... Camı kırıp bırakmış itfaiyeci çıksınmış diye. Yaşıyor olsa dahi, açlık ve susuzluktan perişan kalmış nasıl çıksın ki o yavru dışarı? Göz göre göre belki de son nefesini verdi bebecik... En kötüsü de hep ağladı kısacık ömrü boyunca. Artık inlercesine miyavlaması duyulmuyor. Ama bir şey yapamamış olmanın çaresizliğiyle benim içim acıyor, kavruluyor!

ve insan kılığıyla ortalıkta dolaşan varlıklar her gün biraz daha midemi bulandırıyor...

[kelebek çalısı]

Orijinal Mesaj Sahibi loveforlife

İnsanların her geçen gün insani duygularını biraz daha yitirdiğini görmek içimi acıtıyor. Aslında çoğu zaman hayvanlar kadar merhamete ve sadakata sahip olamıyorlar insan maskesiyle dolaşan bu canlılar.

ve insan kılığıyla ortalıkta dolaşan varlıklar her gün biraz daha midemi bulandırıyor...

Sn. loveforlife,

ben sizin duyduğunuz hissi, çaresizliği anlayabiliyorum. Ne yazık ki benzer bir olayı dün sokak köpekleri ile ilgili tecrübe ettim.

Mutsuz(hasta) insanlar, mutsuz hayvancıklar diyebiliyorum sadece. Bulsalar, yakalasalar belki elleriyle yapabilecekleri potansiyel eziyeti böyle yaparlar kimileri de...

Bir de nedense sürekli en duyarlı olduğumuz konular bizlerin gözü önünde vuku bulur ve kimsecikler duymazken bu gariplerin sesini, sadece bizim kulaklarımız algılar yardım çığlıklarını.

Mağdur olan canlılara yardım etmek boynumuzun borcudur. En vahşi canlı olan insan ile merhamet duygusunu yüksek tutan insan arasındaki mücadeledir bu.

[Nariel]

Sevgili loveforlife,

Çok zor durumda kalmışsınız, yapacak birşey yok içiniz acıyacak ama günahı size değil o merhametsiz akılsız komşulara.. Siz yapacağınız şey vardı da yapmadınız mı? O insanlar bunun bedelini bir gün ödeyecekler. Kurtarmaya çalışırsınız adınız manyak olur, yemek verirsiniz adınız hasta olur, seversiniz yolda giderken anında tepki gelir "alıştırmayın bağyan".

Bazı insanlar akılsız, küçük, düşüncesiz, eğriyi doğruyu ayırt edemeyen tiplerden malesef. Ve onlardan çok var dünyada. Zibil gibi de çoğalıyorlar.

Sevgili kelebek çalısı, "nedense sürekli en duyarlı olduğumuz konular bizlerin gözü önünde vuku bulur ve kimsecikler duymazken bu gariplerin sesini, sadece bizim kulaklarımız algılar yardım çığlıklarını." yazmışsınız. Hayır bu böyle değil; sadece biz duymuyoruz; herkes duyuyor görüyor herkesin başına geliyor ama biz ilgileniyoruz; onlar geçip gidip 10 saniye sonra unutuyorlar.

[Nariel]

Bu zavallıyı alabilecek biri yok mu? Beyazlı olan değil, simsiyah ve bakımsız, gözlerini bugün tedavi ettireceğim. Ve diğer kedim yeni aşılandığı için eve dışarıdan başka kedi sokamam, balkonda baksam aşağı düşer korunaklı bir balkon değil. Lütfen İstanbul'da olan biri onu alsın geçici olarak ve beraber boş veteriner arayalım; boş varsa ona bırakalım. Şu an belki de o merhametsiz adam bunu öldürmüştür, gidemedim yanına alamadım.

[çisem]

Sevgili arkadaşlar,
ruhsuz insanlarla her zaman karşılaşıcağız ve bu evrende onlar da hep olacaklar.

Bir canlının acı çekmesine duyarsız kalan, o acıdan mutlu olan insanların bir kaç tanesinin son nefeslerini verirken yanlarında bulunma durumunda kaldım.
Balkondan kuyruğundan tuttuğu kediyi havada döndüre döndüre 3.kattan fırlatmış bir kadın sayesinde küçük yaşta nefretle tanıştım. Bu duygunun büyümesine sebep olan bu tür insanlara hep kızarım beni bu çirkin duyguyla tanıştırdıkları için.

Kızımı büyütürken bu nefret duygusundan elimden geldiğince uzak tuttum.
"Biz hayvanseveriz, onlar değil... nasıl ki hepimiz aynı değilsek... bu da böyle" diyerek bu duyguyu uzaklaştırdım bu tür insanlarlı ilişkilerimizde.

Yıllar sonra bu komşu kadının kızı, baktığı yatalak annesinin son nefesinde beni çağırdı.
Yapılacak birşey kalmamıştı ama ben 5-6 yaşlarında o fırlattığı, üç gün annemle ağzına pamukla su ve sütle beslediğimiz, günlerce bu kedinin başında döktüğümüz göz yaşları ve beslediğim nefretle dolu olduğum, inleyerek bir türlü ölemeyen kadın, tıpkı o kedinin çıkarttığı sesleri çıkarttı. Ambulans doktoru bile müdahele edemedi zaten sürekli yoğun bakımlarda idi, yapılacak birşey yok denildi ve son an beklendi.
Demek istediğim, çok hayvanlara eziyet etmiş biri kolay ölemiyor bunu gördüm. Ve hala bu iki ölüm hep gözümün önüne gelir. Ve ben zulmün insanoğluna yarar sağladığını görmedim.
Çocuk yaşımda nefret duygusunu ilk kez bu kadında hissetmeme sebep olan bu olayı,
Sevgili loveforlife'nin üstteki mesajını okurken benzerlerine tanık olduğum çocukluk yıllarım gözümün önüne geldi.

Siz elinizden geleni yapıyor ve çaresiz kalıp acı çekiyorsunuz ve bundan mutlu olan insanları görüyorsunuz. Lütfen bu çaresizliklerde yanlız olmadığınızı düşünün ve bazen bizler adaleti maalesef sağlayamıyoruz bunu kabul edin.
Sayın Nariel,
bir an önce kediyi o insanın mekanından alın ve hayati fonksiyonlarını kontrol edip, sonra sahiplendirme olayında çare arayın derim affınıza sığınarak.

[Güzin Çakar]

Sayın Nariel istanbul diyoruz ama hangi semttesiniz? Ben Halkalı-Atakent'te oturuyorum. Eğer yakınsanız özel'den tel. no. veriniz. Beraber geçici bir çözüm bulmaya çalışalım.

Yazılanların tamamını okumadan mesaj yazmıştım. Ekleme yapmam gerekli oldu.Benim için Veteriner Hekim konusu sorun değil. Nazımın geçtiği, çok sevdiğim ve mesleğinde çok iyi bir ahbabım var. Öncelik kediciğin oradan alınması...

[selis]

Yaklaşık 1 ay önce eşim sokaktaki çocukların elinden almış bu kediciği.. Gözleri açıktı fakat idrarını kendisi yapamıyordu.. Sanırım 20 günlük olmalıydı..

Biberonla bir süre besledim.. Arada bir iki parça katı yiyecek yedirmeye çalıştım ki, onu bırakınca aç kalmasın.. İzmir Fuarında kedi barınağı görmüştüm.. Sanırım çevredeki gönüllüler küçük bir yer yapmışlar.. Ara sıra kuru mama getirip bırakıyorlar. Fuar görevlileri de sularını eksik etmiyor.. Geçen hafta kediciği oraya bıraktık, çünkü sokağa bırakılmayacak kadar küçüktü.. Sabah gidip baktık, sorun yok..

İzmir'de kedi bulup da bırakmak zorunda olanlar varsa, en azından Fuar'a bırakmak sokağa bırakmaktan daha risksiz ve çok sayıda kedi barınıyor orada.. Yer, Kahramanlar kapısından girince sağa doğru 30-40 metre ileride..