Başka türlü bir şey benim istediğim; ne ağaca benzer, ne de buluta ...
 

selam herkese..bizim de bir ev maceramız oldu ama..uzun zamandır beklemedeyim..sanırım sizlere fotoğraf sunmak ve yazabilmek için uygun zaman kolladım durdum..biraz da endişeliyim ...çalışma hayatı ; çocuklar ; ev derken zaman geldi demekki..başlayalım ama çok acemiyim , affedin artık :)

Bir yıl önce memlekette yaz tatilinde satılık bahçeli ev aradık durduk...fakat istediğimiz gibi bahçeli bir ev bulamadık..sonra birden şimşekler oluştu bende..eşime dedim ki; niçin köydeki araziye ev yapmıyoruz biz ?? sonra hızlı bir süreç başladı..üstelik belki inanmayacaksınız ; cebimizde çeyrek altın parası bilem yoktu..İzmir'e dönüp bankaya kredi için başvurduk..çok sayılamayacak bu krediyi cebimize koyduk..eee sıra ev planı oluşturmaktaydı..Eşim inşaat mezunu, şanslıyım bu konuda. ama o çizdi ben beğenmedim,o çizdi ben bozdum..önce dublex, sonra müstakil ev planları çizdik durduk günlerce..en sonunda içimize sinen planı aldık yanımıza; 10 gün aradan sonra eşimin köyüne , ev yapma hayalleriyle döndük....

Hadi hayırlısı bakalım.

laparaki hoş geldiniz inşatınızda kolay gelsin hayırlı mekan olsun resiminide bekleriz.

işte arazimiz böyle bir yer..yol altında kalan ; bu yüzden yıllarca yoldan geçenlerin çöplerini attığı bir yermiş...bir dönüm kadar büyüklüğü...

çok teşekkür ederim...sanırım başarıcam bu forumda aktif olmayı.. çünkü yıllardır seviyorum burayı ve sizleri :)

Hayırlı olsun. Inşallah herşey gönlünüzce olur.:)

Sayın laparaki, hayırlı uğurlu olsun. Devamını bekliyoruz.:)

sağolun iyi dilekleriniz için..çok acemiyim sitede; destekleriniz beklerim :)

başlamak bitirmenin yarısıdır. kolay gelsin yavaş yavaş dünyada birden kurulmamış.

eşimin inşaat mezunu oluşu hep başımızı hep derde sokmuştur bizim..bende tabi ki onun yanında fıtı fıtı çalışmayı severim..eğer bir iş bizim yapabileceğimiz nitelikteyse ; kendimiz yaparız durumuna düşüyoruz en sonunda...

köyden bir usta bulduk..eşim bende seninle birebir çalışıcam diyerek anlaşma yaptı..ve başladık sonunda..ben ve kızlarımda sürekli çalıştık tabi ki..ilerleyen fotoğraflarda tanışacaksınız kendileriyle de..şimdi dönelim arsaya..diren kepçe :)

su arama çalışmalarımız başladı ...

Sayın Laparaki,
Çok hoş ve içten bir başlangıç.
İlgi ile takip edeceğim.

Ayrıca, O kepçe direnecektir :).

Sayın Laparaki
Hayırlı olsun kendi emeğinizde olunca ayrı bir tadı olur.

Sayın laparaki,
Yeni başlangıçlar her zaman iyilikler getirir. Sizinki de öyle olur inşallah. Hayırlı olsun,sağlıkla ve sükunetle sonunu getirmenizi dilerim. Böylece siz de bizim köye hoşgeldiniz... :)

inşaata başlamadan 10 gün önce; köye ev yapacaksınız deseler inanmazdım..öyle hızlı bir karar verme ve başlama oldu ki ; anlatamam..neden mi köy ?? aslında çok ta uzatmaya gerek yok; biliyorum ki burada ortak bir anlayışa sahip bir topluluğuz..ama yinede : çocukluğumun en güzel anıları ; anneannem ve dedemle köyde yaşadıklarımdı..akşam sekiz olunca yatılır ; sabah beşte kalkardık..akşamları dedem bir tahta parçası üzerinde tütünlerini kıyar ; sonra kağıda sarar, diliyle yapıştırır ; sonra maşa ile maşınganın ( kuzine ) kapağını açıp kor alır sigarasını yakardı..bir de radyosunu açtı mı tamamdı herşey..kış geceleri sürgülü camlardan gelen rüzgarın uğultusundan hep korkardım; yıllar sonra böyle seveceğimi bilmeden..duvara gömme banyolarsa en ilginç kısmıydı evin..misafir odasında; duvarda geyikli halı ; tavan tahtaları arasından sarkan ayva ve narlar olurdu..bir de küçük ördek soba :) dedem atla tarlaya gider; anneannem genelde ahırda hayvanlarla ilgilenirdi.akşamları dedem köyde yunanlıların yaptıklarını ; hacda yaşadıklarını anlatırdı..ben sessizce kitap okurdum kenarda..dedemin 14 torunu arasında ilçeden gelip te onlarla kalan tek çocuktum..annemler beni almaya gelince, arabanın arka koltuğunda onlarla el sallarken her seferinde duygulanır, içimden bir şeyler eksilirdi.. ve eve gelince uzun süren bir boşluk :(

kapı nümeromuz bilem var :)

Temel çukurlarını ve hatıl yerlerini belirlemek için demir çubuklar çakıldı, ip çekildi ve kireç dökülerek kazılacak yerler belirlendi. Bundan sonraki iş sırası yine kepçede...

insanın anavatanı çocukluğudur derler ya ; çocukken köyde biriktirdiğim anıların kişiliğime etkisi çoktur diye düşünüyorum..anne tarafım muhafazakar ve mütevazi; baba tarafım da o kadar modern ve şehirli insanlardı..o yüzden sömestr tatillerin de de İstanbul'a babaannemlere giderdim..Erenköy'de o zamanlar köşkler ; bahçeli evler, en güzel dönemiydi sanırım..ve ben o hızlı yaşanacak şehirleşmenin son tanıklarından biriydim kanımca..babaannem VE Dedem Almanya'dan yeni dönmüş; yatırım derdindelerdi..Babaannem gittiği yere çabuk uyum sağlardı ; severdim bu yanını.kocaman bir pencereden bakardı dünyaya, aşılmayacak kadar yüksek ve kalın duvarları yoktu.ben yollarda şarkı söylemeden duramazdım; bunu sevmezdi..Dışarıya çıkmadan mutlaka bana parfüm sürer ,saçıma başıma özen göstermemi isterdi...İstanbullu yapmaya çalışıyordu beni; ama içimde onun gençliğinde terkettiği Anadolu vardı.
İşte ben bu iki farklı kültür arasında büyüdüm..iyi ki de öyle oldu ; bu bende bir farkındalık yarattı...sanırım buna bir isim koysak herşeyi sevebilme durumu diyebiliriz :)

Doğal hayata dönüş mücadeleniz de size kolaylıklar diliyorum.

Sn. laparki,

Öncelikle hayırlı olsun. Umarım herşey eksiksiz ve gönlünüzce olur. Yazılarınızı okurken yüzümde hafif bir tebessümle birlikte inceden inceden duygulandım. Yasadıklarımız hemen hemen aynı, sadece Almanya dandoğup büyüdüm o kadar. Kendimi bildiğim bileli (halen bile) bu yaşımda köye gidip avludan içeri girdiğimde (bizim oradalarda tokat kapısı derler) hoop soluğu evin damında alırdım. Kuzular, inekler, buzağılar...

Neyse işte.

Heyecanınız hiç kaybolmasın, mutlu ve huzurlu bir yaşam diliyorum şimdiden, cesaretiniz bana da cesaret verdi. takipte olacağım.

Kolay gelsin ;)

Uzun zamandır kafamdan geçirdiğim şeyleri birilerinin yaşadığını görmek inanın benide mutlu ediyor ve bak oluyor işte dedirtiyor. Heyecanla resimlerinii bekliyeceğim. Hayırlı olsun...

umarım benim böyle duygularımı uzun uzun bir dosta anlatır gibi anlatmamdan rahatsız olmuyorsunuzdur...görüldüğü üzre ben içimde yıllardır topladıklarımı ; buraya bayağı bi serdim yani..bildiğin blogger yaptım burayı..kusura bakmayın canlarım ; ne diyeyim :)

temele konulan her taşta alınterimiz var, bu başka bir duygu..ailece çalıştık.çocuk işçi çalıştırarak suç bilem işledik :)

neden böyle hazırlıksız ; apar topar bu yola başkoyduk??? Anlattığım çocukluk anılarımdan çocuklarımında olsun istedim...bilirsiniz bizim toplumumuzda genelde emekli olunca köye dönüş yaşanır...ben bunun çocuklarım büyümeden gerçekleşmesini istedim...anılarında yalınayak toprakta yürümek olsun istedim..bahçeden dalından sebze meyve koparmayı hatırlasınlar istedim..tavukların yumurtladıktan sonra gıdaklamasını bilsinler istedim..bu anlamda sanırım şehirden gelip köye ev yapan en genç çift olabiliriz bu köyde :)
şimdi de köyümüzden biraz gezi ( ! ) fotoğrafları :)

Sn, laparaki ,

Bahçeniz ,eviniz , sayfanız hayırlı olsun ...

heyecanla gelişmeleri bekliyoruz ....

ev yaptığınız yeri merak ettim neresi acaba ???

Başlanmış iş bitmiş iştir derler....Hayırlısıyla bitirmek nasip olsun...Rabbim kolaylıklar versin....

TaşevliBahçe sizin fotoğraflarınıza da baktım dün epeyce..çok uğraşmış emek vermişsiniz..en büyük hayalimdi taş ev ; ama bizim yörede taş ustası yok artık.. evimizin yeri Balıkesir Balya'nın bir köyü..eşim oralı ve kendi arazisi vardı ; açıkçası bunu değerlendirmek istedik..

Eşimin köyü burası..yörük köyü.hala geleneklerini sürdüren bir yapısı var..fakat sevmediğim durumlarda oluyor yani ; örneğin köy % 99 İzmir'e göç vermiş..oldukça büyük bir köy..ama İzmirliler son yıllarda öyle evler yapmışlar ki ; donup kalıyorum görünce..4-5 katlı apartmanları kondurmuşlar köyün çeşitli yerlerine..madem apartman seviyorsun kal şehirde; buranın doğasını niye bozup şehirleştiriyorsun..mesela ben tezek kokusunu severim köyde ; sokakların parke değil tozlu taşlı olmasını severim..daha da ilginç olanı pazar günü köye pazar kuruluyor ; çok üzücü değil mi ???

temelimizi çok sağlam olacak şekilde doldurduk..tabi siz teknik bilgi de isteyeceksiniz zaman zaman ama ; işte o bende yok dostlar :p
iş bitince anladım ki ; temel en kolayı, çünkü diğer safhalar çok daha zor ve zaman alıyor..

demir büken arkadaş eşim olur kendisi..gerçi inşaat döneminde sabah 7 akşam 7 çalışırken kapkara oldu; bazen ben bile zorlanıyordum tanımaya :)

siyah giysili ( ferace) teyze de meraklı kalabalıktan bir temsilcidir:)akşamları köyden bazı insanlar çekirdeklerini alıp dutumuzun altına oturup izliyorlardı..ne güzeldi...

eee işler zorlaşıyor..inanın sözde usta tutuk ; iyi de bir insandı ama o şöyle yap dedi; eşim yaptı..en ağır kısımlarını ve işin %80'ini tocam yaptı :) nasıl demir büküyor bak bak :) küçük kızım 5 yaşında ; baba mesleğini mi seçecek nedir :rolleyes:

Sayın Laparaki; Sayfanızı ilgiyle okudum. Ne mutlu size! İnsan, kendini nereye ait hissediyorsa, oralıdır. Sizi çok iyi anlıyorum. Ve çok da iyi bir karar vermişsiniz. Umarım herşey gönlünüzce gelişir.

Kolaylılar diliyorum.

Sayın Laparaki,

Nasıl içten, ne kadar güzel bir sayfa bu böyle! Her şeyin gönlünüzce olacağı bir yuva dilerim...

çok sağolun canlar ...evini bizim gibi kendisi yapmak isteyenler ; ruhunda kaçıklık olanlar için arşiv olsun diye çok fotoğraf ekliyorum..bu anlamda inşaat dışında neler oluyor ?? sabah kalkıyorum..inşaat için koca bir termos çay ve malzemelerini hazırlıyorum...ağustos sıcağında güneşin göbeğinde çalışmak kolay değil; geceden buzluğa koyduğum şişelerce suyu hazırlıyorum..kahvaltıdan sonra 8 gibi eşim inşaata gidiyor..biz köyde kayınvalidemin evinde kalıyoruz ( bu bizim için büyük avantaj ; en azından kalacak yer sorunumuz yok) sonra ben sırayla ev halkına kahvaltı hazırlıyorum..ev işleri falan derken ; öğle yemeği için ustalar yemeğe geleceği için yemek hazırlıyorum..öğleden sonra inşaata gidiyorum..birkaç saat durup tekrar eve gelip akşam yemeği hazırlıyorum..akşam gelen duşa giriyor..yemek yapma bulaşık ve çamaşır asli mesleğim oldu inşaat sırasında..ama ne olursa olsun bizim emeğimizle oldu; çok ta eğlenceli günlerimiz de oldu.
Ne o Abdullah Usta; çok mu yorduk seni ; yan yan bakıyorsun :)

Eğitim her yerde..büyük orta küçük kavramı :) uygulamalı ; yerinde eğitim :)

Biraz ev hakkında bilgi vereyim size...dediğim gibi önce dublex planlar çizdik..sonra bunun yaşlılığı var ; hemde ayağımız toprağa değsin isteyip tek katlıya çevirdik..istersek ilerde üste bir oda ve teras atarız dedik.evimiz 130 metrekare kullanım alanlı + 30 metrekare veranda... veranda yola değil arkaya cepheli..yani köy manzaralı ...arsa yol altında kalıyor ; köyün son evi.. oldukça özgür bir ortam olacak :)

havalar çok sıcak ; bu işleri zorlaştırıyor..ama tatilin yarısına geldik..zaman sıkıntımız var..ha gayret yapıcılar..bundan sonra tüm inşaat işçilerinin önünde saygıyla eğileceğim ; hakkaten zor iş :)

ohhh...nasıl severim köy ekmeğini...yaşam ne kadar doğal sa burada, insanlar da öylesine güleryüzlü...