Ortak Yazılan Öykü - 1 (Tohumun Hikayesi)

[Vildan Sönmez]

İnsan yavruları yalnız değildi.Onlardan daha büyük,onlar gibi sesler çıkaran başkaları da vardı.Dallarımın gölgesine bir şeyler serdiler. Sonra üstüne oturdular. Altında kalan çimen kardeşler,papatya kardeşlern ağlamalarını duydum.Eziliyorlardı.. Şaşkındım, arkadaşlarıma üzüldüm.
Derken büyük olanı dallarıma tutunarak tırmandı.Kalınca bir dalıma birşeyler sardı ve aşağıya doğru ipler sallandırdı. Neler oluyor, korkuyorum. Bana ne yapacaklar ?
İpler sarkan dallarım hafifçe eğildi. İnsan yavrusu ipe birşey sarmiş ve oturmuş.
Uçur beni baba diye sesler çıkarıyor.