Bursa 2.ci Yaz Toplantısı, Cumalıkızık (24 Ağustos 2008)

[cemal.S]

Orijinal Mesaj Sahibi Guler

Ayyy, rütbeleri sökülmüş, er olmuş bir kişiye yakıştıramadım ben bunları. (şaka)
Generalken çok mu kükremiştiniz acaba? Eee sonucuna da dayanın o zaman.
Halbuki beylerimiz biz kadınların velinimetleridir (ekmek ağacımız -haaa hhaaaa). Zamanın da bizler de çalışıp sizlere yardımcı olmadık mı? Hala da çalışanlarımız dolu. Hem evde hem de dışarıda. Eve gelince sizler ne yapıyorsunuz? Hemen koltuğa uzanıp TV nin düğmesine basıyorsunuz, ama ya kadınlar? Hemen mutfağın yolunu tutup, akşam yemeği hazırlamaya koyuluyorlar. Yemek sonrası beyler, kahve bekler, hanımlar bulaşığa soyunur. Neyse anlatmaya devam etsem daha yazacak çok şey var ama işte ammmaaaa deyip keseyim.
Ya size erlik bile fazla, sizler emir eri olmalıymışsınız aslında.....

Güler Hanım !

Yukarıdaki yazdıklarınızı okuyunca bunun hikayesini anlatma gereği duydum. Bu erlik generallik nereden geliyor.

Bir Cumartesi sabahı saat 05:30 sularında eşimle birlikte seraya çalışmaya gidiyoruz. Burda bir lokantamız var Güven lokantası. Yalovanın en nezih ve temizi diyebiliriz. Sahibide bizim Rizeli Metin mugallitmi mugallit bir arkadaşımz. Biz kapıdan girdik hanımla oturduk Metin bey geldi. Evde ailemizin aşçısı diyebileceğimiz kadar samimiyiz. İşte aramızdaki konuşma.

----Ne o abi sabah sabah sizi evdenmi kovdular nereye böyle.
----Hiç sorma düştük bir albayın eline bizi bu saatte ot yolmaya götürüyor.

---Seninkide bir şeymi Cemal bey bizim evde var bir general. Ot yolmayı bırak bize taş söktürüyor. Evlenirken general bendim yıllar sonra bir baktım rutbe mutbe kalmamış ombaşılığı bile elimden aldı. Şimdi usta askerim o ne derse o olur dedi.

Hanımla biz ve bize kulak kabartan bayanlı erkekli diğer müşteriler gülmekten çorbamızı içememiştik.

Baksanıza siz bizi emir eri yaptınız çıktınız. Eğer bende bunları Mahallenin Delikanlısına anlatmassam görürsünüz siz görürsünüz.

Saygıyla kalın.