|
Enzım aşkına....
Hayat bir okulmuş gercekten...
lisede ve yüksekokuldayken mezunıyetı bekleyıp dururduk
çünkü artık ögrenme işini tamamladıgımızı düşünürdük
şimdi bakıyorumda yıllar geçtı ve hala ögrenme ihtıyacı bıtmedı vede bitmicek
artık yaş yolun yarısı olunca kendımıze döndük,kendımıze göre hayat kurmak ve mutlu oldugumuz işlerle meşkul olmayı ögrendik.
işin özü belkıde bir sey bilmediğimizi ögrendik..
geriye dönüp bakınca anlıyorumki..
bugün peşinden gittigim azularım aslında coklugumdan bellı imiş..
merhum babam sen ziraat müh. olman lazım deyıp duruyordu
ben topragı sevıyordum ama meslek olarak bakacak cesaretım yoktu
çünkü reelde topraktan para kazanan çok azdı
şimdi çok sular aktı ,bakış açım degişti..
rüyalarım toprakla ilgili mutfak artıklarımda aynı şekılde..
kuşun böcegın önemini daha bir kavrar oldum
hayranlıkla doğayı ve yaratılış dengesını izler oldum
kısaca köklerime döndüm
hemde memnunıyetle hemde mutlulukla köklerıme döndüm..
kimsenın vaktını almak istemıyorum
bu askın sonu nereye varıcak onuda bılmıyorum
bir iç döküş hikayesi şeklinde bu satırları yazdım
biliyorumki bu yürek atşlarına sahip çok sayıda toprak dostu var..
dostlarıma selamlar...hürmetler....
|