Kanadalı psikolog
Stanley Cohen,
Köpeğinizle
konuşmanın yolları adlı kitabında, köpeklerin kendilerine özgü
dili olduğunu yazdı.
Cohen'e göre köpekler mesajlarını açıkca iletiyorlar ancak insanoğlunun
kapasitesi bunları anlamaya yetmiyor.
Köpekler insanları, diğer köpeklerden farklı görmüyor. Kendi ırkından gibi görüyor. O bizi köpek gibi görüyorsa biz onu insan gibi göremeyiz.
Ançak, sahibi en basit şeyleri bile algılayamadığından köpek, onun
aptal olduğunu düşünmeye başlıyor.
Cohen' e göre köpeğin farklı hareketlerinin anlamı;
Önce havlayıp sonra inliyorsa;
yalnızım benimle ilgilen.
Havlayıp inledikten sonra iç geçiriyorsa;
deprasyondayım, kimse beni anlamıyor..
Kuyruk sallıyorsa;
mutluyum, sen benim liderimsin, seni her yerde takip ederim...
Kuyruğunu düşürüp yavaşca sallıyorsa;
ne dediğini anlamıyorum, sana derdimi anlatmaya çalışıyorum ama sen beni anlamıyorsun,
Kulaklarını arkaya yatırıp, eğiyorsa;
burada olup bitenden beni şüphelendiriyorsun, halimden memnun değilim ya da kavga çıkarabilirim,
Kulaklarını dikiyor ve dişlerini gösteriyorsa;
her an üstüne atlayıp, seni parçalayabilirim... demekmiş.
Köpekler konusunda başka bir uzman,
M.T. Varro,
çiğ yemek artıkları ile beslenen köpekleri
saldırgan ve
tehlikeli olduklarını yazmıştı.
Bu basit bir olgu gibi düşünülmemeli.
İster av köpeklerine ister diğerlerine
çiğ et ve
kemikler biraz suda pişirildikten sonra
verilmelidir.Tabii suyu ile beraber, içine havuç, patates
vb. sebzeler de atılabilir.
Burada köpeği saldırgan ve tehlikeli yapan tam olarak,
çiğ etin kendisi değil, içinde bulundurduğu (taze)
kan kokusudur.
Kanın gizemi onu ataları olan kurtun
içgüdülerine götürür. İnsan ve hayvan kanının benzerliği, insanı da kendi ırkından gibi görmesi durumu, bir çok olumsuzlukların eklenmesi ile onları saldırgan ve tehlikeli yapmaktadır.
Sadece bu sebebten dolayı bir çok köpeğin
teklikeli ve
saldırgan sınıfına sokulup insanlanlarda yalıtlanmasına, beslenmesinine
yasaklar getirilmesine sebeb olmuştur.
Bu olguyu biz avcılar çok daha yakıcı yaşarız.
Çiğ etle beslenen iz sürücü av köpekleri olan
kobaylar, vurulan tavşanı yemeye çalışmaları hatta
yedikleri gözlenirken, diğerlerinde bu durum rastlanmaz.
Yine pişmiş etle beslenen
kuşcu av köpekleri bir şekilde sonradan
çiğ ete alışmalarının sonucu vurulan
av kuşunu yedikleri, ağzından
vermek istemedikleri, yuttukları ve yemek için kaçırdıkları gözlemlenmiştir.
Taze kan kokusuna ve
ete alışan av köpeklerinin avlakta diğer hayvanlara_
koyun,
keçi ve
yavrularına_ saldırıp öldürdükleri çok sık rastlanmaktadır.
Kolay gelsin.