|
Benim çocukluğumda annem tandır yakardı, ekmeğimizi kendimiz pişirirdik, ekmek piştikten sonra küçük toprak çömleklere etli kuru fasulye, nohut, ve ya et gibi yemekler koyup tandırda, rahmetli annemin tabiri ile 'imil imil' pişerdi.
Akşam olduğunda tam kıvamında pişen fasulye genişçe bir sahana boca edilir ve sofraya konurdu, nereden başlayacağımı bilemezdim, yemeye kıyamazdım, o ne lezzet Allahım, o gün bu gündür bu lezzeti yakalamaya çalışıyorum ama hiç bir zaman annemin pişirdiği tandır fasulyesi gibi olmadı.
Şimdi, bütün umudum badalan fasulyede, seneye kendi kuru fasulyemi kendim yetiştirip, o mu güzel bu mu güzel diye düşünmeyeceğim.
Sevgili Güler, Müjgan hanım, güzel diyorlarsa güzeldir.
Tekrar teşekkür ediyorum sevgili Güler, binlerce öpücük.
|