|
(...)
günbatımının menevişi sona erince
ve soluk alınca kestaneler
yaz yorgunluğunun ardından
dallardaki kuş cıvıltılarını
bastırınca fısıltıları sevdalıların,
kıyı gazinosunda caz
çalmaya başlayınca denize karşı
çıkıp gelecek misin sen bana
bunca sınav ve acıdan
bunca bocalayış ve düşlerden sonra
vakti değil mi artık
yazgımıza eğilmenin
ve bakmanın ta gözlerinin içine?
uykusuzluktan neredeyse başım çatlayacak
ağzımda acı-buruk tadı anıların
vakti değil mi, sorarım gelmedi mi vakti
yaşam üstüne düşünmenin
geçmiş günlere bakarak..
yaşam?
ama nasıl bir yaşam
denize sırtını dönmek
bastırmak can evinde
o gümbür gümbür uğultusunu
orda, kıyıda kaldı
ezgin yaşantılar
çiğnenmiş çiçekler
soğuk külü, sönen ateşlerin
öpüşlerden dokunuşlar, kırıntılar
duman ve marsık kokuları
rastgele bir takım tutkulardan..
Ve ben dönmeyeceğim artık oraya
dönmek istemiyorum!
bir başka kıyı bulmalıyım ben
belirip yükselsin denizden
ve dolunay gibi ışıldasın
karanlık suların üstünde,
eşi benzeri olmayan bir kıyı..
varalım mı bir an önce o kıyıya
söz veriyor engin olacak bu gece deniz
yalnız hışırtısı duyulacak kayığın, uyuklayan sularda,
yalnız, küreklerin şıpırtısı.
ve kaplayacak yüzümü tuzlu damlacıklar
duyuluncaya kadar ıslığı
direkte sabah rüzgarının
ve açılıncaya kadar ak yelkenler
Ne gitmekte olanda
çünkü benim yazgım,
ne de gelecek olanda
aradaki sınırda tam, denizde..
çağırıyor deniz beni o kıyıya
çağırıyor bütün askerlerinin borazanlarıyla.
gideceğim
ve çarpışacağım
ve teslim olmayacağım hiç bir zaman
hazır mısın bir tanem
narinden daha narin, iyiden daha iyi
sen, çocuk düşlerinin gözdesi
hazır mısın ötelere yüzmeye buradan?
inan ki gece dediğin
bir yoldur ancak sabaha doğru..
günbatımı eriyor
bekliyorum seni burda, bu kayıkta
titreşmesine bakarak yıldızların
ve bil ki yorulacak değilim beklemekten...
(...)
|