Bahçelerde sahipsiz kedi ve köpekler...

[Sûz-i Dilârâ]

Burdaki belediye de köpekleri zehirlemiş, çünkü bir ara bayağı artmışlardı, hayvancıklar oldukları yerde ölüvermişler, tepelerde, yol kenarlarında, ağaç diplerinde. Toplayıp gömme zahmetinde bile bulunmamışlar, cesetleri şişmiş, çürümüşler, sinekler çöküşmüş cesetlere ve inanılmaz kötü bir koku
Kışın çöplüğe yemek aramaya geliyorlardı, ben de çöp kenarına ekmek ve kek bırakıyordum, çünkü burda kışlar inanılmayacak kadar soğuk ve uzun geçiyor. Ben sıcak evde dayanamazken onlar nasıl dayansın diye sürekli düşünüp onlar için dua ediyordum ve komşulardan da topladığım artık ekmekleri kargalar, martılar ve köpekler için çöp kenarlarına bırakıyordum. Sonunda şikayet etmişler ve belediye hemen tamamını zehirlemiş, şimdi tek tükler Yani çözüm illa acımasızca zehirlemek mi? İnsanımız merhameti, empatiyi ne zaman öğrenecek? Ne zaman bu ilkelliklerden ve caniliklerden kurtulacağız? Ne zaman kendi haricimizdeki canlılara da saygı duymamız ve onları bir şekilde korumamız gerektiğinin bilincine varacağız? Ne zaman bu tür katliam haberleri duysam haftalarca aklımdan çıkmıyor!